Als ik dit schrijf ben ik alweer ruim 24 weken zwanger. Hoog tijd voor een nieuwe zwangerschapsupdate dus! Toevallig heb ik gisteren weer een afspraak gehad bij de verloskundige, dus wat daar besproken is kan ik mooi meenemen in dit artikel. Lees je mee?
Hoe het gaat
Tot deze week ben ik eigenlijk altijd positief geweest over hoe het met me gaat. Helaas ging het de afgelopen week plotseling even helemaal niet zo lekker met me. En eigenlijk had dat niet eens iets met de zwangerschap te maken… Of toch wel?
Even terug naar vorige week donderdagnacht. Ik kreeg opeens last van mijn verstandskies rechtsonder. Eerst alleen een wat ‘zeurderig’ gevoel. ‘Hij zal wel doorkomen’, dacht ik toen. Helaas werd de pijn vrijdag erger en erger en werd mijn tandvlees dik. Ik moest de hele dag voor mijn studie naar Leiden en kwam die door op paracetamol. Geen pretje.
Toen ik zaterdag wakker werd had ik nog meer last. De pijn trok helemaal door mijn kaak en zelfs door mijn hals naar beneden. Ik besloot de spoedpost van de tandarts te bellen en kreeg een dienstdoende tandarts aan de telefoon. Die zei niet veel meer te kunnen doen dan me te adviseren het goed schoon te houden en te spoelen met antibacterieel mondwater. Dat ging ik doen, maar hielp maar mondjesmaat. Maandagmorgen belde ik meteen mijn eigen tandarts, waar ik pas dinsdagochtend terecht kon. Ook hij kon er op dat moment niet veel aan doen, maar schreef wel antibiotica voor en waterstofperoxide, dat ik op een gaasje moest doen waar ik dan op moest bijten.
En gelukkig was ik daarmee binnen anderhalve dag van de pijn af. Wat een opluchting! Eten en slapen ging tot woensdag echt nauwelijks, dus ik was daarna maar wat blij dat ik m’n rust weer kon nemen en gewoon kon genieten van mijn eten. Wat is tand(vlees)pijn verschrikkelijk zeg!
Of het door de zwangerschap komt is de vraag, maar het is wel algemeen bekend dat je tandvlees door de zwangerschapshormonen sneller geïrriteerd en ontstoken raakt dan normaal. Je gebit goed verzorgen is dus tijdens de zwangerschap extra belangrijk! Nu heb ik niet het idee dat ik mijn gebit verwaarloosd heb, maar ik ga er vanaf nu wel extra op letten.
Met het knulletje in mijn buik gaat alles trouwens nog steeds prima. Terwijl ik zo’n pijn had voelde ik hem gelukkig wel lekker bewegen en dat gaf me dan wel een geruststellend gevoel.
De buik
Daar is hij dan: de buikfoto van deze week! Begint een behoorlijk bol buikje te worden hè?
Ik was gisteren dus voor een afspraak bij de verloskundige en zij vertelde me dat als ze op het oog zou moeten inschatten hoe ver ik zou zijn, ze 26 weken zou gokken. Ze legde uit dat de baarmoeder bij een tweede (of volgend) kindje altijd wat sneller groot is. Bovendien zijn de buikspieren wat minder strak en hangt de buik daardoor meer naar voren, waardoor de darmen erachter kunnen vallen. Bij een eerste liggen ze er meestal meer bovenop. Dat verklaart dus waardoor de buik er meer ‘bovenop’ ligt. Al verschilt het natuurlijk nog altijd van persoon tot persoon en van figuur tot figuur. Ik ben in elk geval heel blij met mijn naar voren stekende ronde buikje 🙂
De baby
Waren de bewegingen van de baby eerst nog vooral te voelen als zachte plofjes, worden het nu steeds meer stootjes, trapjes en stompjes. En die bewegingen hebben zeker ook een functie. De baby traint er namelijk zijn spieren mee. Hij is nu nog zo klein dat hij alle ruimte heeft om lekker te bewegen, straks is die ruimte er steeds minder. Voel je de baby een paar uur niet dan is deze waarschijnlijk in diepe slaap. Door met je handen zachtjes op je buik te drukken, kun je de baby wakkerschudden.
4 Comments
Gelukkig heb je nu geen last meer van je tandvlees, lijkt me echt killing! Mooi buikje! Ik ben 40 weken en de mijne is mega, vooral bij mijn 1m58, haha
Ja ellende was het! Het is trouwens nog niet helemaal weg hoor, maar ik ben in ieder geval van die zeurende pijn af. Thanks, oh dat kan ik me helemaal voorstellen! Zijn ze zwaar, de laatste loodjes? 🙂
Ik hoor vaak dat het bij een tweede harder gaat en het verhaal van de vk klinkt heel logisch. Je hebt een prachtige buik.
Balen van je kies maar fijn dat het nu weer voorbij is
Ja he? Vond ik ook. Dankjewel! En inderdaad een hele opluchting…