Wat ik mis aan zwanger zijn

Je hoort weleens dat elke zwangerschap anders is. En ze zijn lang niet allemaal even fijn en onbezorgd. Ik heb het geluk gehad dat ik een vrij zorgeloze eerste zwangerschap heb gehad. Er zijn dan ook best wel wat dingen die ik er soms aan mis. Ik zet ze even op een rij.

Het getrappel in de buik – voordat ik dat ooit gevoeld had, had ik geen idee wat ik me daarbij moest voorstellen. En nu kan ik al bijna niet meer terughalen hoe dat ook alweer voelde en mis ik het af en toe gigantisch. Het is zoiets bijzonders! In het begin waren het hele lichte ‘kriebeltjes’ en later werd het steeds beter voelbaar. Tegen het eind van de zwangerschap waren het echt schopjes, die me af en toe goed uit mijn slaap hielden! Ik vond het vooral zo bijzonder, omdat het voelde als een onderonsje met de baby. Dat je even aan elkaar laat weten dat alles oké is. Als Lise bewoog, aaide of drukte ik meestal even op mijn buik. Ja, eigenlijk communiceerden we toen al met elkaar!

Accentuerende kleding dragen – dit klinkt misschien een beetje gek, maar naarmate de buik groeide zat ik steeds lekkerder in mijn vel. Strakke jurkjes vond ik voorheen altijd tricky, omdat je er al snel een buikje in ziet. Maar toen ik eenmaal zwanger was, wilde ik die juist dragen. Lekker showen die buik! Vooral toen het echt een zwangerschapsbuik werd en niet meer een ‘heeft ze nou teveel gegeten of is ze zwanger’-buikje. Nu ik niet meer zwanger ben en het buikje wat minder strak is dan voorheen, draag ik weer wat vaker loszittende kleding. Toch schaam ik me er niet voor. Dat buikje heeft me namelijk wel een prachtige dochter opgeleverd!

Je bijzonder voelen – ook deze behoeft vast wat uitleg. Als je als nieuwbakken moeder voor het eerst met je baby de deur uit gaat voel je je immers ook behoorlijk bijzonder. En nu nog steeds, als wildvreemde mensen Lise bewonderen loop ik over van trots. Maar als zwangere krijg je een ander soort aandacht. Mensen staan voor je op in het openbaar vervoer, je mag opeens niets meer tillen en je man zucht iets minder hard als je hem vraagt een kruikje warm te maken, of een kopje thee te komen brengen. Bovendien duurt een zwangerschap relatief kort en alleen dat al maakt dat je je bijzonder voelt.

Jezelf mogen verwennen – man, wat was het heerlijk om af en toe urenlang op de bank naar series te kijken, boeken te lezen en eindeloos te bloggen. Liefst onder het genot van een warme chocomel, want koffie lustte ik niet meer. Als (hoog)zwangere hoef je je echt niet schuldig te voelen als je zoiets doet. Velen krijgen zelfs het nadrukkelijke advies voldoende rust te nemen. Als niet-zwangere ben je door de gebroken nachten misschien wel vermoeider dan tijdens je zwangerschap, maar overdag zo lekker lui doen is er vaak niet meer bij.

Er zijn ook dingen die ik absoluut niet mis aan zwanger zijn. Die deel ik binnenkort!

Wat mis jij het meest aan je zwangerschap?