GASTBLOG ZWANGERSCHAP

Onderzoek naar zwangerschapsdiabetes via de glucose tolerantie test

18 mei 2016

bloed prikken voor de glucose tolerantie test

Door gastblogger Thea – Al vanaf het moment dat ik zwanger was, wist ik dat de glucose tolerantie test (GTT) zou komen. Maar naarmate hij dichterbij kwam hoorde ik alleen maar meer negatieve verhalen. Het drankje zou enorm vies zijn, overgeven en misselijkheid zouden er zijn. En het wachten was helemaal een verschrikking. Je begrijpt, ik had er echt heel veel zin in! Niet dus.

Begin mei was het zover. De avond ervoor nam ik lekker wat te eten en drinken, en ging ik met een goed gevulde maag naar bed. Ik zou voorlopig geen honger hebben, dacht ik om 23.45u. Na middernacht mocht ik niks meer eten, en zelfs geen slok water nemen.

Ik kon moeilijk in slaap komen, en vervolgens werd ik twee keer wakker. En ja ik had toen honger. Ik werd daardoor beetje zenuwachtig. Hoe moest ik het gaan volhouden als ik om 2.00 uur ’s nachts al honger had? Rond 7.30 uur ging de wekker, en de meeste honger was weg. Gelukkig. Ik kleedde me rustig aan en smeerde een ontbijt voor als de test achter de rug was. Ik legde alles klaar en wachtte tot het tijd was om te gaan.

SAMSUNG CAMERA PICTURES

Tijd voor de glucose tolerantie test

Om 8.15 uur liep ik naar de flat om de hoek. Daar houdt de verloskundigenpraktijk ook spreekuren. Ik mocht gelijk gaan zitten en bloedprikken. Gelukkig lijkt ze dit goed te kunnen en prikt volgens mij gewoon raak. Geen zere arm of blauwe plek. Ondertussen nemen we alles even door. Ik krijg zo het drankje, dat neem ik in, liefst in 1x. En dan mag ik terug naar huis. Ik bof dat ik om de hoek woon, anders mocht het niet. Na twee uur moet ik terugkomen. Ondertussen mag ik niks doen. Mijn plan is terug te gaan naar bed en te gaan slapen. Dit plan wordt aangemoedigd door de verloskundige.

Glucose tolerantie test drankje

Ik zie het flesje met het drankje, alsof ik een hoestdrank krijg. Zo smaakt het ook. Alleen neem ik nu niet een beetje maar het hele flesje. Ik zet mijn verstand op 0, en gooi het zo achterover. Ik probeer niet te denken aan de vieze smaak in mijn mond, maar aan mijn bedje wat op me wacht. Ik loop naar huis, kruip erin. En ik doezel lekker weg, tot de wekker gaat.

“Ik zet mijn verstand op 0, en gooi het zo achterover. Ik probeer niet te denken aan de vieze smaak in mijn mond, maar aan mijn bedje wat op me wacht.”

Het is nu 10.00 uur, en ik probeer wakker te worden. Ik ga zitten en word duizelig. Ik schrik er even van, maar het zakt gelijk weg. Was waarschijnlijk gewoon te enthousiast. Ik loop terug naar de verloskundige. Ook nu hoef ik niet te wachten. Ze zit zelfs op mij te wachten. Nu word ik geprikt in mijn andere arm. Ook deze is vlekkeloos, zonder stijfheid en blauwe plek. En nog voordat ik buiten ben, heb ik mijn eerste happen brood al in mijn mond: heerlijk!

SAMSUNG CAMERA PICTURES

Het is een prachtige dag, maar ik moet nu nog gaan werken. Het valt niet mee. Ik heb een lichte hoofdpijn en ben totaal uit mijn ritme. Ik heb de hele dag het idee dat ik achter de feiten aanloop en ben behoorlijk duffig. Het wachten is op de uitslag. Als ik binnen 3 dagen gebeld word is het positief. Anders negatief. Maar ja, i.v.m. Hemelvaart wordt me aangeraden vrijdags even te bellen of hij er al is. Kan ik misschien relaxed en met zekerheid het weekeinde in.

Glucose tolerantie test – de uitslag

Toen ik belde kreeg ik te horen dat alles goed is! Ik had mooie waarden. Nu op naar de groeiecho’s!

Over zwangerschapsdiabetes

Als je zwanger bent, heb je meer insuline nodig om de suiker uit je voeding te verwerken. Dit komt door veranderingen in de hormoonhuishouding. Soms kan de alvleesklier die verhoogde vraag naar insuline niet aan. Dan stijgen je bloedsuikers en spreken we van zwangerschapsdiabetes. Dit gebeurt meestal pas na de twintigste zwangerschapsweek. Zwangerschapsdiabetes komt voor bij ongeveer één op de vijftien zwangere vrouwen.

Heb jij een glucose tolerantie test gehad en zo ja, hoe vond je dat?

8 Comments

  • Reply Shirley 18 mei 2016 at 09:51

    Ugh, ik had hem ook, aan het einde van mijn zwangerschap. Ik vond het drankje vies, maar vooral het wachten was killing. Ik moest wel blijven en heb daar uren gezeten, haha. Gelukkig was alles goed 🙂

    • Reply Monique 18 mei 2016 at 13:00

      Pfff, ja dat wachten lijkt me ook een ellende vooral als je dan daar moet blijven. Maar fijn dat alles goed was! Wat was bij jou eigenlijk de reden dat je die test moest doen? Just curious… 🙂

      • Reply Shirley 18 mei 2016 at 13:02

        Tijdens een controle twijfelde de verloskundige, of eerder de stagiaire, of Skyler niet te snel groeide. Vandaar dat ze even wilde testen op suiker. Achteraf vals alarm en te snel geoordeeld, maar ja, beter het zekere voor het onzekere 🙂

        • Reply Monique 18 mei 2016 at 13:04

          Ah zo ja, inderdaad toch goed om dan even te checken!

    • Reply Thea van Galen 18 mei 2016 at 21:25

      Ik hoop dat ik hem niet nog eens hoef te doen. Maar kans is er wel. Wachten is inderdaad erg. Zo blij dat ik thuis kon slapen

  • Reply Jodi - liefthuis 18 mei 2016 at 18:27

    Ik heb gehoord dat het een heel smerig drankje is, dus lijkt me geen pretje.
    Fijn dat de uitslag goed was, lekker verder genieten

    • Reply Thea van Galen 18 mei 2016 at 21:27

      Leuk is anders. Lekker is anders.
      Maar vond het niet super smerig. Ik dacht er gewoon niet erg over na…
      Blij dat alles goed was en duim heel hard dat ik hem niet nog eens hoef te doen.

  • Reply Jessica 19 mei 2016 at 17:12

    Wat fijn dat de uitslag goed was! Hopelijk hoef je hem hierna niet meer te doen!

  • Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.