Het is zondagmiddag 28 februari 2016. Ik zit op cyclusdag 41. Voor mij niet ongewoon, aangezien mijn cycli variëren van 31 tot 42 dagen, maar iets zegt me dat ik voor de zekerheid toch een zwangerschapstest moet doen. De weekboodschappen moeten worden gedaan en ik schrijf ‘zwangerschapstest’ op het boodschappenlijstje. Wat voelt dat raar! Ik gooide ze in de winkelwagen. Twee Clearblue testen voor 15 euro. Je hebt ze veel goedkoper, maar ik heb geen zin om langer te wachten en wil gewoon diezelfde dag nog kunnen testen.
De boodschappen zijn opgeruimd. M duikt de keuken in en vraagt me te helpen het eten te koken omdat het al vrij laat is. ‘Eerst even snel testen hoor’, roep ik. Ik ga zitten en plas op het staafje van de test, dat direct roze verkleurt. Grappig. Het resultaat zou al na 1 minuut af te lezen moeten zijn. Ik staar naar het venstertje. Eerst verschijnt een horizontaal streepje. Als het daarbij zou blijven, zou dat ‘niet zwanger’ betekenen. Een uitslag die ik al zo vaak gezien heb en die me niets zou verbazen. Maar dan, na enkele tientallen seconden, verandert het streepje langzaam in een plus. Een overduidelijke plus! Snel pak ik de bijsluiter erbij om te checken of dit toch echt niet nog iets anders kan betekenen. Maar nee, het is overduidelijk. Ik ben zwanger!
Lise komt, zoals ze dat zo vaak doet, even kijken terwijl ik nog verbijsterd op de wc naar de test zit te staren. Ik vraag haar het staafje mee te nemen naar de keuken, naar papa. In de hoop dat hij meteen afleest dat er groot nieuws is. Maar niets is minder waar. ‘Breng maar even terug naar mama’, hoor ik vanuit de keuken. Seriously? Ik vraag M nog eens goed te kijken. Hij weet niet hoe snel hij de bijsluiter uit mijn hand moet trekken en ik zie hem van de test naar de bijsluiter kijken en weer terug… ‘Je bent gewoon hartstikke zwanger!’, zei hij. Het kwartje was gevallen.
De uren die volgden waren zo vreemd. We besloten Lise nog even niets te vertellen, omdat we het nog niet openlijk bekend wilden maken en natuurlijk weinig controle hebben over wat Lise allemaal rondbazuint. Allerlei praktische zaken kwamen in mijn hoofd op. Lise moet straks naar een andere kamer… Hoe gaan we dat straks doen met opvang… Wanneer ga ik het op mijn werk vertellen… Mijn hoofd draaide overuren. Maar wat overheerste was een heel warm gevoel. Er groeit opnieuw een klein mensje binnenin mij. Dat ik dat nog eens mag ervaren is het mooiste wat er is.
18 Comments
Zo bijzonder he, dat je soms al voor je detest doet, al het gevoel hebt dat het ‘raak’ is. Fijn dat de eerste, toch onzekere weken nu voor bij zijn en jullie dit mooie nieuws gewoon kunnen delen en de plannen kunnen gaan uitwerken!
Ontzettend bijzonder gevoel geeft zon positieve test en zeker als alle voorgaande al negatief zijn geweest. Prachtig om nog een keer zwanger te zijn!
Oh wat bijzonder toch!! Ik weet het ook nog heel goed, ik kon het amper geloven dat ik zwanger was
de ongeloof…. heel herkenbaar! Heb ik nu nog soms.
Gek is dat he? Ik heb dat ook nog steeds wel. Vooral wanneer ik ’s morgens wakker word, op mijn rug lig en mijn buik weer volledig ‘plat’ lijkt. Gelukkig komt dat in de loop van de dag altijd weer helemaal goed 😉
Aaah proficiat! Geniet er maar van en maak je vooral niet te veel zorgen over de praktische zaken, dat komt helemaal goed!
Van harte gefeliciteerd!
Ik reageer nooit op je blog terwijl ik het regelmatig lees.
Mijn dochter is een paar weekjes jonger dan Lise.
Het toeval wil dat ik nu ook weer een paar weken later ben uitgerekend.
Wow Suus! Bedankt dat je dit keer wel reageerde, want dat is super toevallig en leuk 🙂 Gefeliciteerd met je zwangerschap! Benieuwd of we dit keer weer allebei een kindje van hetzelfde geslacht krijgen!
<3
Wat zeg je dat mooi, die laatste zin. Idd erg bijzonder het nog eens mee te maken! ❤️
Haha “breng maar even terug naar mama” haha. Wat een heerlijke mannen actie. :’)
Ja haha, ik denk die moet ik onthouden… Zijn de mooiste vind ik!
Oooh ik vind dit zo mooi om te lezen.. En je gloeit al van de liefde en warmte op de foto! Super…
Dankjewel meis! Ja dat was er meteen, zo bijzonder 🙂
Heerlijk om te lezen dit mooie verhaal!
Wat lief, dankjewel!
Haha super grappig dat hij haar gewoon terugstuurt naar jou, alsof ze het staafje gejat had of zo 😉
Haha ja zoiets dacht hij volgens mij wel. Dat hij nog niet af te lezen was en ze er al mee vandoor was of zo 😉