PERSOONLIJK

Snapshot Sunday – Bijna jarig

6 maart 2016

Een wat korter weekoverzicht dan je gewend bent en wel om twee redenen. De eerste is dat het een drukke week is geweest waarin ik voor mijn gevoel (te) weinig dingen heb gedaan die de moeite waard waren om vast te leggen. De tweede reden is dat ik afgelopen weekend mijn 31e verjaardag vierde en daar graag een apart artikel aan wijd. Goed, genoeg gekletst… Laten we kijken wat we de afgelopen week dan wél gedaan hebben.

snap1

Zondagochtend was zwaar. Na een heel gezellige (stap)avond moest ik vroeg op voor een optreden met het koor waarin ik zing. Het ellendige was ook nog eens dat ik maar niet in slaap kwam die nacht, omdat ik me er bewust van was dat ik de vijf uur slaap maar net zou kunnen halen als ik geluk had. Pfff…

Gelukkig ging het zingen heel goed en was Lise zoals altijd haar gezellige zelf toen ze lekker met Play-Doh zat te spelen bij thuiskomst. Die dag hebben we verder weinig uitgevoerd, behalve het doen van de weekboodschappen.

Bij die weekboodschappen kregen we een velletje Sprookjesboom-stickers, waar Lise zich zo’n beetje de hele maandagmorgen mee vermaakt heeft. Ze gebruikt ze als ‘pleisters’ bij zichzelf, maar ook haar knuffel Piep en ik moesten eraan geloven…

snap2

Dinsdag was het natuurlijk weer gastouderdag. Lise had enorm veel zin om te gaan! Thuis besteedde ik de nodige aandacht aan mijn studie en ’s middags was het tijd om naar mijn werk te gaan.

Tegenwoordig gaat Lise op woensdag naar mijn ouders. Omdat het tussen de buien door lekker weer was, nam mijn moeder Lise mee naar het park. Ze had haar bal meegenomen en genoot echt van het buiten zijn. Fijn dat ik een buitenkind heb! Ik kan niet wachten tot het lente is en we er gewoon elke dag lekker op uit kunnen.

Die avond hielp Lise me met het avondeten. Ze heeft haar pop ook weer helemaal herontdekt, dus die moest natuurlijk ook meehelpen. Helaas vond ze het gerecht (gnocchi met tomaat, boontjes en amandel) alleen niet zo lekker…

snap3

Woensdag ontdekten we dat Lise enorme uitslag kreeg in haar knieholtes, maar ook op haar armen en onder haar mond werd het rood en kreeg ze bultjes. Ik nam het zekere voor het onzekere en belde de huisarts, waar we donderdagmiddag terecht konden. Die stelde krentenbaard vast, die we vanwege de hevigheid moesten behandelen met een antibioticakuur. Eerst leek Lise het drankje maar vies te vinden, maar inmiddels slikt ze het prima. En het werkt als een trein! De bultjes zijn inmiddels bijna verdwenen, maar we moeten de kuur wel helemaal afmaken.

Overigens leek Lise zelf nauwelijks last te hebben van de aandoening. We besloten haar vrijdagochtend daarom wel gewoon naar de peuterspeelzaal te laten gaan. Daar moesten ze eerst checken of kindjes met krentenbaard gewoon mochten komen, maar dat was (gelukkig) het geval. En wat me helemaal trots maakte? Bij aankomst ging Lise meteen spelen en huilde niet toen we weggingen! Een super fijn, geruststellend, teken. Ze vraagt nu bijna elke ochtend of ze weer naar de ‘speelzaal’ gaat…

Hoe was jullie week?

1 reactie

  • Reply Wilma 6 maart 2016 at 21:24

    ahh wat lief! Maar wat enorm sneu die krentenbaard. Hardnekkig klachtje eh!

  • Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.