Hoe gaat het nu met Quinn? – Peuter-update

Quinn is nu 2 jaar en 3 maanden. Volgens mij ben ik bij Lise destijds opgehouden met het delen van updates toen ze twee jaar werd. Maar gisteren moest ik er ineens aan denken hoe snel Quinn zich de afgelopen weken ontwikkelt en hoe leuk ik het eigenlijk vind om daarover te schrijven. Daarom praat ik je dus gewoon bij over zijn ontwikkeling van de afgelopen drie maanden.

‘Wat praat hij opeens veel!’, zei de gastouder toen ik Quinn vorige week donderdag kwam ophalen. Haar vallen veranderingen extra op omdat ze hem maar twee keer in de week ziet. Maar dit had ik zelf ook al opgemerkt. Waar hij eerder nog vooral in losse woorden of woordgroepjes sprak, probeert hij nu echt al hele verhalen te vertellen. Dat lukt natuurlijk nog niet vloeiend, maar je merkt gewoon dat hij het probeert. Hij heeft er duidelijk lol in dat hij opeens met woorden duidelijk kan maken wat er aan de hand is.

Hoe heet jij? ‘Twin’

Zijn eigen naam zeggen kan hij trouwens nog niet. Dat wil zeggen, de ‘k-klank’ waarmee zijn naam begint krijgt hij nog niet goed gevormd. Eerst noemde hij zichzelf ‘din’, toen werd het ’tin’, gevolgd door ’tWin’. En zo af en toe heb ik nu het idee dat er echt ‘kwin’ uit komt. Bijzonder hoor, dat hele proces 🙂 Ik weet nog dat Lise haar naam in het begin uitsprak als ‘zieze’.

Slapen of niet slapen?

Het overdag slapen ging een tijdje bar slecht. Quinn wilde liever ‘pelen’ en ‘bij mama blijven’, dan alleen boven in bed liggen. En dat snap ik wel. Maar tegelijkertijd weet ik dat hij dat slaapje nog wel heel goed kan gebruiken. Het doet wonderen voor zijn humeur aan het eind van de middag. En ik geniet dan stiekem ook wel even van de rust in huis (als Lise een filmpje kijkt bijvoorbeeld).

Inmiddels gaat het slapen weer iets beter, vooral doordat we gedurende de ochtenden wat meer zijn gaan ondernemen. Niet expres om hem moe te maken hoor, maar eigenlijk komt het toevallig zo uit. Dan wandel ik bijvoorbeeld op mijn vrije dag met hem naar de stad, lunchen we daar en loop ik vervolgens terug naar huis. Waar hij dan zonder mopperen naar bed gaat en in slaap valt.

Het slapen ’s avonds en ’s nachts gaat eigenlijk prima. Hoewel het meestal M is die hem in bed legt en hij het daardoor(?) van mij minder makkelijk accepteert. Toen hij ziek was werd hij laat op de avond ook nog weleens wakker, maar dat is inmiddels weer achter de rug gelukkig. Slapen doet hij trouwens nog gewoon in zijn ledikant. Zo lang mogelijk wat mij betreft, want hij vindt het prima, past er nog in en ik vind het wel praktisch dat hij zelf niet aan de wandel kan gaan zodra hij wakker is.

Eten als een bouwvakker

Eten gaat (en ging) goed. Nee, hij vindt niet alle groenten lekker. Hij trekt een zuur gezicht als hij tomaat proeft (maar hij proeft het tenminste!) en eet de kaas van zijn eigen brood als eerste op. Maar we mogen absoluut niet klagen over zijn eetlust. Vlees en vis, pasta, rijst, aardappeltjes en diverse soorten groenten die hij wél lekker vindt (‘pika’ – paprika in het bijzonder) het wordt allemaal met smaak naar binnen gewerkt. Vorige week at hij zelfs spruitjes!

Het moge duidelijk zijn dat ik onwijs trots ben op mijn kleine vriend. Het is een vrolijk mannetje met boevenstreken dat ervoor zorgt dat mijn dagen nooit saai zijn of eentonig. En ja, hij zorgt er ook voor dat ik aan mijn dagelijkse portie beweging kom.

Heb jij ook een peuter in deze leeftijd en zijn de dingen die ik hier opnoem herkenbaar? Vind je het leuk als ik over een tijdje een nieuwe update schrijf over Quinn zijn ontwikkeling?