Weer single zijn – 10 x even wennen

Het is best gek om, na dik elf jaar samen, opeens alleen te zijn. Ik denk dat iedereen zich dat wel kan voorstellen. Toch kom je er pas in de dagelijkse realiteit achter wat nu echt die dingen zijn waar je tegenaan loopt. Veel dingen die je eerst zo gewend was zijn opeens anders of bestaan niet meer en dat is dan gewoon echt even wennen. Deze tien springen er voor mij nu uit. Ik ben benieuwd of ze herkenbaar zijn.

1. Porties inschatten

Je weet dat je voor minder mensen moet koken. Maar op de een of andere manier is die knop omzetten bij het boodschappen doen en in de keuken toch niet zo makkelijk als gedacht. Hoe vaak ik niet teveel aardappels in de pan heb gegooid… Overigens is eten overhouden op zich geen ramp. Vaak eet ik het de volgende dag als lunch en als het echt veel is vries ik het in voor een volgende keer. Maar wennen, ja dat is het wel.

2. Klusjes in huis

Quinn paste nauwelijks nog in het fietsstoeltje voorop mijn fiets. Al maanden wilde ik zo’n zadeltje op de stang zodat ik toch beide kinderen op één fiets kan blijven vervoeren. Het bestellen ervan was zo gepiept, maar het doosje bleef maar op tafel staan… Tot ik afgelopen weekend mezelf een schop onder mijn kont gaf. Helemaal vlekkeloos ging het niet en het duurde volgens mij al een half uur voor ik al het benodigde gereedschap bij elkaar had verzameld, maar het is dus wel mooi gelukt! Iets wat ik eerder 100% zeker aan M had overgelaten heb ik dus gewoon zelf gedaan. Best een beetje trots op!

3. Ritsen, deksels en doppen

Ik had er laatst eentje aan. Zo’n jurk met rits aan de achterkant die je zelf met geen mogelijkheid dicht krijgt als je net als ik geen slangenmens bent. Gelukkig was op dat moment Bregje bij mij omdat we naar Guus Meeuwis zouden gaan. Maar er komt een dag dat ik voor dit soort onmogelijk dicht (of juist open) te krijgen dingen een andere oplossing moet vinden. Het komt ook vrij regelmatig voor dat ik een deksel of dop ergens niet vanaf gedraaid krijg en dat moet nu dus toch zelf zien op te lossen. Wederom: even wennen!

4. Spinnen en ander engs

Wat schrok ik me het apezuur laatst, toen er een dikke vette spin op de keukenvloer zat. Naar bed gaan en hem daar laten zitten vond ik echt geen optie, dus verzamelde ik al mijn moed en zette hem met behulp van een glas en een stuk karton netjes buiten. Nog geen week later zat een familielid van eerdergenoemde spin op mijn verwarmingsrooster. Toen ik de foto deelde in mijn stories zeiden meerdere mensen dat hij dood was, dus dit keer heb ik de stofzuiger erbij gepakt. Sindsdien heb ik zulke grote engerds niet meer gezien, maar met de herfst in aantocht kan ik me er maar beter vast op voorbereiden… Ik vrees dat dit nooit gaat wennen.

5. Slapen

Waar de overige punten vervelend, stom of frusterend zijn, is deze dat niet. Ja, natuurlijk vind ik samen slapen fijn, maar ik blijk alleen slapen ook heel erg prima te vinden. Het hele bed voor mij alleen, even tv kijken of een serie en dan lekker de oogjes dicht… Niemand die mijn dekens steelt of me wakker snurkt 🙂

6. De avond

Vroeger hè, kon ik echt genieten van een avondje voor mezelf. Als ik wist dat M andere plannen had of ging sporten dan plande ik mijn hele avond al vol met dingen die alleen ik leuk vond. Nu avonden alleen op de bank eerder regel dan uitzondering zijn, merk ik dat ik het helemaal niet zo leuk vind om altijd maar alleen te zijn. Ik vind dat eigenlijk gewoon best moeilijk. Ik heb er met verschillende mensen gesprekken over gevoerd en weet dat het een proces is waar ik doorheen moet en dat het uiteindelijk went. En ik HOEF natuurlijk ook niet elke avond alleen te zijn. Genoeg vriendinnen die wel in zijn voor een kopje thee of wijntje in de avond.

7. Inside jokes

Als je meer dan een decennium partners bent, heb je een heel scala aan inside jokes verzameld. Dingen die alleen jullie snappen. Waarbij andere mensen een wenkbrauw optrekken, maar waar jullie helemaal om in een deuk kunnen liggen. Dat hebben wij ook. En soms hoor ik iets op de tv of op de radio, of kom ik iets tegen op social media dat ik dan eigenlijk even met hem wil delen. Doe ik niet altijd, maar gelukkig is ons contact zo goed dat dat op zich gewoon prima kan. En dan kunnen we er ook nog steeds om lachen 🙂 Maar het is dus wel even wennen dat je dat niet meer automatisch doet.

8. Vakantie

Het schema dat we hebben gemaakt loopt nu zo’n drie maanden en dat gaat goed. De weekenden dat de kinderen bij de een zijn en dan weer bij de ander, het wegbrengen en het afstemmen als er uitzonderingen zijn. Hoewel het nog steeds niet ‘vanzelf’ gaat ben ik echt blij dat we hier al zo snel alle vier onze draai in hebben gevonden. Maar vakanties zijn toch een heel ander verhaal. Afgelopen zomervakantie was ik voor het eerst een week alleen zonder de kinderen en vond ik dat veel moeilijker dan gedacht. Nu komt de herfstvakantie eraan en moet ik ze weer een week missen. Gelukkig heb ik al een tripje met mama op de planning en ben ik van plan wat leuke dingen voor mezelf te gaan doen, waardoor het hopelijk allemaal dragelijk is. Maar of dit ooit echt went vraag ik me af.

9. Feestdagen

Een beetje in lijn met de vakanties zijn er natuurlijk de feestdagen. Ook hier hebben we duidelijke afspraken over gemaakt en ik denk dat het wel te behappen is. Maar wennen is het ook om niet meer vanzelfsprekend alle feestdagen met je kinderen door te brengen. We gaan zien hoe het de decembermaand gaat. Ik heb nog even om me er mentaal op voor te bereiden…

10. Logistieke problemen

Ik heb twee kids, maar ook maar twee handen, één fiets en één auto. En ik kan, heel verrassend, maar op één plek tegelijk zijn. En dat zorgt soms voor logistieke problemen. Is het ene kind ziek of wil het in bed blijven liggen, terwijl het andere kind gewoon naar school moet, dan kan dat dus niet. Net als ‘even snel een boodschap doen’ er niet in zit als je alleen met twee kinderen thuis bent. Plannen is noodzaak en gelukkig kan ik dat vrij goed. Dingen die ik handiger vind om alleen te doen doe ik dus zoveel mogelijk als de kinderen er niet zijn. En komt het toch eens voor dat ik het niet geregeld krijg dan zijn er gelukkig altijd veel lieve mensen om me heen die me uit de brand helpen.

En? Zit jij in hetzelfde spreekwoordelijke schuitje en herken je er een aantal, of misschien zelfs alle tien?