Vijf dingen waar ik trots op ben

Hoe vaak ik mezelf wel niet hoor zeggen: ‘ach, zo bijzonder is dat niet hoor’. Of: ‘dat stelt toch niks voor!’. Ik weet dat we het (gelukkig) allemaal doen, maar waarom eigenlijk? Waarom zou je een blijk van waardering of een compliment van een ander niet gewoon dankbaar in ontvangst nemen? Of zelf even stil staan bij alles wat je al bereikt hebt en daar gewoon beretrots op zijn? Om mezelf alvast een duwtje in de goede richting te geven ga ik iets doen wat ik heel eng vind. Namelijk een lijstje maken van dingen waar ik trots op ben. Komt ‘ie…

Ik ben trots op het feit dat:

… ik de afgelopen zeven jaar keihard heb gewerkt om een tweede studie (HBO) af te ronden. In die periode heb ik twee kinderen gekregen, maar ik heb altijd de motivatie weten vast te houden om door te gaan. Vooral het afstudeerproces vond ik pittig. Het ging gepaard met veel onzekerheid, veel wachten en veel aanpassen en herschrijven. Gelukkig kreeg ik vorige week een hele mooie beoordeling terug van mijn opdrachtgever. Ze gaan ook echt wat met mijn resultaten en aanbevelingen doen binnen die school! Volgende maand is de verdediging van mijn scriptie en nog voor het eind van het jaar heb ik mijn diploma in the pocket.

…ik het ondanks mijn drukke weken toch voor elkaar krijg minimaal een, soms zelfs twee keer te sporten. Dat vond ik dus heel lang helemaal niet bijzonder, maar eigenlijk is het dat wel. Tijd in jezelf en je eigen (lichamelijke en geestelijke) gezondheid investeren is belangrijk en je mag best trots zijn op jezelf als je hier tijd voor vrijmaakt.

… het me vorig jaar is gelukt in minder dan een half jaar tijd 14 kilo af te vallen met Weight Watchers. Daarmee waren niet alleen de laatste zwangerschapskilo’s, maar ook een hoop extra kilo’s verleden tijd. Ik zit sindsdien super goed in mijn vel. Merkte tijdens de zomervakantie wel dat ik een beetje de gezonde gewoontes kwijtraakte, maar ben inmiddels weer op de juiste manier bezig. En dat voelt heerlijk!

… ik na heel wat wikken en wegen ervoor heb durven kiezen Moonoloog in te schrijven bij de Kamer van Koophandel en er zo dus mijn bedrijf van te maken. Ik wilde er graag serieuzer mee aan de slag en voor mij is die inschrijving echt wel een omslagpunt geweest. Ik groei nog steeds, mijn inkomsten stijgen langzaam en voel dat ik nog veel verder kan en wil ontwikkelen. Maar het schrijven en alles wat erbij komt kijken voelt nog steeds als een hobby en dat vind ik heerlijk!

… ik er ondanks mijn drukke planning veel ben voor de kinderen. Ik werk zoveel mogelijk onder schooltijd, waardoor ik meestal zelf Lise uit school kan halen en de rest van de middag tijd met haar door kan brengen. In de vakanties probeer ik mijn tijd ook zo in te delen zodat het lukt om veel samen te doen. Ik wil, zeker nu ze nog klein zijn, zoveel mogelijk van mijn kinderen meemaken. Het gaat immers allemaal al zo snel. Het lijkt me vreselijk als ik over een paar jaar terugkijk naar deze periode en me realiseer dat ik er te weinig van heb meegemaakt.

Voor dit artikel ben ik geïnspireerd door de Feelgood Challenge. Een initiatief van blogcollega’s Kimberly en Merel. Zij bedachten vijftien uitdagingen, speciaal voor vrouwen zoals jij en ik. Normale vrouwen, in welke maat dan ook. Om elkaar te steunen, een goed gevoel te geven en te laten inzien hoe ontzettend zonde het is dat we ons zo druk maken over onzekerheden die in je eigen hoofd zitten. Doe je ook mee? Check de Facebookgroep!

Vertel eens… waar ben jij nou echt trots op?