Afgelopen weekend gingen we van zomertijd naar wintertijd. Na een nogal hectische week gingen we zaterdagavond veel te laat naar bed. Na een stapavond met logeerpartij in Den Bosch en de volgende dag een restaurantopening en een theatervoorstelling in Eindhoven, moesten we ’s avonds om elf uur de kamer nog versieren voor Quinn zijn verjaardag. Slechte timing, ik weet het. Om kwart voor één lagen we er dan eindelijk in.
Gelukkig hadden we de kinderen wel min of meer op tijd in bed liggen. Wel wat later dan normaal, maar ik heb me de hele dag getroost met de gedachte dat we toch een uur langer konden slapen omdat de klok verzet werd. Als ik dan om half één naar boven ga bedenk ik me dus dat het eigenlijk pas half twaalf is (de klok gaat in de herfst immers een uur terug) en dat het allemaal nog wel meevalt met die bedtijd.
Toch is het altijd maar de vraag hoe je biologische klok reageert op het verzetten van de klok. En, niet onbelangrijk, die van je kinderen. Zijn ze ‘oude tijd’ vaak rond zeven uur wakker, dan is het ‘nieuwe tijd’ dus pas zes uur. En dat doet, hoe je het wendt of keert, toch pijn. Maar met de verjaardag van Quinn in het vooruitzicht konden wij dat extra uurtje in de ochtend wel gebruiken, zo redeneerde ik.
Van zomertijd naar wintertijd
Het was een onrustig nachtje. Ik was erg moe omdat ik de nacht ervoor te weinig had geslapen. Toch duurde het even voor ik in slaap viel. Rond een uur of vier kwam Lise naar onze kamer. Ze voelde zich niet zo lekker. Hoestte veel en wilde het liefst tussen ons in verder slapen. Dat hebben we even geprobeerd, maar uiteindelijk hebben we toch democratisch besloten dat ze verder zou slapen in haar eigen bed. Quinn sliep gelukkig gewoon door.
Toen de rust was wedergekeerd viel ik toch weer vrij snel in slaap. Uit mezelf werd ik wakker en keek ik op mijn telefoon. 8:40 uur stond er. Ik wilde me weer omdraaien, maar besefte me ineens dat dat de nieuwe tijd moest zijn. Smartphones verzetten hun klok immers altijd automatisch. Dat zou dus betekenen dat het ‘oude tijd’ 9:40 uur was? Snel maakte ik M, nog in diepe slaap, wakker en zei hem dat we de kinderen wakker moesten maken omdat over iets meer dan een uur het eerste bezoek aan de deur zou staan. Oeps! Zou de klok dus niet verzet zijn dan hadden we ons serieus verslapen. Nu konden we toch profiteren van dat uurtje speling, al was het alsnog geen heel relaxte opstart.
Ik schrijf dit stuk op zondagavond en ben heel benieuwd hoe laat de kinderen morgenochtend wakker zullen zijn. Toch dat uurtje vroeger dan eerst, of zou de onrustige nacht de biologische klokjes in één keer goed hebben gezet? Laten we het hopen!
Hebben jullie kinderen ‘last’ (gehad) van de overgang van zomer- naar wintertijd? En hoe is dat voor jezelf?
Geen reacties