In het weekend genieten we soms van een extra lekker ontbijtje. Lise smulde zondag van een pannenkoekje met wat Skyr en blauwe bessen. Mmm! We hadden niets gepland die dag dus deden heerlijk rustig aan. ’s Middags gingen we nog even naar een nieuw geopend tuincentrum, waar ze ter gelegenheid van de opening allerlei dieren hadden. Uilen, papegaaien en zelfs slangen. Spannend hoor!
En na afloop reden we naar een hamburgerrestaurant. We waren lekker vroeg en dus de enigen in de zaak. Normaal vind ik dat niet zo gezellig, maar aangezien Quinn wat moe was en niet al te vrolijk en Lise haar beker ranja omstootte vond ik het even niet zo erg. De hamburger was wel heel lekker trouwens. Dat maakte veel goed.
Ik kreeg deze week behoorlijk wat stress te verduren. Voor mijn afstudeeronderzoek ben ik begonnen met het analyseren van de interviews. Dat kun je ouderwets op papier doen, maar aangezien ik meer dan honderd pagina’s aan transcripten heb leek het me efficiënter dit via de computer te doen. Alleen blijkt het nog best lastig om voor niet al teveel geld een goed softwarepakket voor het coderen te vinden. NTI heeft zelf geen licenties die je als student kan gebruiken en dus moest ik het zelf regelen. Wat neerkwam op een mail sturen met in de bijlagen ‘bewijzen’ dat ik als student sta ingeschreven aan een geaccrediteerde HBO-opleiding en het programma nodig heb voor mijn onderzoek. Gelukkig ontving ik twee dagen later het volgende bericht:
“Dear Monique Timmermans-Vernooij,
we have received and approved your credentials, and we are happy to inform you that they meet our criteria for the substantially reduced student license.”
Even voor de duidelijkheid… nu ging het me iets minder dan 50 euro kosten, terwijl een standaardlicensie meer dan 500 euro kost (dat had ik dus nooit gedaan zul je begrijpen). Poeh, nou, dat was dus weer een meevaller.
Lise en ik moesten naar de tandarts. We hadden een vroege afspraak en gingen met z’n vieren, zodat Lise niet alleen hoefde te wachten terwijl ik in de stoel lag. Er moesten nieuwe foto’s worden gemaakt (katjing), maar ik had gelukkig geen gaatjes. Lise mocht op mijn schoot zitten en ook haar tanden laten zien. Dat vond ze spannend, maar ze deed het heel goed. Van de tandarts mocht ze een cadeautje uitzoeken. En Quinn ook, omdat hij was meegegaan.
Bij HEMA kocht ik een super schattig (paas)haas verkleedpak. Er stond op 3-6 jaar, maar helaas past het Lise nog maar net. Ze kan het dus nog heel even aan en dan is het voor Quinn.
M had een etentje en daarom ging ik woensdag in mijn eentje met beide kinderen naar de stembus. Ik wilde Quinn eigenlijk op mijn rug in de Tula meenemen, maar kreeg het zelf niet voor elkaar hem erin te krijgen. Omdat hij zelf ook niet zo blij werd van mijn gehannes, besloot ik hem uiteindelijk maar in de wagen te zetten. Opgelost.
‘Mama, mag ik het rondje kleuren?’. Oeps, dit mag natuurlijk officieel niet, maar ach… ze kleurde in wat ik wilde stemmen.
Dit toetje viel spontaan in mijn winkelwagentje. Die moest ik natuurlijk proberen. Levensgevaarlijk natuurlijk, want voor je het weet ben je verslaafd… Heb jij deze smaak al geproefd?
We vonden het zo gek dat Lise steeds vaker op haar knieën op het onderste plankje van de Tripp Trapp aan tafel zat. Tot ik me realiseerde dat ze misschien te groot was geworden voor de stand van het bovenste plankje. M zette beide plankjes een stapje lager en nu zit ze weer op normale hoogte. En ook nog weleens op haar knieën, maar dat is meer omdat ze dat gewoon fijn vindt zitten volgens mij.
Vrijdagavond had ik zoals elke week koorrepetitie. Daarna ging ik naar Passion Nuenen. Het was de eerste editie, dus niemand wist precies wat hij ervan moest verwachten. Maar wat werd ik positief verrast! Het zat echt goed in elkaar, met mooie muziek, goed gekozen nummers en een sterke verhaallijn.
Arme Quinn is al twee dagen enorm verkouden. Naast veel snotneuzen heeft hij er tot overmaat van ramp ook twee ontstoken ogen bij, die als hij wakker wordt helemaal dichtgeplakt zitten. Het enige dat we kunnen doen is het dan voorzichtig schoonmaken in de hoop dat het snel over is…
Vandaag hebben we weer een rustig dagje. Als het zonnetje schijnt willen we in elk geval even lekker naar buiten en verder zal ik toch ook weer aan de scriptie moeten. Laatste loodjes wegen zwaar, maar we komen er wel!
Geen reacties