PERSOONLIJK

Snapshot Sunday #71

25 februari 2018

Nou zeg, dat was me het weekje wel! Het lijkt alsof vorig weekend pas net achter ons ligt, maar toch is het alweer een week geleden. We aten vorige week zondag bij de speelschuur van de Brandevoortse Hoeve. Dat was een uitje dat Lise verdiende omdat ze haar beloningskaart vol had. Vonden wij natuurlijk helemaal niet erg! De kinderen hebben fijn gespeeld en het eten was er zoals altijd super lekker.

Maandag zou eigenlijk Lise’s school weer beginnen na de carnavalsvakantie, ware het niet dat ze een studiedag had. Daar kwamen we zaterdag pas achter, toen er (gelukkig) een berichtje werd gepost in de app van haar klas. We hoefden dus nog even een dagje niet terug in het schoolritme en konden rustig aan doen. ’s Middags moest ik twee interviews afnemen voor mijn afstudeeronderzoek en kwam mijn moeder even oppassen.

Helaas had Quinn deze week opeens erge oorpijn ’s avonds. Zó zielig. Normaal wordt hij wel rustig als we hem oppakken en knuffelen, maar de pijn was zo erg dat dat zelfs niet hielp. Nadat we hem paracetamol hadden gegeven en even rustig beneden op de bank zaten werd hij gelukkig wel rustiger en konden we daarna allemaal alsnog lekker gaan slapen.

Woensdag was het vroeg dag. Ik ging samen met een hele groep andere bloggers naar de Negenmaandenbeurs. We hadden afspraken bij een heleboel merken en dus een strak programma. Helaas voelde ik me alles behalve fit. En dat zie je wel een beetje op bovenstaande foto. Maar ondanks dat ik voelde dat ik koorts had en er hoofdpijn bij kwam wilde ik niet eerder naar huis.

Het was namelijk behalve interessant en waardevol voor mijn blog als bedrijf ook nog eens heel erg gezellig met al die collega’s samen. Hier gingen we op de foto met niemand minder dan Dirk Scheele 😉 Ik ben na afloop zelfs nog mee naar de tegenover de RAI gelegen Kreeftenbar gegaan, waar we met een groepje sushi aten. Uiteindelijk was ik rond 21:30 uur thuis en wilde ik niets liever dan mijn bed in duiken.

En… daar kwam ik donderdag pas tegen het einde van de middag weer uit. Wat voelde ik me slecht! En schuldig bovendien, want ik had de dag ook nuttig kunnen besteden aan werk of aan de kinderen. Die godzijdank bij mijn ouders logeerden, waardoor ik in alle rust kon herstellen. Slapen was eigenlijk het enige waar ik toe in staat was en dat heb ik dan ook maar veel gedaan.

Vrijdag voelde ik me gelukkig weer iets beter en wilde ik hoe dan ook ’s middags het interview doen dat al heel lang gepland stond. Ik moet er nog maar een paar en heb ze liever vandaag afgerond dan morgen. De kinderen waren overdag bij de gastouder en op school en toen ik weg moest voor mijn interview kwamen mijn ouders even op ze passen (ik zou niet weten wat ik moest als ik die niet had…). Quinn liet zijn tekenkunsten weer eens zien. Zo mooi hoe hij echt al doorheeft hoe je een potlood gebruikt. Ik heb het idee dat dat bij Lise allemaal veel later pas kwam, maar misschien herinner ik me dat gewoon niet zo goed meer.

En toen was het zaterdag. Weekend! De kindjes (en daarmee ook ik) waren op een redelijk tijdstip wakker en M mocht uitslapen. Daarna hebben we rustig ontbeten, wat in huis gerommeld en na de lunch zijn we naar de stad gewandeld. Het was zonnig, maar KOUD! De kinderen moesten allebei naar de kapper en we wilden hun voetjes even laten opmeten. Mijn oog viel op hele stoere schoentjes voor Quinn. We probeerden ze uit, werden verliefd en kochten ze. Zo gaan die dingen.

Kijk nou hoe leuk ze hem staan! Ze hebben een fijne flexibele zool, dus ideaal voor zijn eerste stapjes nu hij voorzichtig aan steeds meer zelfstandig probeert te lopen. Grappig ook, dat verschil in grootte als je M zijn schoenen ernaast ziet.

En toen was het tijd voor de knipbeurt! Lise vond (en vindt) het erg spannend bij de kapper, maar ze was super stoer! Ging zelf in het stoeltje terwijl ze voorheen alleen op schoot wilde zitten en deed netjes wat de kapster haar vroeg. Trots op mijn meisje! Er is een klein stukje van de lengte af waardoor het haar weer wat mooier in model valt als ze het los draagt.

En dan de kleine man. Tja, die is er geen fan van. Maar ik had ook niet anders verwacht. Toen hij een half jaar geleden voor het eerst naar de kapper ging was hij zich nog niet zo bewust van alles, maar nu liet hij het duidelijk merken als hij ergens geen zin in had. Dat geknip vlakbij zijn oor bijvoorbeeld. Super irritant! Al met al heeft de kapster er het beste van gemaakt en heeft hij weer een mooi bijgeknipt koppie.

Voor vandaag staat voor mij vooral werken aan de scriptie op het programma. Verder hebben we een etentje ter ere van de verjaardag van mijn schoonvader en maken we ons natuurlijk weer op voor een nieuwe (werk)week. Hoe was/is jullie weekend?

Geen reacties

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.