Vorig weekend vond ik het tijd voor iets dat ik al maanden niet had gedaan… sushi! Natuurlijk bestelde ik bij mijn favoriete restaurant, Kyoto. Ik heb daar inmiddels zo’n beetje mijn favoriete combinatie en daar wijk ik maar zelden vanaf. Maar omdat het nu al even geleden was moest ik wel even nadenken wat ik ook alweer het lekkerste vind. Maar het is gelukt hoor. Heerlijk gesmuld van dit lekkers. Lijkt misschien wat weinig trouwens, maar ze zijn best groot en dus vullend. Ik kon het precies op!
Het was openingsweekend op mijn werk met op zaterdag aansluitend een personeelsfeestje. Supergezellig en voor mij ook een mooie manier om weer wat nieuwe gezichten te zien en kennis te maken met bijvoorbeeld de freelance fotografen waar ik regelmatig mee ga samenwerken. We sloten af bij – hoe kan het ook anders – een kampvuur. Mijn jas ruikt er, ondanks zorgvuldig luchten, nog naar 😉
‘Doe mij maar koffie’, zei ik tegen een collega. Ik kreeg niet alleen een mok die bijna tot de rand gevuld was (misschien zag ik er wat moe uit?), maar ook twee paaseitjes. Zo maak je vrienden met me hoor!
Het was weer tijd voor zwemles en ik zat een keer niet alleen in de kantine te wachten. Lise ging mee en we speelden een potje Jenga. Ik weet eigenlijk niet meer wie er won, maar de vrouw die naast ons aan de tafel zat schrok zich een ongeluk toen de toren omviel.
We gingen deze week niet één maar zelfs twee dagen naar de bibliotheek. Er waren twee boekjes spoorloos verdwenen. Van eentje had ik inmiddels al een factuur van de bibliotheek ontvangen zodat ze een nieuw exemplaar konden aanschaffen. Opeens kreeg Lise een helder moment: ‘Mama, ik denk dat we mijn bed even aan de kant moeten schuiven.’ Ze maakte het schot daarachter open en waar ik dacht dat alleen maar spullen lagen opgeslagen, bevond zich een soort hut. Met speelgoed, knuffels en… de twee boekjes van de bibliotheek die we al weken kwijt waren. Ergens wel heel grappig, maar ook een beetje stom want ik heb de laatste weken dus zo ongeveer het hele huis doorzocht me afvragend waar die boekjes in vredesnaam konden liggen…
Nadat het mysterie was opgelost zijn de boekjes weer ingeleverd. Dat vierden we met limo, appelsap, koffie en wat lekkers!
Ik ging naar de nieuwe voorstelling van Ronald Goedemondt in het Parktheater en die was echt geweldig! Hij is al jaren met afstand mijn favoriete cabaretier. Het is jaren geleden dat ik hem voor het laatst live heb zien optreden, dus ik had heel veel zin in deze avond. Met buikpijn van het lachen ging ik weer naar huis. Precies waar ik op hoopte.
Quinn had vrijdagmiddag een vriendinnetje op bezoek. Ze speelden zo gezellig samen. Ze konden maar een uurtje spelen en haar moeder zou anders alleen maar heen en weer aan het fietsen zijn. Ze bleef ondertussen dus maar gewoon gezellig beneden met mij kletsen en ging driftig aan de slag met een legpuzzel van Quinn terwijl ik nog wat werk verzette dat voor het weekend af moest. Klinkt misschien niet heel ideaal, maar uiteindelijk was het een win-situatie voor ons allemaal.
Toen het vriendinnetje en haar moeder naar huis waren, fietsten wij snel naar de stad. Zo fijn dat we daar binnen tien minuten zijn. Ik vond het tijd voor een gezellig etentje met z’n drietjes. We vierden mijn nieuwe baan én het feit dat het lange paasweekend was begonnen. De kindergerechten zijn er altijd zo vrolijk, voedzaam en, belangrijker nog, de kinderen eten hun vingers erbij op. Ik nam fajita’s, een van mijn lievelingsgerechten. Het was een gezellige avond.
Geen reacties