Het was toch wel het gekste paasweekend in de historie, vinden jullie ook niet? We hebben het thuis toch gewoon zo gezellig mogelijk gemaakt. Er werden eitjes gekookt en versierd, ze waren opeens verstopt in de tuin en werden tenslotte opgepeuzeld tijdens een brunch in de achtertuin.
Resultaat van het schilderen en versieren van de eitjes. Ik kookte er ‘maar’ acht, omdat ik bang was dat de kinderen (Quinn, voornamelijk) ze uiteindelijk niet zo lekker zouden vinden.
Om het zoeken wat leuker te maken, vulden we de bonte verzameling aan met een zak chocolade-eieren. Best lastig verstoppen trouwens met een grote dame van zes die heel goed kan zoeken en een mannetje van drie die dat nog lastig vindt. Gelukkig hielp Lise haar broertje heel goed en liet ze ook weleens een eitje liggen zodat hij het kon pakken.
De gekookte eieren bleken, anders dan ik verwachtte, bijzonder goed in de smaak te vallen. Van Lise wist ik al wel dat ze dat lekker vond, maar Quinn moest er eerder niets van hebben. Hoewel het wel alleen het eiwit was wat hij te eten vond 😉 De paasbroodjes voor de kinderen kregen we van een vriendin die een Too good to go-box had besteld en niet alles in haar eentje op kon. Heel lief!
Om er toch even uit te zijn met het prachtige weer gingen we naar een park in de buurt. Lise wilde haar mooie jurk aan en omdat ik dezelfde in de kast heb hangen, besloot ik die ook weer eens aan te trekken. Gelukkig zijn mijn benen het hele jaar door redelijk bruin, maar ik vond het toch wel even wennen om weer met blote benen rond te lopen.
Het leek me leuk weer eens een geocache te zoeken. Het is echt jaren geleden dat we dat gedaan hebben. Helaas vergaten we een pen mee te nemen en konden we de datum en onze naam niet in het boekje schrijven. Maar ‘de schat’ hebben we wel gevonden zoals je ziet! Lise vond het leuk om te doen, dus dat is wel iets om te onthouden voor als we ons de komende periode een keer vervelen.
Als het lekker weer is en ik beddengoed moet wassen, probeer ik dat zoveel mogelijk buiten op te hangen. Er gaat immers niets boven de geur van buiten gedroogde lakens. Voor kleding en ander kleiner spul vind ik het buiten ophangen trouwens teveel gedoe. Maar voor die grote dekbedovertrekken is het ideaal!
Ik mis de sportschool enorm. Hoewel ik in het begin nog best positief was over het meer buiten sporten en het volgen van sportlessen via YouTube, blijk ik er in de praktijk toch steeds meer moeite mee te hebben om het ook daadwerkelijk te doen. Gelukkig lukte het me deze week wel weer om een sportlesje te doen en dat was fijn! Eens kijken of ik er vandaag nog eentje ingepland krijg of dat ik even buiten ga hardlopen.
In bad gaan liggen lukt me dan wel weer prima. Er is weinig dat me zo snel helpt ontspannen als een warm bad. Ik moet alleen wel leren mijn telefoon niet altijd mee te nemen, want het komt er vaak op neer dat ik zelfs in bad de hele tijd naar dat scherm aan het staren ben. Misschien de volgende keer weer eens een boek meenemen als ik in bad duik?
En dan school… tja, dat is ook een steeds grotere uitdaging aan het worden. Lise vindt namelijk dat ze op school lang niet zoveel werkjes hoeft te doen als ze nu opeens thuis voor haar neus krijgt. Ik probeer het zoveel mogelijk te spreiden over de dag en ook met eigen inbreng wat leuker te maken. En iets in het vooruitzicht te stellen wat ze heel leuk vindt om te doen helpt gelukkig ook wel. Maar zowel wij als Lise zelf kijken enorm uit naar het weer open gaan van de scholen. Al houd ik er rekening mee dat dat nog best even kan duren…
Opeens stond er een klasgenootje aan de deur met een uitnodiging voor zijn verjaardagsfeestje en twee lekkere donuts. Wat een verrassing! Omdat zijn feestje niet door kan gaan, mocht hij wel even bij al zijn vriendjes langs. Geheel in stijl, in een auto die versierd was met vlaggetjes en stickers. Zo leuk! Het feestje houdt Lise nog tegoed, maar ze heeft alvast gesmuld van de donuts.
En vrijdag was het tijd voor de ‘Quarantaine Spelen’. De gymleerkrachten van Lise’s school hebben dat in het leven geroepen omdat de jaarlijkse Koningsspelen natuurlijk niet door konden gaan. We kregen een uitgebreide instructie voor de twaalf opdrachten die moesten worden afgewerkt, samen met filmpjes waarin de meesters en juffen de opdrachten voordoen. Erg leuk opgezet! De scores werden bijgehouden op een speciaal scorenblad. Dit vond Lise heel leuk om te doen!
Kleine geluksmomentjes zijn er ondanks alles gelukkig nog genoeg. Quinn die in een veel te groot vest (van papa) zijn kunsten laat zien op de trampoline bijvoorbeeld. Heerlijk 🙂
Hoe gaat het met jullie? Is het nog een beetje vol te houden allemaal en hebben de kids nog zin om met schoolwerk aan de slag te gaan of moet je er af en toe echt aan trekken?
Geen reacties