De tweede ’thuisweek’ zit erop. Worden we al langzaam gek? Nee. Is het altijd super gezellig en verlangen we helemaal niet naar het normale leven? Nee. Het is heus wel te doen en ik durf zelfs wat voordelen te zien van deze situatie, maar makkelijk is het alles behalve om de kinderen bezig te houden, ook nog wat aan school te doen met Lise en zelf nog aan werken en het huishouden toe te komen. ‘Tussen de bedrijven door’ is voor even het nieuwe normaal geworden en ik denk dat dat nog wel even zo blijft… Ondertussen oefent Quinn hard aan zijn kookskills. Hij doet niets liever dan helpen in de keuken en snijdt hier een banaantje voor op zijn boterham.
Ik nam het er vorig weekend even van en dook in bad met een boek, lekkere hapjes en een biertje. Even ontspannen na een toch wel hectische week waarin we allemaal nog een beetje onze draai moesten vinden.
Omdat het allemaal om balans draait en de sportschool natuurlijk nog steeds dicht is, ging ik zondag voor het eerst in zeven(!) jaar hardlopen. Ik vind dat thuis sporten best een uitdaging, maar hoop er toch een beetje ritme in te houden. Ik ben met een training naar de 5 km gestart. De eerste les stelde nog niets voor, maar omdat ik zo lang niet heb hardgelopen leek het me toch verstandig bij het begin te beginnen.
Lise mocht van haar eigen geld wat speelgoed kopen bij de speelgoedwinkel. Ze kocht, heel toepasselijk, dit ziekenhuis van LEGO Friends. En een grote dinosauruspuzzel van 300 stukjes. Ze weet zelf inmiddels heel goed wat ze leuk vindt en is dus uren zoet geweest met haar nieuwe speelgoed. Zo leuk! En perfect nu we toch noodgedwongen veel thuis zijn.
Blijkbaar zijn we het hamsteren toch nog niet helemaal verleerd. Met een melkaddict als Quinn in huis, heb ik aan twee pakken melk niet genoeg. Gelukkig kon ik bij een andere supermarkt nog een extra pak scoren. Het blijft een beetje creatief boodschappen doen met de lege schappen die je af en toe nog tegenkomt, maar als iedereen gewoon zijn of haar gezonde verstand erbij houdt, is er genoeg voor iedereen.
Behalve oefenen met taal en rekenen en af en toe een ‘gymlesje’ vind ik het ook leerzaam voor Lise om haar te laten helpen met kleine klusjes in huis of haar dingen in de keuken te laten doen. Zo bakten we samen een kruidcake, die Lise vervolgens met prinsessensprinkels wilde versieren. Hij was heel goed gelukt, echt een aanrader! We gebruikten trouwens gewoon de kant-en-klare cakemix van Koopmans.
Met Lise fietste ik heel even naar de stad. In de hoop haar voeten te kunnen laten opmeten en nieuwe sneakers voor haar te scoren. Maar eenmaal daar bleken nagenoeg alle winkels dicht. Dat had ik niet verwacht! De HEMA was wel open en daar kochten we een nieuwe zomerjas en zeven paar sokken voor Quinn. De winkel was bijna leeg en gek genoeg voelde het bijna ‘slecht’ dat wij er rondliepen. Maar goed, als je gewoon afstand houdt van andere klanten en winkelpersoneel is er niet zoveel aan de hand natuurlijk.
Het leek ons een leuk idee Lise en Quinn elke dag een vlaggetje te laten versieren. Zodat we aan het eind van deze ‘crisistijd’ de hele woonkamer vol met vlaggenlijnen hebben hangen. Nu zijn we al een paar dagen een vlaggetje vergeten, dus het zal geen betrouwbare afspiegeling zijn maar het gaat om het idee hè 😉
Elke dag halen we minstens één keer een frisse neus. Hier ontdekten de kinderen dat er madeliefjes in het gras groeiden en gingen ze ‘bloemetjes plukken voor mama’. We zijn daarna nog even naar een speeltuintje gelopen waar ze lekker konden uitrazen.
Lise kreeg van haar meester een werkboekje, maar ook een ‘rustboekje’ met allemaal mooie kleurplaten erin. Mooi om te zien hoe geconcentreerd ze daarmee bezig kan zijn.
Woensdag kon ik een dagje meters maken omdat M zijn papadag had en de kinderen zoveel mogelijk opving. Ik nam mezelf voor mijn to do’s af te vinken en daarna anderhalf uur te gaan wandelen. Dat bleek op zich een uitstekend plan, want het was lekker weer, maar ik had achteraf gezien toch beter een jas aan kunnen trekken… De wind is toch nog wel fris! En blaast mijn haar in een gekke kuif, haha.
Kijk die twee schatjes nou… Doordat ze nu veel meer samen thuis zijn dan normaal, merk ik dat ze elkaar meer opzoeken. Dat gaat niet altijd goed natuurlijk, maar er zijn echt veel momenten dat ze de grootste lol hebben. Of ze kruipen gezellig samen op de bank voor een filmpje, zoals hier.
Het leek ’s middags heerlijk weer, maar toen tegen de avond de zon weg was bleek het toch kouder dan verwacht. Maar het ijsje bij de Mac hadden we al beloofd, dus dat gingen we natuurlijk gewoon halen. De kindjes waren door het dolle heen. Omdat ze mochten rennen op het compleet lege marktplein en ze daarna natuurlijk dat beloofde ijsje kregen.
Mijn ouders missen hun kleinkinderen vreselijk nu de vaste oppasdagen niet doorgaan en ‘even bij opa en oma op bezoek’ er ook niet in zit. Wel videobellen we regelmatig en gaf mijn oma me wat leuke knutselspullen voor ze mee. Een kleurboek met stickers voor Quinn en Schilderen op nummer voor Lise. Nog wel een uitdaging, maar ze kan al heel secuur werken heb ik gezien.
We doen elke dag reken- en taalwerkjes. Op Squla, maar ook gewoon met pen en papier. Ik vind het zo schattig hoe Lise met haar vingers rekent. Ze deed het trouwens super goed. Van de twintig sommen, had ze er maar eentje fout!
Hoe was jouw afgelopen week? Vechten jullie elkaar bijna de tent uit of begint het al een beetje te wennen om veel thuis te moeten zijn?
Geen reacties