PERSOONLIJK

Snapshot Sunday #125

7 april 2019

Wat hadden we een leuk weekend vorige week! De shopsessie met het hele gezin vond niet iedereen even leuk (op het lunchen na dan…), maar ’s avonds gingen we met de familie van M eten bij ABC Restaurant Sevenum. Kijk ze hier eens hand in hand aan komen lopen, die twee van mij. Heerlijk toch?

In het restaurant kun je letterlijk zo’n beetje alles vinden wat lekker is. Mexicaans, Italiaans, Aziatisch en toetjes. Heel veel toetjes. Hoewel Quinn vooral wild werd toen hij ‘paloen’ zag, ofwel watermeloen. Zoals je ziet smulde hij daar enorm van!

Maandagmiddag is geen werkmiddag meer voor mij en daarom kon Lise afspreken met een vriendinnetje uit de klas. Vond ik het helemaal in het begin nog weleens spannend als er een kindje kwam spelen, vind ik het nu gewoon gezellig (meestal dan) en heerlijk om ze samen bezig te zien. De fantasie van kleuters is af en toe werkelijk fascinerend…

En voor de creativiteit van peuters geldt dat zeker ook. Quinn begint al steeds meer ‘binnen de lijntjes’ te kleuren. Al is dat iets dat hij van mij helemaal niet moet. Hij heeft zelf bedacht dat dat zo hoort. Of hij ziet het natuurlijk bij zijn grote zus. Hij telt tegenwoordig trouwens ook alles wat los en vast zit. Eén, twee, drie, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien! Ja, de vier slaat hij vaak over. God knows why, maar ik vind het knap!

Voor het eerst merkten we letterlijk de gevolgen van het lerarentekort. Woensdag waren namelijk Lise’s gebruikelijke meester en juf afwezig en kon er geen vervanger worden geregeld. Als ouder heb je dan twee opties: 1) thuis houden en even mailen naar de directie; 2) toch naar school brengen, waarna de kinderen worden verdeeld over de andere (in dit geval kleuter-)groepen. In overleg met Lise kozen we voor optie 1, omdat ik toch niet hoefde te werken en direct na school naar een vriendin zouden gaan. We konden nu iets eerder op pad en dat kwam eigenlijk wel goed uit. Maar voor het zover was moesten we nog even wat pakketjes wegbrengen en een boodschap doen. Lise mocht op haar eigen fiets en ik wandelde met Quinn. Die fiets moest wel bij elke winkel opnieuw op slot gezet worden natuurlijk.

Op bezoek gaven we de bijna-jarige zoon van mijn vriendin dit oldskool hengelspelletje. Ken jij het nog? Ik kende het wel van vroeger, maar wist niet dat er ook een muziekje speelt tijdens het ronddraaien. Ik heb er maar vast mijn excuses voor aangeboden… Cadeautje viel verder trouwens wel in de smaak volgens mij, ook bij Lise en Quinn!

Iets later dan gepland kwamen we thuis, waar ik Quinn tevergeefs (zo bleek achteraf) in bed legde. Lise mocht de paastak versieren die we die ochtend hadden gekocht. Ze genoot zichtbaar van dit ‘extra dagje vrij’. En ik van haar aanwezigheid.

Quinn wilde geen dutje doen, dus haalde ik hem maar weer uit bed. De kinderen speelden boven, terwijl ik opeens de behoefte kreeg mijn kledingkast uit te mesten. Het gaf me de inspiratie voor deze blog over starten met minimaliseren. Er kunnen weer twee vuilniszakken met niet gedragen, te grote of te kleine kleding naar het goede doel! Ook stofzuigde ik nog snel even de bovenverdieping.

Heerlijk dat het weer buitenspeelweer is. En Quinn blijkt er echt dol op te zijn. Hij verhuisde zo de hele poppenfamilie naar buiten, waar hij ze op stoeltjes zette en vervolgens eten voor ze ‘kookte’ in de speelkeuken. We kwamen thuis van zwemles toen we hem zo aantroffen terwijl M stond te koken. Te lief toch?

‘Ik zie ze links… ik zie ze rechts…’ Deze man is toch wel lichtelijk een fenomeen aan het worden heb ik het idee. Volgens mij zag ik ‘m vrijdagavond voor de derde keer in twee maanden tijd, maar het blijft toch elke keer weer een feestje! Ik was trouwens niet bij de uitverkochte concerten in het Gelredome. Mocht ik die kans nog eens krijgen dan ben ik er zeker wél bij! Maar afgelopen vrijdag was het hier – zoals je kunt zien op de foto – tijd voor ‘Super Fout!’. Ofwel een foute party in het beursgebouw.

Wij hadden als ‘buurtbewoners’ (het is toch nog tien minuten fietsen, dus dat is blijkbaar een breed begrip?) gratis kaarten gekregen. Voor M hoefde het niet zo, maar ik trommelde wat vriendinnen en mijn broertje op en samen maakten we er een lekker fout feestje van. Overigens lag de gemiddelde leeftijd van het publiek bij dit feestje wel erg laag. Dat was even schrikken (en slikken, haha). Maar goed, dat mocht de pret niet drukken!

Ons weekend is na dit feestgeweld gelukkig vrij rustig. Met gisteren een kleuterverjaardag en vandaag een bezoekje aan een vriend van M wiens dochter een vriendinnetje van Lise is dat we niet zo vaak zien. Op naar een nieuwe week met vooral voor Lise een druk (school)programma!

Geen reacties

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.