Quinn is 1 jaar! | Een brief van mama

Vandaag is het groot feest! En tegelijkertijd ben ik stiekem een beetje emotioneel. Bracht ik gisteren een baby naar bed, haalde ik er vanmorgen een dreumes uit! Precies een jaar geleden werd Quinn na een hele snelle bevalling, geboren. Bij Lise schreef ik haar op haar eerste verjaardag een eerste brief en besloot ik dat voortaan elk half jaar te doen. Voor Quinn doe ik uiteraard hetzelfde. Vandaag zijn allereerste brief! 

Lieve Quinn,

Wat is de tijd het afgelopen jaar voorbij gevlogen! Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik hoogzwanger was en me afvroeg wanneer je toch zou komen. We waren namelijk al eens in het ziekenhuis geweest, maar toen bleek het ‘loos alarm’. Jij besloot pas een ruime drie weken later, precies op de uitgerekende datum, dat het tijd was om de wereld te ontdekken. En toen je dat eenmaal had besloten, wilde je dat ook zo snel mogelijk. Anderhalf uur nadat we bij het ziekenhuis aankwamen was je er al!

Je was ruim een kilo zwaarder dan Lise toen ze geboren werd. Een flink mannetje dus. En zo mooi en lief! Ik kon niet stoppen met naar jou kijken toen we in het ziekenhuis lagen. Dat ziekenhuisbezoek was trouwens sneller voorbij dan ik had gehoopt. Ik voelde me allesbehalve fit na die turbobevalling. Maar thuis werden we gelukkig snel opgevangen door onze lieve kraamverzorgster Froukje. Wat hadden we een fijne kraamweek!

In het begin was het best even wennen zo met z’n viertjes. Hadden papa en ik eerst alleen Lise om voor te zorgen, moesten we nu veel meer onze aandacht verdelen. Zeker toen papa weer aan het werk moest vond ik dat niet altijd makkelijk. Maar na een paar maanden wisten we eigenlijk niet meer beter en hadden we allemaal onze draai gevonden.

Je bent zo’n heerlijk innemend kereltje. Een compleet ander kind dan Lise, maar zeker net zo lief. Je laat luid en duidelijk van je horen als er iets is en dat was voor ons even wennen. Maar we merken het in elk geval wel als er wat aan de hand is en kunnen je dan snel helpen. 

Je hebt in een jaar tijd al zoveel nieuwe dingen geleerd. Je zegt al ‘mama’, ‘papa’, ‘ja’ en ‘opa’. Je kunt zitten, staan en lopen met ondersteuning. Eigenlijk doe je niets liever dan dat laatste, dus ik verwacht dat het niet lang zal duren voor je je eerste zelfstandige stapjes zet. Aan de ene kant vind ik dat geweldig en maakt het me supertrots, maar aan de andere kant mag je van mij ook nog wel even klein blijven. Jou samen met Lise door de woonkamer zien kruipen en de pret die jullie dan hebben is zo leuk!

Lachen doe je de hele dag door. En je lacht het aller hardst om je grote zus. Zij hoeft maar iets tegen je te zeggen of er verschijnt een mooie glimlach op je gezicht. We merken dat jullie langzaamaan al een beetje samen kunnen spelen en ik verwacht dat dat de komende tijd alleen maar meer wordt. Ik kan daar zo van genieten! Natuurlijk is er ook weleens strijd, maar laten we zeggen dat dat in elke gezonde relatie weleens aan de orde is 😉 

Lieve Quinn, ik hoop dat je vandaag een superverjaardag hebt waarin jij het stralende middelpunt zal zijn. We vieren het met een klein groepje zodat we ook gezellig samen kunnen eten en het niet te druk wordt voor jou. 

Op naar jouw tweede levensjaar waarin we samen hopelijk weer enorm veel fijne momenten samen mogen beleven. Ik hou van jou!

Veel liefs,
Mama