OUDERSCHAP PERSOONLIJK

Nog heel even mijn enige kindje | Een brief van mama

14 september 2016

brief van mama

Bij het typen van de titel krijg ik al tranen in mijn ogen. Dat belooft wat voor de rest van dit artikel… Ik bedacht me dat, nu ik inmiddels 33 weken zwanger ben, Lise misschien nog maar een paar weken enig kind is. Is haar broertje eenmaal geboren, dan zal het nooit meer hetzelfde zijn. Het voelt een klein beetje zoals voor het eerst moeder worden, maar nu zal het niet zozeer voor mezelf maar vooral voor mijn peuter een enorme verandering zijn. Om even stil te staan bij dit moment, schreef ik haar een brief.

Lieve Lise,

Wat verandert er toch veel in jouw leventje momenteel. Zo zijn we druk bezig met zindelijkheidstraining. Ondanks dat er af en toe nog weleens een ongelukje gebeurt, ben ik zo trots op hoe je het doet! Waar ik je eerder om de zoveel tijd op het potje moest zetten, geef je sinds kort zelfs af en toe al zelf aan dat je moet plassen.

Ook ben je sinds vorige week verhuisd naar je nieuwe slaapkamer. Een echte ‘grote meidenkamer’, zoals je het zelf noemt, mét natuurlijk een grote meidenbed. Hoe groot je nog leek die laatste maanden in je ledikant, zo klein ben je nu weer in dat enorme bed. Maar je slaapt erin alsof je nooit anders hebt gedaan. En weet ook al heel goed dat je oude kamertje en ledikant strakjes voor de baby zijn.

De laatste maanden merk ik dat je enorm snel ontwikkelt. Je bent je eigen ‘ik’ aan het ontdekken en dat is niet altijd even makkelijk. Papa en mama weten dan vaak niet goed wat je wilt, maar jij zelf op dat moment volgens mij ook niet. Gelukkig zijn dit soort momenten altijd maar van korte duur en ben je meestal snel weer je vrolijke, lieve zelf.

mamalise2

En binnenkort komt de allergrootste verandering en word je grote zus. Als mensen je vragen wat er in mama’s buik zit, een broertje of een zusje, weet je heel goed dat je een broertje krijgt. Hij krijgt ook al iedere avond voor het slapengaan een kusje van jou en soms zelfs een dikke knuffel. Op die momenten smelt ik helemaal en ik kan niet wachten tot jullie elkaar eindelijk gaan ontmoeten.

Maar voor nu ben jij nog heel even mijn enigste kindje. Mijn meisje. Mijn mooie dochter. Op wie ik ongelooflijk trots ben en zal blijven. Daar verandert de komst van je broertje niets aan. Ik hoop met heel m’n hart dat het geen al te heftige overgang zal zijn voor jou. Dat ik je kan helpen en ondersteunen als je dat nodig hebt. En bovenal dat we samen kunnen genieten van ons gezinnetje van vier.

Hou van jou!

Liefs,
Mama

27 Comments

  • Reply Sharon 14 september 2016 at 08:49

    Wat een mooie, open, eerlijke brief!
    Ik denk dat het voor iedereen straks een verandering is als het baby broertje is geboren; maar dat hoort er natuurlijk een beetje bij.
    Geniet nog even leker van de tijd met zn 3en (Lise, je vriend/man en jij) om dan vervolgens met zn 4en te gaan genieten!

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:43

      Bedankt voor je lieve reactie! Dat doen we zeker 🙂

  • Reply Linda 14 september 2016 at 10:41

    Ahw! Wat een mooie brief <3

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:43

      Dank je!

  • Reply Selina 14 september 2016 at 11:04

    Wat een mooie brief naar je dochtertje
    Heb tranen in mijn ogen staan.

    Veel geluk samen en geniet van de laaste weken.

    Xx. Seljna

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:43

      Dankjewel 🙂 Gaat zeker lukken.

  • Reply Kirsten 14 september 2016 at 12:36

    Heel erg mooie brief. Zo lief dat ze elke avond een kusje geeft aan haar broertje! Waarschijnlijk wordt ze een heel zorgzame zus voor hem…

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:44

      Ja ik smelt nog elke keer als ze dat doet! Ben super benieuwd 🙂

  • Reply Ralph 14 september 2016 at 12:56

    Toen er voor Boris een zusje aankwam, maakten we ons een beetje zorgen hoe hij erop zou reageren. Zou hij af en toe boos worden dat hij niet meer de onverdeelde aandacht heeft? Zou hij lief zijn voor zijn zuje? Nu ruim een halfjaar later weten we dat hij heel lief voor zijn zusje is, dat hij haar heel veel kusjes, aaien en knuffels geeft en dat het een enorme verrijking is in zijn leventje. Hij lacht regelmatig om haar fratsen. Evi bekijkt alles wat Boris doet met volle overgave. Hij geniet volop van de aandacht die hij van haar krijgt!

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:45

      Fijn te horen dat Boris zo lief is voor zijn zusje en dat ze al zoveel aan elkaar hebben. Daar hoop ik bij onze kindjes ook op!

  • Reply Sofie van mamaABC 14 september 2016 at 14:50

    heel mooie brief xxx

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:45

      Dankjewel!

  • Reply Cindy 14 september 2016 at 15:37

    Prachtig meis! Ik had t vooral in de week na de geboorte van de 2e dat ik zo emo was.
    De 2 weken daarvoor waren zulke fijne weken met alleen ons tweetjes de hele dag. We deden alles samen en dat wilde ik ook voor haar nog even. Na de geboorte van haar broertje was ze ineens een mini mensje en mn kleintje was weg. Ik had dr weinig gezien en ze deed ineens allemaal nieuwe dingen waar ik geen deel aan had genomen. Dat vond ik soms moeilijk.

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:47

      Er gebeurt ook zoveel in die eerste week. En je hormonen zullen vast ook een rol hebben gespeeld… Het is niet niks allemaal! Maar uiteindelijk komt het helemaal goed 🙂

  • Reply Jessica 14 september 2016 at 16:25

    Wat een mooie brief aan Lise. Wat fijn te lezen dat ze het zo goed doet op haar nieuwe kamer.

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:47

      Dank je! Ja daar ben ik ook heel blij om!

  • Reply Jodi - liefthuis 14 september 2016 at 18:31

    Oooow wat mooi. Heel raar idee dat je straks gewoon twee van die wondertjes hebt. Althans ik beeld me in dat ik ooit zwanger zou zijn van een tweede

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:48

      Ja heel bizar idee… Hoewel het al steeds meer begint door te dringen, weet ik volgens mij pas echt wat het is om twee kinderen te hebben als de tweede is geboren.

  • Reply Fleur 14 september 2016 at 21:54

    Wat een lieve woorden!
    Ik ben heel benieuwd hoe ze hier over een aantal jaar, als ze dit ooit leest, gaat reageren!

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:48

      Dank je! Nou, inderdaad. Daar ben ik eigenlijk ook wel benieuwd naar 🙂

  • Reply Marijke 15 september 2016 at 12:42

    Wat mooi geschreven en wat een prachtige foto’s!

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:48

      Dankjewel!

  • Reply Ilse van Kreanimo 15 september 2016 at 15:17

    Mooie tekst en mooie foto’s!

    Het loopt echt los hoor, maar ik herken je gevoel.
    Het is zo leuk om ze nu allemaal samen te zien spelen en voor elkaar te zien zorgen!

    • Reply Monique 15 september 2016 at 16:50

      Dank je. Ja, dat geloof ik helemaal. Ik kan ook niet wachten tot ze samen kunnen spelen, al zullen we daarvoor nog wat geduld moeten hebben.

  • Reply Cindy - levenalsmama.nl 15 september 2016 at 22:31

    Mooie brief, en heel herkenbaar! Ik zat 4 maanden geleden in dezelfde situatie, en was daar ook erg emotioneel onder. Ik heb flink wat kraamtranen gelaten in de kraamweek, vanwege alle veranderingen die mijn dochtertje moest ondergaan. Maar het zijn kleine kanjers, hoe ze zich kunnen aanpassen.

  • Reply Bregje 2 oktober 2016 at 18:00

    Oooh ik pinkte ook even een traantje weg hoor, wat een liefdevolle en mooie brief! ❤

  • Reply De blogger en de blog: Moonoloog.nl - Mama met een Blog 20 februari 2017 at 14:10

    […] Ik schrijf mijn dochter regelmatig een persoonlijke brief in de vorm van een artikel. Op die artikelen ben ik denk ik het meest trots, omdat ze zo persoonlijk zijn. Dit is de laatste: http://www.moonoloog.nl/persoonlijk/nog-heel-even-enige-kindje-brief-mama/ […]

  • Laat een antwoord achter aan Monique Cancel Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.