Deze week genoot ik van een heerlijk dagje wellness met vriendin Charlotte. We gingen op een normale niet-badkledingdag, omdat we dat allebei het fijnst vinden. Tussen onze saunarondjes door zaten we wat te kletsen en opeens hadden we het over ons lichaamsbeeld (wat je vindt van je eigen lichaam) en en vertelde Charlotte dat ze daar in een zwembad – in bikini dus – veel meer mee bezig is dan bloot in de sauna. En ik heb dus precies hetzelfde! Hee, maar dat is interessant! Hoe zou dat komen?
Mijn lichaamsbeeld
Hoewel ik nooit echt ontevreden over mijn lichaam geweest, was ik er ook nooit 100% tevreden mee. Toch heeft dat me er nooit van weerhouden om een bikini te dragen in het zwembad of op het strand. Me compleet verbergen doe ik dus niet. Wel ben ik me in die situatie bijna continu bewust van hoe ik eruit zie en heb ik ook vaak het idee dat mensen daarop letten. Als ik ga zitten check ik of mijn buik ermee door kan of sla ik een handdoek om (nee, niet in het water natuurlijk) en als ik sta probeer ik die toch vaak, bewust of onbewust, een beetje in te houden. Maar ja, voor wie eigenlijk? Want ik heb nu niet echt het idee dat er een haan naar kraait als ik het niet doe… Dat boeit me bij een ander namelijk ook totaal niet.
Elk lichaam is anders
Zo bewust als ik me dus ben van mijn lijf in bikini, zo relaxed ben ik als ik helemaal zonder (bad)kleding in een sauna ben. Oké, dat het licht in de sauna wat gedimd is en je vaak maar korte periodes echt helemaal bloot bent – als je zwemt bijvoorbeeld of een sauna binnenstapt en gaat liggen – speelt natuurlijk wel een rol. Maar toen ik dus van de week rondliep in de sauna en even naakt een hoekje om moest lopen om mijn handdoek te pakken, vond ik dat helemaal niet ongemakkelijk. Eigenlijk ben ik die hele dag geen moment bezig geweest met (het inhouden van) mijn buik. En ja, natuurlijk keek ik naar andere mensen maar ook toen was ik niet bezig met perfectie of imperfectie. Met zoveel bloot en zoveel verschillende vormen, vervaagt het beeld dat je hebt van wat je beschouwt als ‘het ideale lichaam’. Ja, misschien is dat het wel. Er is zoveel ‘echt’ om je heen dat je minder kritisch gaat kijken naar anderen en daarmee ook naar je eigen lijf. En dat is fijn, want dat is natuurlijk ook totaal niet waar zo’n dag om hoort te draaien.
Kan dit niet ook gewoon in het zwembad?
Maar nu kom ik op de vraag: ‘kan dit dan ook niet gewoon in het zwembad?’ Je hoort en ziet gelukkig steeds meer mensen die zich voorheen niet in bikini durfden te vertonen, dat nu lekker wel doen. Maar als ik naar mezelf kijk is er nog wel wat winst te behalen. Nog een stukje relaxter door een zwembad of over een strand lopen. Hoe fijn is dat? En hoe waardevol ook, als voorbeeld voor de kinderen. Ik ga gewoon maar eens ervaren hoe het de komende week gaat in het zwembad en, als het weer het toelaat, op het strand tijdens mijn vakantie. Misschien kan ik proberen de sauna-mindset daar mee naartoe te nemen 🙂
Hoe zelfverzekerd ben jij in badkleding? En ga je ook weleens naar de sauna en hoe voel je je dan? Is er bij jou ook een verschil?
Geen reacties