COLUMN PERSOONLIJK

Kerstboodschappen

26 december 2016

kerstboodschappen

Het is 24 december zo rond het middaguur. Eindelijk hebben we definitief besloten wat we willen koken op Tweede Kerstdag bij mijn ouders. Alleen de boodschappen moeten ‘nog even’ worden gedaan. ‘Ah joh, dat doe ik wel even samen met Lise. Lekker om er even uit te zijn samen’, opperde ik.

Natuurlijk wist ik best dat het druk zou zijn in de supermarkt. Op de een of andere manier krijgen wij het namelijk altijd voor elkaar dat ofwel alle boodschappen, of een deel ervan nog op het laatste moment gedaan moet worden.

Ik reed het parkeerterrein van de Albert Heijn XL op. Ik had me al voorgenomen gewoon helemaal naar achteren door te rijden, omdat ik de kans op een leeg plekje vooraan erg klein schatte. Maar ook achteraan was zo op het eerste oog geen plek. Wel zag ik dat er mensen waren die hun auto gewoon aan de zijkant hadden geparkeerd, dus niet in een officieel parkeervak. Dat besloot ik ook maar te doen. Het was even niet anders.

Met Lise sprak ik af dat ze niet zelf door de winkel mocht lopen, maar in het winkelwagentje moest zitten. Ze leek gelukkig te begrijpen dat dat de enige mogelijkheid was. Bij binnenkomst besloot ik voor zelfscannen te gaan, aangezien er enorme rijen bij de kassa’s stonden.

So far so good. Ik pakte het lijstje erbij en begon redelijk georganiseerd, zigzaggend tussen het winkelend publiek, de winkel door te lopen om alles bij elkaar te zoeken. Dat georganiseerde was er trouwens snel vanaf toen ik bij de producten kwam die we normaal nooit kopen. Ik denk dat ik wel twintig keer terug naar de ingang van de winkel ben gelopen omdat ik iets was vergeten.

En toen kwam hét ingrediënt van ons kerstdiner: een hele kalkoen. Gewaagd, ik weet het, maar wij houden wel van een uitdaging. Alleen moet die uitdaging dan wel te koop zijn bij de Appie. Waar ik ook keek, er was geen kalkoen te bekennen. Uiteindelijk heb ik het aan drie verschillende medewerkers gevraagd, maar zij schenen het ook niet te weten en zeiden dat hij dan waarschijnlijk was uitverkocht. Aaah!

Ik wilde M bellen om te overleggen, maar uitgerekend op dat moment viel mijn telefoon uit. Dood. Hij deed niks meer. Daar heb ik de laatste tijd vaker last van, maar dit was wel een heel onhandig moment. Ik besloot maar even met de rest van de boodschappen verder te gaan, omdat Lise ondertussen ook wat onrustig begon te worden.

Na een minuut of tien probeerde ik mijn telefoon aan te zetten. Soms werkt dat namelijk. En warempel, hij deed het. Ik belde M en praatte heel snel, zei dat er geen kalkoen was en ik niet wist wat te doen. Hij adviseerde me alle ingrediënten voor de kalkoen dan maar even te laten zitten en alleen de rest te halen. Hij zou zelf later nog wel even naar een andere winkel rijden. Oké, prima.

Een kwartiertje later had ik dan eindelijk alles verzameld en gescand en kon ik richting betaalpaal. Ik hing mijn scanner in een houder en zocht naar mijn Bonuskaart. Ik voelde in mijn jaszakken, maar het ding leek als sneeuw voor de zon verdwenen. Terwijl ik zeker wist dat ik hem daar in had gestopt. Bij navraag bleek er geen Bonuskaart gevonden te zijn. De enige oplossing was volgens de overigens enorm aardige AH-medewerker, een nieuwe Bonuskaart in gebruik te nemen en alle producten opnieuw te scannen. Bij een tafel kon ik alles wat ik zorgvuldig in mijn krat had gestopt weer uitladen en een voor een opnieuw scannen.

Vurig hopend dat ik heb geleerd van deze ervaring en het volgend jaar anders zal aanpakken kwam ik twee uur later thuis. Gelukkig vond M uiteindelijk bij een ander filiaal alsnog de kalkoen en kunnen wij vandaag als het goed is gaan smullen van een zelfbereid kerstdiner.

En mijn Bonuskaart? Die heb ik nooit meer gevonden…

Doe jij je kerstboodschappen altijd netjes op tijd?

De uitgelichte afbeelding is afkomstig van Shutterstock.

7 Comments

  • Reply Nicole 26 december 2016 at 07:30

    Wij haalden zaterdag ook nog de laatste paar dingetjes. Maar dan wel alleen bart en geen fay erbij Haha..

  • Reply marjonS 26 december 2016 at 08:08

    Ja met deze dagen…. wij hadden dit keer geluk. Kerstavond bij mijn schoonmoeder eten en cadeautjes. 1e Kerstdag bij mijn moeder gourmetten.
    Vandaag is klusdag (Do 22-12 sleutel nieuw huis gekregen) en koken doen we daarom gewoon met restjes. Er was nog gourmet vlees over, aardappeltjes. Met wat salade erbij, prima. Volgens jaar doen we wel weer uitgebreid koken in ons nieuwe huis 🙂

  • Reply Rianda 26 december 2016 at 08:42

    Lang leve de PuP van de jumbo😀

  • Reply Loes Johanna 26 december 2016 at 09:03

    Ik kon gelukkig vrijdag al de boodschappen halen, maar toen was het ook al super druk!

  • Reply Maike 26 december 2016 at 10:58

    Haha, heel herkenbaar! Ik had me nog zo voorgenomen om vrijdag boodschappen te gaan doen, maar uiteindelijk dacht ik ach, hoe erg kan het nou zijn zaterdag? Nou, dat heb ik geweten…

  • Reply Patricia 27 december 2016 at 08:56

    Wij hoefden vanaf vrijdag tot vandaag niet zelf te koken. Konden drukte dus ontlopen. Gister wel kerstontbijt gehaald bij Jumbo, maar daar viel het toen mee met drukte.

  • Reply Simone 27 december 2016 at 16:25

    Ik had de boel besteld en thuis laten bezorgen. Ook handig 😊

  • Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.