OUDERSCHAP

Je kind verwennen

22 april 2015

verwennen

‘Kindjes die vragen, worden overgeslagen’ zei mijn moeder vroeger altijd. Ik heb zeker geen strenge opvoeding gehad, maar mijn ouders waren wel altijd heel duidelijk in wat wel en niet mocht. Nu ik zelf moeder ben en Lise steeds beter begint te snappen dat ze iets bij me gedaan kan krijgen, vraag ik me weleens af in hoeverre ik haar tegemoet moet komen. En dat is niet altijd even makkelijk.

Gisteren las ik in de nieuwsbrief van ‘Ouders van Nu’ over verwennen. Je kind altijd zijn (of haar) zin geven, wil zeggen dat er geen regels zijn. Zonder regels zijn er ook geen grenzen en dat leidt tot een onveilig gevoel bij het kind. Een waarheid als een koe, die het vak Ontwikkelingspsychologie me al leerde. Kinderen willen dus in feite dat je grenzen stelt, maar waarom worden ze dan zo boos op het moment dat ze er tegenaan botsen?

Ik probeer zo goed als mogelijk consequent te zijn en dus nooit nee te zeggen en ja te doen. Dat zou ik zelf ook behoorlijk verwarrend vinden als ik Lise was. Toch zie ik het om me heen dagelijks gebeuren. Een kind dat dramt om een extra koekje en dan uiteindelijk, na veel gedoe er tóch nog eentje krijgt onder het mom van ‘maar, kijk me aan, dit is écht de laatste’. In de praktijk is het vast niet zo makkelijk om altijd de daad bij het woord te voegen. Toch lijkt me dat als je dit trucje te vaak uithaalt, je vraagt om problemen. Het kind snapt immers dat het, als het maar lang genoeg doorgaat, toch wel zijn zin krijgt.

Op zich kan ik goed ‘nee’ zeggen, maar soms moet ik ook gewoon heel erg lachen als Lise iets doet wat ze eigenlijk niet mag. Dat is in feite ook ‘slecht gedrag belonen’. En ik koop ook regelmatig dingen voor haar zonder echte aanleiding, gewoon omdat ik het leuk vind en er vanuit ga dat zij er blij mee is. Maar verwen ik haar daarmee, of valt dat gewoon onder moederliefde?

Nog moeilijker wordt het natuurlijk als je kind dingen ziet bij andere kinderen en het dan zelf ook wil, terwijl jij daar anders over denkt. Het lijkt me vreselijk om te worden afgestempeld als ‘die strenge moeder van Lise’ en te merken dat zij niet met de rest mee kan doen omdat ik iets niet goed vind. Ik wil tenslotte toch dat zij ook zelf (liefst verstandige) keuzes leert maken. Gelukkig is het nog niet zo ver en heb ik nog alle tijd om me het opvoeden eigen te maken.

Wat is jouw idee hierover en welke keuzes maak jij hierin?

5 Comments

  • Reply iooon 22 april 2015 at 07:05

    Het zou mij niet zo veel uitmaken om als strenge ouder te boek te staan. Pech gehad. Ik vond het vroeger ook weleens niet leuk, maar achteraf is het maar goed ook dat mijn ouders wat streng waren want nu vrat ik al genoeg uit.

    Consequent zijn gaat hier wel de uitdaging worden. Stefan is wat minder streng dan ik. 😉

  • Reply marjon 22 april 2015 at 09:58

    Ik denk dat het inderdaad wel belangrijk is om regels te hebben en consequent te zijn. Dit merk ik ook in mijn werk als juf. Toch maak ik thuis wel eens een vergissing… dat ik nee zeg en het toch doe. Dit gebeurt maar heel soms. Ik benoem het dat ook naar mijn dochter. Ze is nu 4 en begrijpt het wel.

  • Reply Gwen 22 april 2015 at 12:17

    Ik ben heel consequent en nee is nee en blijft nee. Olivia kan krijsen en zeuren wat ze wil, papa is echter veel makkelijker in te pakken. Iets met vaders en dochters. Eerst ging het net zo consequent als ik doe, maar ze wind hem nu om zijn vingers met haar blikken en een schuin hoofdje. Benieuwd hoe Michiel zich staande houdt als Lise straks 2/2,5 is 😉

  • Reply zomersproetje 22 april 2015 at 14:20

    Grenzen aangeven en consequent blijven, ja dat is erg belangrijk. En dat lukt mij gelukkig prima. Hoe jong ze ook zijn ze gaan dingen ‘uitproberen’ en hoe meer je daar in toegeeft hoe meer ze denken te mogen… Opvoeden doet iedereen op zijn/haar eigen manier en als een ander jouw opvoeding ‘raar’ vindt heeft die persoon pech ja toch?

  • Reply janske 24 april 2015 at 15:48

    tot nu toe gaat het goed met consequent zijn…al kan ik me zeker verschillende situaties voorstellen dat je op een gegeven moment toch maar toegeeft.
    Maar ik ben het met je eens qua opvoeding…kinderen hebben regels en duidelijkheid nodig. Daar is niks mis mee.

  • Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.