‘Mama ik wil niet naar school, ik heb buikpijn.’ Ik denk dat iedere ouder dit weleens te horen krijgt. Soms weet je direct dat het menens is, andere keren vraag je je af of er misschien iets anders speelt. Maar wat doe je? Hou je je kind in beide gevallen thuis van school? Onze kleuter gaat pas een half jaar naar school, maar ik heb al een paar keer tegen dit dilemma aan gelopen. En ik merk dat ik het vaak heel moeilijk vind wat nu de juiste beslissing is…
Wanneer hou je je kind ziek thuis van school?
Natuurlijk zijn er een aantal dingen die je objectief vast kunt stellen als je kind aangeeft dat het ziek is. Zo kun je zijn of haar lichaamstemperatuur opmeten met een thermometer. Geeft deze aan dat je kind koorts heeft (38 graden of meer) dan lijkt het me logisch dat het een dagje thuis blijft en rustig aan doet. Ook als je kind niets binnenhoudt of geen eetlust heeft zul je er niet over twijfelen om hem of haar thuis te houden.
Maar wat doe je als je kind klaagt over iets wat minder goed ‘meetbaar’ is zoals buikpijn of misselijkheid? Laat je het dan ook thuis of stel je voor het in eerste instantie toch op school te proberen? Het kind kan immers altijd op school aangeven dat het toch niet gaat en alsnog naar huis… Aan de andere kant zou ik het vreselijk vinden als er wel echt iets aan de hand is en ik dat voor mijn gevoel niet serieus neem door haar toch naar school te laten gaan.
Nu is het ook nog eens zo dat mijn kleuter met haar vier jaar nog niet leerplichtig is. In theorie zou ik haar dus thuis mogen houden wanneer ik wil. Maar dat doe ik liever niet. Ik wil haar leren dat naar school gaan er bij hoort en dat ‘geen zin hebben’ geen reden is om thuis te blijven. Vanaf het moment dat ze vijf wordt is zomaar thuis blijven er immers sowieso niet meer bij, dus vind ik dat ze maar beter nu al kan wennen aan die situatie. Bovendien vindt ze het leuk op school. Ze heeft veel vriendjes en komt altijd met enthousiaste verhalen thuis.
En toch klaagde ze laatst dat ze niet wilde. Nadat M met enorm veel geduld op haar in had gepraat kwam het hoge woord er dan toch uit: ze vindt letters schrijven in het schriftje niet leuk. Daarom wilde ze niet naar school. Nadat M beloofde met de meester te praten om dit aan te geven was het goed en bracht hij haar zonder problemen weg. Ik ben dus blij dat we haar niet ‘zomaar’ thuis hebben gehouden.
Heb jij ook weleens te maken met dit dilemma en wat is jouw aanpak?
Afbeelding twijfelende moeder afkomstig van Shutterstock.
6 Comments
Herkenbaar dit! Wij hebben dit ook eens meegemaakt en de reden van niet naar school willen bleek een ‘pester’ te zijn in de klas. Een gesprek met de leerkracht is dan ook goed om te doen. In het geval van Lise zou ik thuis op een speelse en ongedwongen manier met haar oefenen zodat ze een beetje van dat zelfvertrouwen mee naar school kan nemen. Succes! 😉
Ah, wat sneu zeg! Gelukkig kwamen jullie erachter wat de oorzaak was. En goede tip van dat oefenen. Zullen we eens gaan doen. Thuis vindt ze het overigens altijd wel leuk om met letters bezig te zijn. Dus misschien zit het hem vooral in het ‘moeten’. We gaan het zien!
Dat ze niet naar school wilt, hebben wij nog niet meegemaakt wel dat ze ergens geen zin in had.
De juf vroeg mij gisteren of Maartje slecht zag. Niet het geval hoor want ze ziet prima. Ze deed namelijk vrij lang over een prik-werkje…
Toen Ik het ongedwongen vroeg tijdens het eten of ze had moeten prikken kwam het hoge woord eruit dat ze dat toch niet zo leuk vond haha
Maar inderdaad haar wel rustig uitgelegd dat er ook wel eens dingen gedaan moeten worden die we niet leuk vinden.
Zal best goed komen 🙂
Ik kan me voorstellen dat het niet opschoot als ze het eigenlijk niet zo leuk vond om te doen. Is inderdaad allemaal een leerproces. En goedkomen zal het zeker 🙂
Ja, moeilijk is dat hè? Wat mij altijd goed werkte om de echte zieken te identificeren was zeggen dat als ze ziek waren en dus niet naar school konden ze DUS de hele dag in bed moesten blijven. Want: Ziek. En dan zonder tv of ander schermpje.
Degenen die alleen schoolziek waren knapte dan meteen op.
Heel lastig vond ik het ja. Dat is een hele goeie. Ga ik onthouden 😉