Koop je een elektrisch apparaat, dan zit daar standaard een gebruiksaanwijzing bij. Over hoe je het bedient, hoe je het schoonmaakt en wat je moet doen als het apparaat niet doet wat je wilt. Een baby krijg je zonder gebruiksaanwijzing. Ben je net bevallen dan geeft de kraamhulp je weliswaar een soort ‘snelcursus newborn’, maar daarna sta je er toch echt alleen voor.
Over die snelcursus gesproken trouwens… Hoogstwaarschijnlijk zijn de omstandigheden op dat moment niet optimaal om belangrijke informatie in je op te nemen. Je bent nog niet half bekomen van de bevalling, ligt nog in de kreukels en de hormonen gieren door je lijf. Je bent al blij als je weer normaal naar de wc kunt, weet welke dag het is en je weer een paar uur achter elkaar kunt slapen. (Ikzelf kon na beide bevallingen twee nachten niet slapen door alle adrenaline in mijn lijf.) Tenminste, dat is mijn ervaring.
Maar die baby, die is er toch echt en die moet verzorgd worden. Gelukkig is daar dan de goede raad en hulp van je moeder, oudere zus, of van vriendinnen die al moeder zijn. En tegenwoordig vind je natuurlijk ook een schat aan informatie op internet. Maar is het niet gek dat er niet gewoon een instapcursus ouderschap bestaat? Je leert van alles op school: lezen, rekenen, schrijven, de Vaderlandse geschiedenis en zelfs biologie. Maar over de meest verantwoordelijke functie die je in je leven zult vervullen, krijg je nauwelijks informatie. Hoe je een baby verzorgt, hoe je het beste kunt omgaan met een dwarse peuter, of welke impact het ouderschap kan hebben op de relatie met je partner. Daar moet je voor het grootste deel zelf maar achter zien te komen.
Mijn moeder vertelde me laatst dat de gezinnen vroeger veel groter waren en de oudere kinderen vanzelfsprekend meehielpen bij de verzorging en opvoeding van jongere broertjes en zusjes. Die ervaring was natuurlijk mooi meegenomen als ze zelf moeder (of vader) werden. Hoe anders is dat tegenwoordig! Ik had als tiener weleens opgepast, maar pas in de kraamweek na Lise’s geboorte verschoonde ik voor het eerst van mijn leven een luier. Ik had het, achteraf gezien, best fijn gevonden om voor die tijd al eens te oefenen met dit soort handelingen, of informatie te krijgen over welke fases een kind allemaal doorloopt en welke tips en tricks echt onmisbaar zijn in de opvoeding.
Lees ook: De rotklusjes van het ouderschap
Cursus Ouderschap – gat in de markt of betuttelend?
Natuurlijk is het gezegde ‘al doende leert men’ op alles rondom ouderschap van toepassing. Door de dingen te doen, fouten te maken en het de volgende keer anders aan te pakken, leer je enorm veel en word je voor je het weet een moeder (of vader) die de balletjes prima in de lucht weet te houden.
Toch denk ik dat het voor veel (aanstaande) ouders heel fijn zou zijn om in een basiscursus te leren wat hen zo ongeveer te wachten staat in de eerste weken of maanden met hun baby. Alleen al om je er een beetje op voor te kunnen bereiden. Immers heeft niet iedereen in zijn of haar omgeving een vangnet van hulp en advies om op terug te vallen. Bovendien ontmoet je in een cursusgroep (aanstaande) ouders die zich in dezelfde fase bevinden als jij en kun je met elkaar ervaringen uitwisselen of zaken bespreekbaar maken. Op die manier ontdek je meteen dat het niet gek is dat je bepaalde dingen niet weet of spannend vind. Ja, het lijkt mij wel wat!
Hoe heb jij die eerste periode als ouder ervaren? Denk je dat een cursus waardevol kan zijn voor jonge ouders (to be) of ben je van mening dat je juist leert door het ‘gewoon’ te doen?
Afbeelding ouderschap afkomstig van Shutterstock.
Geen reacties