Slaapproblemen kleuter – als je kleuter weigert te gaan slapen

Na een leuke maar drukke dag komt de bedtijd in zicht. Langzaam bereid je je kindje voor op een nacht lekker slapen. Je handelt de avondroutine af, stopt hem of haar nog even lekker in. Tijd om te genieten van wat uurtjes tijd voor jezelf. Of toch niet? De laatste weken is het hier bar en boos wat slapen betreft. Mijn kleuter weigert te gaan slapen, zelfs als het al ver na zijn normale bedtijd is. Aangezien ik op Instagram veel herkenning kreeg toen ik een post over dit onderwerp maakte, besluit ik er ook een blog aan te wijden. Hoe zien de slaapproblemen bij mijn kleuter eruit en hoe ga ik ermee om?

Slaapproblemen kleuter

Quinn is een mannetje met een sterke eigen wil. Dat heeft hij altijd gehad en zal ook altijd zo blijven. Toch is het naar bed gaan eigenlijk nooit een probleem geweest. Natuurlijk was er weleens een dag dat hij er geen zin in had, maar vaak was dat een enkele keer en ging het de avond erop weer gewoon goed. Tot zowel M als ik sinds een paar weken avond na avond ruim een uur bezig zijn om hem slapend in bed te krijgen.

Avondroutine

De routine is eigenlijk altijd ongeveer hetzelfde. We eten ’s avonds, dan mogen de kinderen nog heel even een filmpje kijken of wat spelen en tussen half zeven en zeven uur gaan we naar boven. Om de dag is het tijd voor een douche, we trekken pyjama’s aan, poetsen de tanden en elke avond lees ik een verhaaltje voor. Quinn wilde dat eerst graag bij Lise op de kamer, maar omdat dat veel onrust gaf lees ik hem nu weer gewoon voor op zijn eigen kamer en laat ik Lise ondertussen zelf hardop lezen. Dat moet ze voor school toch oefenen dus dat is meteen win-win.

Tot hier gaat het eigenlijk altijd wel, hoewel Quinn alles uit de kast trekt om nog even te mogen spelen, hij me de oren van mijn hoofd kletst en regelmatig naar zijn zus loopt. Tot een zeker moment laat ik dat toe, maar op een gegeven moment is het toch echt tijd dat hij in bed gaat, of in elk geval op zijn eigen kamer blijft. Ik stop hem in, geef hem een kus en zet de deur op een kier nadat ik de kamer uit ben.

Niet meteen slapen

Je hoort weleens dat kinderen meteen in slaap vallen zodra je de kamer uit bent. Zo’n kind is Quinn niet. Hij heeft altijd nog even tijd nodig om de dag te verwerken. Dat idee heb ik tenminste. Hij ligt dan nog even te kletsen tot het op een gegeven moment stil is en hij in slaap is gevallen. Dat is altijd zo geweest en helemaal prima natuurlijk. Alleen is het verschil nu dat hij uit bed komt en van alles gaat zitten doen op zijn kamer, of hij komt de kamer uit en vraagt mij om water, een pleister, een doekje, of hij wil gewoon even in de spiegel kijken of er iets op zijn neus zit (ik noem maar even wat he, voor je beeldvorming).

Boven blijven tot hij slaapt

Waar ik eerst altijd direct naar beneden liep zodra hij in bed lag, blijf ik nu boven tot ik zeker weet dat hij slaapt. Telkens op en neer lopen is misschien wel goed voor mijn conditie, maar stukken minder voor mijn humeur. Bovendien loop ik dan het risico dat ik te laat ben en hij al in Lise’s kamer staat en haar wakker maakt (mocht zij al slapen). Zodra ik hoor dat hij zijn kamer uit komt of het licht aan heeft gedaan en zit te spelen, loop ik naar hem toe en leid hem terug in bed. Dat doe ik zonder veel te praten, omdat hij het anders misschien gaat gebruiken als manier om nog even gezellig met me te kletsen. M hanteert bij hem thuis dezelfde aanpak, zodat we op één lijn zitten en Quinn niet in de war raakt omdat het er in beide huizen anders een toe gaat. Ik ben blij dat we daar goed afspraken over kunnen maken.

Op zich werkt deze aanpak nu redelijk, maar het betekent nog steeds dat ik zeker een half uur tot een uur boven moet blijven voor de rust is wedergekeerd en ik naar beneden kan (voor M geldt hetzelfde). Gisteren bijvoorbeeld, heeft het tot na 21.00 uur geduurd voor het eindelijk stil werd. En dat ik na bijna tweeënhalf uur gedoe toch wel een beetje mijn geduld begon te verliezen.

Ik ga er vanuit dat dit. net zoals veel andere dingen een fase is die vanzelf weer voorbij gaat. Tot die tijd probeer ik er het beste van te maken door op mijn kamer wat te lezen of samen met Lise nog even het Jeugdjournaal te kijken op mijn telefoon. Zij mag wat later naar bed dan Quinn dus daar is dat half uurtje perfect voor. Daarna ga ik naar beneden en begint mijn avond. Vaak ben ik dan wel zo uitgeblust dat ik niet veel meer kan dan op de bank hangen, maar so be it 🙂

Herken je deze slaapproblemen bij jouw kleuter? Wat is jouw aanpak? Heb je misschien een goede tip van iets dat we misschien nog kunnen proberen om het naar bed gaan wat soepeler te laten verlopen?