‘Niet aanraken hoor, dat is vies!’ – Hoe om te gaan met hygiëne in de opvoeding?

Vroeger, in de tijd dat ik zelf nog geen kinderen had, zag ik weleens kinderen in de bus met hun neus tegen het raam zitten. Of een op een openbare plek een op de grond gevallen koekje oppakken en opeten. Daar huiverde ik altijd van. Mijn kinderen zouden dat never nooit gaan doen. Dat is toch vies!

Inmiddels ben ik bijna vijf jaar moeder (wow, bijna vijf jaar gewoon!). En blijkt dat ook dit weer iets is dat je als ouder niet volledig in de hand hebt. Ik probeer mijn kinderen wel te leren dat je geen etenswaren van de grond moet oprapen. Maar het met de handjes overal aan zitten, of die neus tegen het raam, dat is gewoon bijna niet te voorkomen. En als het wel zo was, moet je dat dan eigenlijk wel willen?

Voorbeeldje van gistermiddag. We zaten in de trein op de weg terug van een event. Lise at een wortel. Omdat ze tijdens het eten even iets uit haar tas wilde pakken legde ze de wortel even op het tafeltje. Om hem vervolgens weer op te pakken en vrolijk verder te eten. Mijn eerste gedachte is: ‘ieeeuw, dat is toch niet fris! Je weet nooit hoe vaak dat tafeltje wordt schoongemaakt. En moet je je eens indenken hoeveel mensen hier wel niet dagelijks zitten…’. Ik heb haar er in dit geval niet op aangesproken. Twijfelde er nog wel even over om het te doen. Maar mijn gevoel zei het er dit keer maar bij te laten. Ik was ook vrij moe van het event. Dat zal vast hebben meegespeeld. Daardoor liet ik het trouwens ook gebeuren dat ze niet veel later de wortel onder mijn neus hield zodat ik er ook een hapje van kon nemen. Wat ik trouwens nog deed ook…

Omgaan met hygiëne in de opvoeding

Het zette me wel aan het denken. Hoe zorg je in dit geval voor een goede balans? Ik wil meegeven dat bepaalde dingen gewoon echt niet fris zijn. Maar ik wil natuurlijk niet dat mijn kind doorslaat en op een gegeven moment overal vies van is. Want zijn veel dingen ook niet gewoon onderdeel van het opgroeien en de wereld ontdekken en ‘horen ze er dus bij’? Hoe erg is het als je kind eens lekker vies wordt tijdens het spelen? Is dat niet gewoon goed voor het afweersysteem? En trouwens, als je heel objectief gaat kijken naar wat dan allemaal ‘vies’ zou zijn, valt daar dan niet zo’n beetje alles onder? Want hoe fris is het speelgoed op een kinderdagverblijf, of hoe schoon zijn de boeken in de bibliotheek? Vast niet zo heel erg.

Hoe langer ik erover nadenk hoe minder goed ik weet hoe ik ermee om wil gaan. Ik ben dus wel heel benieuwd hoe jullie hierover denken.

Ben jij je net als ik vaak ook heel bewust van hygiëne of kun je het meer loslaten? En wat vind je hierin wel en niet belangrijk als het gaat om de opvoeding van je kind(eren)?