OUDERSCHAP

Hoe gaat het nu met slapen?

10 mei 2017

Begin dit jaar schreef ik een ietwat wanhopig stuk over mijn peuter die van de ene op de andere dag niet meer wilde slapen. We zijn inmiddels een maand of vier verder, dus het leek me een goed moment voor een update. Hoe gaat het met het slapen van Lise? En hoe doet Quinn het in de nachten?

De ergste slaapproblemen van Lise hebben een paar weken aangehouden. Ik weet het, dat klinkt niet wereldschokkend lang. Maar op het moment dat het aan de hand is weet je niet hoe lang het nog gaat duren en is het gewoon super zwaar. Als ik nu dat artikel teruglees voel ik gewoon mijn wanhoop tussen de regels door. Het was allesbehalve leuk. Maar… uiteindelijk ging het toch stukje bij beetje beter.

Op een gegeven moment vond Lise het prima om naar bed te gaan zolang ze wist dat er iemand was die boven bleef. Haar slaapkamerdeur mocht niet dicht en het licht op de gang moest aan blijven. Een van ons bleef dan inderdaad boven (weliswaar op onze eigen slaapkamer) en zodra Lise sliep deed diegene haar lampje uit en kwam naar beneden. De eerste weken duurde dat wachten toch zeker een half uur tot een uur, maar naarmate Lise het vertrouwen kreeg dat ze niet alleen was en we dichtbij bleven viel ze steeds wat sneller in slaap.

Het bedritueel is echt 180 graden anders dan begin dit jaar. Lise gaat zonder problemen mee naar boven – ze zegt soms zelfs uit zichzelf dat ze moe is en naar bed wil! Wel vindt ze het nog steeds fijn als er iemand boven blijft als ze moet gaan slapen en dat doen we dan ook gewoon. Ze slaapt tegenwoordig meestal binnen 10 minuten, dus dat is prima te doen.

Het is ook lang geleden dat ze midden in de nacht wakker werd (*klopt af*) en meestal komt ze ’s ochtends rond half acht naar onze kamer. Heel af en toe, als Quinn erg vroeg wakker is, wordt Lise ook wakker. Maar meestal slaapt ze daar gewoon doorheen. Volgens mij is ze al een beetje gewend aan het geluid dat daarbij komt kijken.

De nachten van Quinn

Doorslapen doet Quinn al best een tijdje. Maar zijn ritme kwam lange tijd nog niet zo overeen met het onze. Dan sliep hij bijvoorbeeld in de vroege avond heel vast, maar was wel om 4:00 uur klaar wakker. En aangezien wij niet zo slim waren om dan ook maar heel vroeg naar bed te gaan, betekende dat regelmatig (veel te) korte nachten.

Gelukkig is het ritme van Quinn al iets verlegd en hebben we vooral de afgelopen week weer een aantal nachten meer dan 7 uur geslapen. Wat knapt een mens daarvan op! Het tijdstip van de laatste avondvoeding wisselt nogal en daarmee ook het tijdstip dat Quinn het tijd vindt om met de dag te beginnen. Daarom probeer ik toch op z’n laatst om 23:00 uur naar boven te gaan om in elk geval minstens 6 a 7 uur te kunnen slapen. dat is toch wel het minimale dat ik nodig heb om een beetje fatsoenlijk te kunnen functioneren…

Al met al denk ik dat we zeker niet mogen klagen over het slaapgedrag van onze peuter en baby. Op mijn vorige artikel werd door sommigen nogal heftig gereageerd, omdat zij het al jaren met enkele uren slaap per nacht moeten doen. Ik schrok daar toen een beetje van, maar begrijp wel dat het enorm heftig is als zoiets zo lang aanhoudt en je eigenlijk niet mag klagen als het bij jou slechts ‘een fase’ is. Al wist ik dat op dat moment natuurlijk nog niet.

Heeft of hebben jullie kind(eren) speciale rituelen nodig wat slapen betreft?

3 Comments

  • Reply Nicole 10 mei 2017 at 08:15

    Wij gingen bijna 2 weken geleden ineens het niet willen slapen fase in! Ik moest gelijk aan jouw blog denken! 3 jaar lang niks geen problemen gehad en ineens paniek als ze in bed lag! Als ze dan sliep dan wel gelukkig de rest van de nacht! 2 of 3x dat ze snachts ook wakker werd en dan verkondigde uitgeslapen te zijn! We hebben het een beetje genegeerd en gelukkig gaat het nu weer goed! Alleen als we zeggen kom we gaan de pyjama aan doen is het 9 van de 10 keer huilen en roepen nee ik ben niet moe! Maar dat weten we vaak af te breken door te zeggen dat Evy (5 mnd) ook d’r pyjama aandrijft!

  • Reply Essma 10 mei 2017 at 08:52

    Sinds we bij Ophelia de methode van Estivil hadden toegepast toen zij 2 was, hebben we behalve de kraamtijd geen problemen gehad. Ze is nu 5 en hebben nooit meer problemen ’s nachts. We lezen altijd voor en knuffelen voor ’t slapen en ze mag altijd even iets vertellen wat ze graag kwijt wil. Dat varieert soms van ‘3 woordjes’ tot een heel verhaal, maar we vinden het belangrijk dat ze die ruimte krijgt. Zo gaat ze vrijwel altijd voldaan slapen. Wel moet haar nachtlampje aan. Aiden heeft voor t slapen nog een fles nodig, tandjes poetsen en dan slapen..😉

  • Reply Mies 10 mei 2017 at 09:54

    Hier duurt het naar bed brengen van onze twee dochters (3 en 1,5) toch ruim een uur. Het begint eigenlijk al na het avondeten. Dan mogen de dames een Sesamstraat eten. Daarna gaan ze naar boven en samen in bad. De jongste krijgt, na het aantrekken van de pyjama, haar fles, dan tandenpoetsen, boekje lezen en dan naar bed. De oudste gaat tandenpoetsen, boekje lezen en dan naar bed. Zij heeft ook een leeslampje boven haar bed. Die zet ze zelf aan en uit. Soms, als ze nog niet helemaal moe is, wil ze nog even ‘lezen’ in bed (boekjes bladeren). Vaak zet ze uit zichzelf het lampje uit en gaat dan slapen. Tot op heden slapen ze eigenlijk allebei heel goed. Maar goed, met kinderen weet je het maar nooit wanneer we weer iets verandert. Van mezelf weet ik ook nog dat toen ik kind was ik periodes had waarin ik bang was (voor dino’s, voor spoken, om dood te gaan) en niet durfde te slapen…

  • Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.