Nu ik zelf moeder ben begrijp ik pas…

Er zijn van die dingen die je pas begrijpt als je zelf moeder bent. Of het nu dingen zijn die je eigen moeder altijd deed en die jij maar raar of irritant vond, of dingen die je in je omgeving tegenkwam bij ouders met kinderen nog voor jij zelf kinderen op de wereld had gezet. Dit lijstje is natuurlijk voor iedereen anders, maar ik weet zeker dat je meerdere dingen van mijn lijstje zult herkennen.

Nu ik zelf moeder ben begrijp ik pas…

… dat je niet meer zo nodig avond aan avond de deur uit hoeft en al blij bent als je op de bank kunt ploffen als je kind op bed ligt, het huis aan kant is en je echt even tijd hebt voor jezelf.

… hoe frustrerend het is als je kind niet wil opeten wat jij net met liefde hebt staan koken.

… dat het soms gewoon even nodig is om die vieze mond af te vegen. Zélfs met een beetje speeksel (ieuw!) als er echt geen snoetenpoetser voorhanden is.

… dat onderhandelen soms de enige manier is om een peuter zo ver te krijgen dat hij/zij doet wat jij van hem/haar vraagt.

… dat het echt waar is dat jij gelukkig bent zolang je kinderen het maar naar hun zin hebben.

… dat sommige dingen in de ogen van je peuter per se op een bepaalde manier moeten. Ook al zou jij of ieder ander het totaal anders doen.

… de kracht van herhaling. Het liefst 20 keer achter elkaar hetzelfde boekje, liedje of filmpje… ‘Nog een keer!’

… dat elk sprongetje in de ontwikkeling van je kleine, hoe onbenullig ook, je doet gloeien van trots.

… dat loslaten best een dingetje is. Of het nu de zorg voor je kindje uit handen geven betreft, of zijn of haar eerste dag op de speelzaal of basisschool.

En? Herkenbaar? Heb jij nog een mooie toevoeging voor dit lijstje?