BABY VOLGENS PAPA

Volgens Papa – De band met je kindje

4 oktober 2014

volgenspapa

Met veel liefde en plezier schrijf ik elke dag een nieuw artikel voor mijn blog. Eens in de twee weken sla ik een dagje over en is het de beurt aan M om een stukje te schrijven. Hij geeft dan antwoord op een vraag die te maken heeft met vaderschap. Dit kan een vraag zijn die een van jullie eerder gesteld heeft, of een vraag die ik zelf heb verzonnen.

De vraag van vandaag luidt:

‘Hebben vaders volgens jou vaak een andere band met hun kind(eren) dan moeders en hoe ervaar je dat zelf?’

Hoe graag ik het ook zou willen, ik denk dat er niets sterker is dan de band tussen een moeder en haar kind. Ik zou hele dagen alleen met Lise kunnen doorbrengen, haar alles geven wat haar hartje begeert, onvoorwaardelijk van haar houden… Maar tegen de connectie die ze van nature met Monique heeft is niet op te boksen.

Ten eerste is er de natuurlijke bloedband. Monique heeft tenslotte niet voor niets bijna 9 maanden met Lise rondgelopen. Nog ver voordat ik ook maar iets zichtbaars kon waarnemen, ging Monique al door een rollercoaster van emoties en voelde ze allerlei veranderingen in haar lichaam! Pas toen de buik flink gegroeid was en de kleine schopjes vanaf de buitenkant voelbaar waren, mocht papa eindelijk ook delen in de pret.

Tijdens de geboorte van Lise werd dit nog eens bevestigd. Als vader sta je duidelijk aan de zijlijn. Terwijl je vrouw/vriendin pijn moet lijden en alles alleen moet ondergaan, sta je er bij en kijkt er naar. Nog nooit in mijn hele leven heb ik me zo machteloos gevoeld. Begrijp me niet verkeerd, het feit dat je er bent en er voor haar bent is natuurlijk al voldoende, maar je hebt totaal geen invloed op de gang van zaken. Als de baby na al dat harde werken dan eindelijk is geboren, is het dan ook niet meer dan terecht dat ze als eerste bij mama op de borst mag worden gelegd. En als iets belangrijk is, dan is het wel dat eerste huid-op-huid contact met je pasgeboren kindje.

Gevoelsmatig zeg ik dus ja, de band tussen moeder en kind is ijzersterk en daar kan een vader-kind band niet tegenop. Toch is er, nu we 10 maanden verder zijn, in Lise’s gedrag geen duidelijke voorkeur te merken. Eigenlijk is Lise vooral een vrolijke en ondernemende meid die liever met haar blokjes speelt, dan dat ze uitgebreid knuffelt met mama of papa. Ze maakt dus (nog) geen onderscheid tussen ons en is net zo’n lieverd bij papa als bij mama. Of dit ook zo zal blijven? De tijd zal het leren…

Heb jij ook een vraag voor M, stel ‘m dan vooral in een reactie op dit artikel! Wie weet beantwoordt hij hem dan binnenkort hier op mijn blog.

2 Comments

  • Reply Joyce 4 oktober 2014 at 09:37

    Leuk artikel! Ik denk ook dat je de band niet echt moet vergelijken. Een vader/kind en moeder/kind is toch altijd verschillend 🙂

    • Reply moonoloog 4 oktober 2014 at 22:18

      Denk ik ook hoor Joyce! Ik ben ook wel benieuwd hoe het zich zal ontwikkelen als Lise wat groter is.

    Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.