OUDERSCHAP

5 typische ‘nieuwe mama-fails’

16 augustus 2014

nieuwe mama fails

Als nieuwe mama moet je het allemaal maar weten. Er is geen spoedcursus moederschap en zelfs al was die er, dan nog maak je geheid fouten. Je bent immers een mens en je baby is dat ook. Van sommige fouten leer je en die maak je vervolgens (bijna) niet. Andere blijf je af en toe tegenkomen. Iets met een ezel en een steen. Ik heb een vijftal typische ‘beginnersfoutjes’ op een rij gezet. Lees deze nieuwe mama fails alsjeblieft met een glimlach en neem ze met een flinke korrel zout, want zo zijn ze ook bedoeld!

1. Blind babykleertjes kopen

Het begint eigenlijk al tijdens je zwangerschap. Je kunt geen winkel meer voorbij lopen of de babykleertjes schreeuwen je toe. En alles is even schattig. Volgens de uitzetlijsten die je uitgebreid hebt bestudeerd moet je x setjes babykleding in de kleinste maat hebben, maar voor de zekerheid koop je gewoon wat extra. Omdat het leuk is en je wel zeker wil zijn dat je baby er op z’n mooist uitziet op de eerste foto’s. En zo eindig je met tien pakjes in maat 50, die je baby vervolgens maar één of twee keer aan heeft gehad…

2. Zomerjurkjes in de winter, dikke truien in de zomer

Nu we het toch over babykleertjes hebben… In je enthousiasme koop je ook alvast wat in grotere maatjes. Je probeert uit te rekenen hoe oud je baby is wanneer hij welke maat aan kan en welk seizoen het dan is. Je geeft deze informatie ook door aan familie en vrienden die als kraamcadeau graag kleertjes willen geven. En dan blijkt dat je baby toch wat sneller groeit dan gedacht, of juist langzamer. Lise kreeg een ontzettend leuke dikke wintertrui met bijpassend broekje in maat 68. Ik had al m’n bedenkingen of dat goed zou komen, want ze droeg met kerst nog maatje 50. Toch besloot ik af te wachten. En jawel, toen ze er groot genoeg voor was, was het buiten 25 graden en ideaal weer voor luchtige zomerjurkjes. Het setje is ongebruikt naar zolder gegaan.

3. Ongelukjes bij de luierwissel

Mij is het die eerste weken meerdere malen overkomen. En *schaam* het overkomt me heel af en toe nog weleens. Je baby heeft een vieze luier. Je legt hem/haar op het aankleedkussen en verwijdert de vieze luier, poetst de billetjes en komt erachter dat je geen schone luier had klaargelegd. Die pak je dus snel, maar terwijl je in je kastje rommelt besluit je baby alles even lekker te laten lopen. Op het aankleedkussen. Waar je die morgen waarschijnlijk een schone hoes om had gedaan. Het is zoveel dat ook zijn romper en bovenkleding nat wordt. Tijd voor een badje. Bij een jongensbaby schijnt deze actie trouwens voor nog meer spektakel te zorgen, maar daar heb ik (nog) geen ervaring mee.

4. Essentiële dingen vergeten als je op pad gaat

Even met je baby de deur uit is een hele onderneming. Zorgvuldig heb je je luiertas ingepakt, want het zal je maar gebeuren dat je geen fles, schone luier of fopspeen bij je hebt. Op de bestemming aangekomen blijkt echter dat je, ondanks je zorgvuldigheid, toch iets bent vergeten. De adapters om de maxi cosi op de kinderwagen te klikken bijvoorbeeld. Of überhaupt het onderstel van de kinderwagen. Gevolg: al sjouwend met de maxi cosi probeer je er het beste van te maken. En je denkt de volgende keer wel drie keer na of je echt alles bij je hebt voor je van huis wegrijdt.

5. Het geduld van je hongerige baby op de proef stellen

Ik maak de fout ook nog weleens. Dan ben ik bezig een hapje voor Lise te maken en besluit ik haar alvast in de kinderstoel te zetten. Nou, dat moet ik dus niet doen en helemaal niet als ze honger heeft. Als ik haar gewoon laat spelen is er niets aan de hand, maar zodra ze doorheeft dat er eten bereid wordt kan ze opeens niet meer wachten. En logisch natuurlijk! Honger is honger. Geduld staat niet in het babywoordenboek en kun je dus maar beter niet (te lang) op de proef stellen.

Herkenbaar? Welke fout(en) maak of maakte jij zelf? Of zijn er juist andere dingen waar je in het begin tegenaan liep? Laat het me weten in een reactie!

17 Comments

  • Reply Nicole 16 augustus 2014 at 10:14

    Hmm punt 1 had ik helemaal niet, had juist weinig in maat 50 en maar goed ook want in het ziekenhuis kon ze amper kleertjes aan..
    Punt 3 komt me wel eens voor ja, ook als ik wel een luier heb klaargelegd haha!

    Ook met spugen trouwens.. Heb ik net een heel leuk outfitje aangedaan bij Fay.. komt er nog ene mondje terug ofzo!

  • Reply Linda 16 augustus 2014 at 10:57

    Zeker herkenbaar, al moet ik wel zeggen dat onze dochter meer karakter had als baby dan onze zoon. Al is ‘eten’ heilig, daar gaat niets tegenop. Bij allebei niet.

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 23:05

      Leuk dat je dat verschil zo goed ziet. Ik ben ook zo benieuwd als wij eventueel ooit een tweede krijgen of hij/zij erg verschilt qua karakter met Lise. En eten is ook belangrijk!

  • Reply Mieke 16 augustus 2014 at 16:40

    Allemaal herkenbaar. En allemaal overkomelijk. Ik denk dat we dat soort dingen allemaal wel eens hebben, alleen maar menselijk.

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 23:05

      Zeker heel menselijk ja, maar soms wel vervelend!

  • Reply Tamara 16 augustus 2014 at 18:39

    Ooh herkenbaar van de babykleertjes. Van Zoë wisten we al dat ze groot was en ze groeit ook ontzettend hard door. Nu had ik veel leuks juist wat groter gekocht dan 50/56 maar toch hangen er nog dikke kleertjes in maat 68 ongebruikt en kan ze ze ook niet meer aan want ze zit al weer in 74.

    Voor het vergeten vergeten wij zo’n beetje standaard een hydrofiel/spuugdoekje. Totaal niet hsndig als ze spuugt of kwijlt.

    Ik heb geleerd bij oppaskindjes dat eten zeggen in het algemeen geen goed idee is. Ze denken dan namelijk dat ze het meteen krijgen als ze wat ouder zijn 😉

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 23:04

      Ik kocht in het begin ook weleens dingen in maat 62 of 68 en dat voelde dan als ‘groot’ en het leek wel alsof het nog eeuwen duurde voordat ze dat een keer aan zou kunnen. Maar achteraf gezien gaat het allemaal zo ontzettend snel…

      Dat spuugdoekje wordt hier ook regelmatig vergeten ja, heel vervelend.

      Hmm we moeten dus helemaal het woord ‘eten’ gaan vermijden? Dat wordt nog wat, haha!

  • Reply Odile 16 augustus 2014 at 19:08

    Haha eigenlijk zijn alle punten erg herkenbaar. Maxim groeit ook super hard, hij kan zijn gekregen, dure winterjas waarschijnlijk niet meer aan straks, zo zonde! Ik koop nu echt niks meer vooruit!

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 23:03

      Oei bij een winterjas is het helemaal zonde ja! Inderdaad niet te veel meer vooruit kopen, je weet nooit precies hoe snel ze groeien…

  • Reply cindy 16 augustus 2014 at 19:34

    Inderdaad de kleertjes heel herkenbaar! Ik wist dat ze een grote baby zou worden bij de geboorte dus alleen kleertjes vanaf 56 aangeschaft. Ik ben toen niet eens zo overdreven veel gaan kopen maar toen ik net alles bij elkaar had kreeg ik van mijn werk een hele grote mand met allemaal cadeautjes. Heel lief maar veel had ik zelf ook net aangeschaft.

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 23:01

      Wel lief van je werk dat je een mand vol cadeaus kreeg!

  • Reply Pauline 16 augustus 2014 at 20:48

    Ja hoor! Ook hier waren de babykleren in overvloed. Wordt overigens alleen maar erger, vanaf maat 92 gaat er weer een nieuwe kledingmerken-wereld open…

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 22:59

      O jee, Lise zit nu in maat 74 maar ik kan over een tijdje dus weer zo’n periode verwachten?

  • Reply Rory 17 augustus 2014 at 11:18

    hahaha, ik moet ineens denken aan het eerste, gruwelijk dure, pakje wat Oma had gekocht. Een pakje met volgens mij een capuchon èn een rits tot hoog bovenaan haar keeltje, in maatje 50. Schattig, superleuk, maar de kraamverzorgster schudde haar hoofd al. Ik begreep er niets van. Totdat ons dochtertje het aan had. Totaal-niet-handig. Die capuchon in haar nek, het ritsje zowat in haar keeltje. Een keer aangedaan en toen niet meer…

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 22:57

      Die arme oma! Vestjes met capuchons en ritsen tot aan de kin zijn inderdaad niet het meest ideale kledingstuk voor newborns. Zonde is dat dan he…

  • Reply Roos 17 augustus 2014 at 15:41

    Haha, ik vind dit allemaal nog wel meevallen!
    Wat dacht je van; te warm of te koud aankleden, per ongeluk in het vingertje knippen als je de nageltjes knipt, het hoofdje stoten tegen de deurpost…
    Of ben ik nu gewoon een hele slechte moeder?

    • Reply Monique 17 augustus 2014 at 22:55

      Haha te warm of te koud aankleden is hier ook vaak gebeurd en nog weleens. Vind dat soms zo moeilijk in te schatten! In vingertjes knippen is me gelukkig niet gebeurd maar kan ik me wel voorstellen. En hier stoot ik weleens met een armpje of beentje tegen de deurpost. Goede toevoegingen en je bent helemaal geen slechte moeder hoor 🙂

    Laat een antwoord achter aan Monique Cancel Reply

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.