Ik weet niet wat het is maar hoe ik ook mijn best doe, ik heb bijna altijd haast. Haast om op tijd op school te komen met de kinderen, haast als ik een afspraak heb bij de kapper of de tandarts, haast als ik een trein moet halen. Ik had het er laatst met vriendinnen over. Zou dit een karaktereigenschap zijn? Een persoonlijkheidsding? Ik ken namelijk een paar mensen die precies hetzelfde hebben als ik, maar ik ken er ook genoeg veel die altijd veel te vroeg ergens zijn… Interessant!
Echt veel te laat ben ik niet vaak. Maar ben ergens dus wel vaak maar nét op tijd of bijvoorbeeld 5 minuutjes te laat. En eigenlijk is dat helemaal niet fijn. Want als je geen marge hebt, zorgt de minste of geringste vertraging er al voor dat je het never nooit gaat halen. En dat geeft stress. Bovendien vind ik het voor de mensen die mij op een bepaalde tijd verwachten altijd nogal vervelend. Maar blijkbaar niet vervelend genoeg, want anders zou ik wel wat beter mijn best doen om eerder te vertrekken. Of werkt dat zo niet?
Wat de wetenschap zegt
Geruststellend feitje voor alle laatkomers: uit steeds meer onderzoeken komt naar voren dat chronisch te laat komen voor een groot deel in je persoonlijkheid zit. En het is niet dat die mensen niet weten dat er ontzettend veel nadelen kleven aan te laat komen. De paradox is juist dat ze dat heel goed weten, maar ondanks dat er toch niet in slagen (meer) op tijd te komen. Een van de redenen daarvoor zou zijn dat deze mensen minder goed in staat zijn in te schatten hoeveel tijd een taak of activiteit kost. Dit noemen ze ‘planning fallacy’. Uit onderzoek blijkt dat we de duur van een gemiddelde taak met zo’n 40% onderschatten. Dat is best veel! Ander onderzoek zegt dat laatkomers vaak multitaskers zijn. Iets waar ik mezelf wel in herken. Bezig zijn met verschillende taken door elkaar zou het bewustzijn van het eigen handelen belemmeren. ‘Is het al zo laat?!’
Er blijkt ook een groot verschil te zijn in het tijdsbesef van mensen die altijd te vroeg of op tijd komen, en mensen die steevast te laat komen. De mensen van het eerste typen blijken een minuut te ervaren als 58 seconden, terwijl mensen van het tweede type maar liefst 77 seconden uittrekken voor een minuut. Dit verschil in tijdsbesef stapelt zich op en zorgt er uit eindelijk voor dat deze mensen vaak te laat komen.
Kan ik dit veranderen en hoe?
Ik vind het op zich geen ramp om niet altijd een kwartier te vroeg bij een afspraak te zijn. Wel vind ik het vervelend dat ik zo vaak aan het haasten ben. En te laat komen is natuurlijk helemaal vervelend. Het verkeerd inschatten van de tijd die je voor een taak nodig hebt zou op te lossen zijn door die taak op te splitsen in afzonderlijke stappen. Maar wat vooral zou moeten helpen is minder taken plannen verspreid over meer tijd. Daar kan ik wel wat mee. Ik schrijf namelijk steevast veel teveel to do’s op voor de tijd die ik heb om ze af te werken. Dat zorgt er niet alleen voor dat ik dus vaak te laat van huis vertrek, maar ook dat ik bijna altijd een onvoldaan gevoel heb omdat het me wéér niet is gelukt het hele lijstje af te vinken. Daar ga ik dus maar eens iets mee doen!
Ik stelde de vraag eigenlijk al in de titel, maar welk team ben jij? Team: altijd te vroeg, of team: altijd te laat?
Geen reacties