GASTBLOG

Mijn niet-bevallingsverhaal

1 september 2016

1e keer buidelen

Door gastblogger Thea.

Hoera! Op 7 augustus ben ik mama geworden van Isabel. Het liefste en mooiste meisje ter wereld. 
Ik wist op dinsdag al dat ik op vrijdag 5 augustus ingeleid zou worden (met 38.2 weken). Hoe, dat zouden we dan bekijken (gel of ballon). Ik wist echter niet dat mijn weekeinde zou lopen zoals het deed. En ik wil eigenlijk wel vertellen hoe de bevalling was, maar dat kan ik nu nog niet. Dus voor nu mijn niet-bevallingsverhaal. Zodat jullie toch iets weten.



Mijn moeder was die dag jarig en heeft de hele dag ongeduldig gewacht. Ook al wist ze dat het dagen kon duren, ergens wil je toch weten hoe en wat. De ballon plaatsen lukte niet, dus gingen we voor gel. Die gelijk krampen gaf. En vlak voor het diner kreeg ik mijn tweede portie gel. Bijna de gehele dag was een vriendin bij me. En zodra het kon (na elke gel eerst uur ctg) gingen we de kamer af. Eten in het restaurant of buiten wandelen. De tweede gel deed nog beter zijn werk en ik kreeg flinke krampen.

Die dag zou er niks meer gebeuren, geen ontsluiting of iets dergelijks, dacht ik. Maar ik sloot hem wel af met 1 cm ontsluiting. Met wat slaapmedicatie ging ik slapen op een andere afdeling en mijn vriendin ging naar huis. Om vervolgens maar van 1.15 tot 5.30 uur te slapen. Ik werd wakker van krampen, stipt om de 5 minuten. Yes! De gel bleef werken. In overleg met de verpleegster begon ik de dag met een douche en ontbijt. En dan zou ik teruggaan naar de verloskamer. Ze waarschuwde op weg naar de douche dat ik niet gek moest kijken als ik binnen nu en bepaalde tijd de slijmprop zou verliezen. Ik ging naar de wc, en tadaa! Daar was de prop.

Na mijn ontbijt om 7.30 uur stond ik op om te plassen. Op dat moment braken mijn vliezen. Ik twijfelde nog omdat er ook nog wat slijm te vinden was. Maar even later op de verloskamer bij het onderzoek bleek dat ze toch echt gebroken waren en had ik inmiddels 2 cm ontsluiting. Het plan om een ballon te plaatsen werd veranderd in de weeën opwekken. Een paar uur later kwam mijn vriendin weer terug. En ook een andere vriendin kwam mijn kant op. Yes, iedereen die ik wilde kon erbij zijn.

En toen begon voor mij een rollercoaster. Wat uiteindelijk resulteerde in een hectische bevalling met nu eruit met vacuümpomp, of naar de ok voor een spoedkeizersnede. Ik zal het allemaal nog een keer uitgebreid vertellen hoor. Maar Isabel werd op zondag 7 augustus om 5.57 uur geboren. Met de pomp. Echter werd ze vrijwel direct bij mij weggehaald en naar de kinderarts gebracht. Ze bleek een infectie te hebben en reageerde niet alert. Er is nooit duidelijk geworden welke infectie, maar dat is soms ook niet te achterhalen. Daarnaast was ze misselijk en had ze hoofdpijn van de pomp en zoals ik al wist zouden haar suikerwaarden in de gaten gehouden worden.

Terwijl ik me opmaakte voor helse hechtingen werd Isabel opgenomen op de Neonatologie (medium care). Daar zou ze 5, of misschien wel 7 dagen moeten blijven i.v.m. de antibiotica. Ik kon paar uur later even met haar knuffelen, maar samen op een kamer zat er niet in. Isabel is echter een enorm vechtertje. En dankzij omstandigheden konden we overgeplaatst worden naar een ander ziekenhuis op maandag. Daar konden we wel samen op een kamer en kon ze al uit de couveuse en in een warmtebedje. Na paar heftige dagen met loslatende infuus en Isabel die slecht at mochten we toch al snel naar huis.

van couveuze naar warmtebedje

Vrijdag 12 augustus kwamen opa en oma ons halen en konden we naar huis. Zo fijn! Ik herstelde supersnel, en was al snel weer mobiel. Nu zijn we inmiddels al een paar weken verder. We genieten eindelijk van de roze wolk en ik probeer mijn eerste week als moeder, die zeer intens was, een plek te geven.

op naar huis

Ik loop in ieder geval over van liefde en trots voor mijn dochter. Ze is zo sterk, zo lief en zo mooi. De nachten zijn soms pittig maar ze is het zo waard. Ik typ dit op de dag dat ze 2 weken oud is en voor mijn gevoel is ze er al maanden. Van de week mogen we op nacontrole bij de kinderarts en ik hoop en denk dat hij net zo trots is als ik!


16 Comments

  • Reply Nicole 1 september 2016 at 07:22

    Dat moet een heftige periode zijn geweest, ik herken sommige dingen wel. En super moeilijk ook dat je Isabel niet meteen bij je had.. Maar nu kun je volop genieten en ik geniet van je lieve foto’s op instagram!

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:50

      Dank je, was zeker even heftig

  • Reply Minke - mamaminke.nl 1 september 2016 at 07:35

    Gefeliciteerd! Wat een mooi meisjes! Heftig dat je haar niet direct bij je kreeg maar nu heerlijk genieten samen.

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:50

      Dan k je wel, genieten doen we zeker

  • Reply wendy 1 september 2016 at 10:38

    Pfff, wat heftig zeg. Ben zelf net bevallen van mijn tweede dochtertje en zit nu met tranen in mijn ogen. Wat een mooi, sterk kind heb je <3

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:51

      Gefeliciteerd, het was zeker heftig maar Isabel is het waard 🙂

  • Reply Cindy - levenalsmama.nl 1 september 2016 at 14:20

    Gefeliciteerd! Maar wel een heftig begin hebben jullie gehad. Zo moeilijk als je je kindje niet meteen bij je mag houden. Fijn dat het herstel verder goed vlot.

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:51

      Dank je wel!

  • Reply Jeanine 1 september 2016 at 21:53

    Wauw Thea, wat schrijf je dat mooi. Heftige bevalling zo te lezen en verschrikkelijk om niet meteen bij je meisje te kunnen zijn. Gelukkig kun je het een plaatsje geven en nu heerlijk genieten.

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:51

      Dank je wel jeanine!

  • Reply Myrte 2 september 2016 at 07:02

    Gefeliciteerd Thea! En wat een hele mooie meid, met een bos haar! Mooi naam heb je gekozen, past goed bij je. Hopelijk ga je nu wat rustigere tijden tegemoet 🙂

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:52

      dank je

  • Reply Gerdi 2 september 2016 at 10:21

    Gefeliciteerd!!! Heftige tijd moet het de eerste tijd zijn geweest, hopelijk kun je nu lekker gaan genieten van je mooie meisje!!

    • Reply Thea van Galen 2 september 2016 at 12:52

      dank je, ik geniet zeker!

  • Reply Judith 3 september 2016 at 08:59

    Jeetje. Brengt weet herinneringen boven van mijn eigen bevalling met 6 dagen op neonatologie. Maar het is goed gekomen en bij jou klinkt het ook al goed dusss genieten maar! En petje af hoor, bewust in je eentje zal beslist pittig zijn, ik vond het met twee al zwaar haha. Veel succes, je kunt het!

  • Reply Debbie 5 september 2016 at 14:37

    Dat klinkt als heftig, zeker als je dochter niet gelijk bij je mag hebben. Dat vond ik nog het meest moeilijke na een keizersnee van Daan. Maar fijn dat alles nu goed gaat met jullie beide. Geniet ervan.

  • Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.