ER OP UIT THEATER

De achterkant van Eindhoven *

19 september 2019
de achterkant van eindhoven

Misschien herinner je je nog dat ik vorig seizoen voor het eerst een toneelvoorstelling bezocht? Deze week was het tijd voor de tweede. Een totaal andere voorstelling en ook nog eens tegen het decor van mijn eigen stad: Eindhoven. In ‘De achterkant van Eindhoven’ laat Het Zuidelijk Toneel in het Parktheater de verborgen samenleving zien achter de drugscriminaliteit in deze stad.

Niet bepaald een luchtig onderwerp hè? Echt totaal iets anders ook dan de voorstelling van Brigitte Kaandorp die ik eind vorige week bezocht. Maar ik was wel erg nieuwsgierig wat ik van dit stuk kon verwachten.

Mijn moeder en ik arriveren een uur voor aanvang bij het theater. Niet omdat we bang zijn om te laat te komen, maar omdat er (gratis) een inleiding op de voorstelling wordt gegeven. Aangezien het een onderwerp betreft waar ik niet bepaald in thuis ben, lijkt het me een goed idee die inleiding bij te wonen. Het blijkt een interessante introductie te zijn die mijn nieuwsgierigheid over wat komen gaat nog meer aanwakkert.

De achterkant van Eindhoven

“De kinderen, de wijk, de broers, de geschiedenis, het zwijgen en de dood. De achterkant van Eindhoven is een spannende, thrillerachtige theatervoorstelling. Het verwart en stelt gerust, het trekt aan en stoot af, het roept vragen op en het geeft nadrukkelijk geen antwoorden.”

In het stuk komen drie verschillende ‘generaties’ aan het licht. In het eerste deel zie je hoe een viertal jongeren de eerste stappen zet over de verboden drempel van de drugswereld. Het wegbrengen van een pakketje drugs levert zo 300 euro op. Vele malen meer dan uren aan een stuk vakken vullen in de supermarkt voor 3 euro bruto per uur, zo redeneren zij.

Het tweede stuk gaat over een viertal mannen van middelbare leeftijd die het klappen van de zweep in de drugswereld al kennen. Hun symbolisch leider, vertolkt door Björn van der Doelen, maant hen vooral te zwijgen. Even later zie je hoe ze doodnormaal een feestje vieren in hun volksbuurt. Wat één grote familie blijkt te zijn. Men zorgt voor elkaars kinderen, komt voor elkaar op en drinkt samen een biertje alsof er niets aan de hand is.

Het laatste deel van de voorstelling vind ik persoonlijk het mooist en meest indrukwekkend. Je ziet hoe een oude man, gespeeld door M Kerbosch, vanuit zijn cel een monoloog houdt over de moord die hij heeft gepleegd op zijn eigen broer. Spijt heeft hij niet, want hij moest het doen omdat hij anders de hele straat in gevaar zou brengen. Maar het blijft toch je familie, je eigen broer…

De voorstelling eindigt wat abrupt met een vrolijk tafereel waarin de hele volksbuurt bijeen is en gezellig op een tuinbankje zit. Een klein meisje zit lachend op een schommel. Vermoedelijk om het contrast van de bovenwereld met de onderwereld nog eens uit te vergroten.

Wat vinden we ervan?

Mijn moeder en ik praten na de voorstelling nog even na over wat we zojuist gezien hebben. We vinden de losse aktes heel sterk, maar missen wel een beetje de verbinding tussen de verschillende delen. Persoonlijk vind ik het jammer dat er weinig wordt gerefereerd aan de stad Eindhoven. Ja, er wordt in Brabants dialect gesproken, maar behalve videobeelden van een bovenaanzicht van Eindhoven op de achtergrond, wijst niets erop dat het over specifiek deze stad gaat. Wel zijn mijn moeder en ik het er beide over eens dat de voorstelling ons aan het denken heeft gezet en mensen bewust maakt van de impact die de verlokkingen en verleidingen van de onderwereld kunnen hebben op mensen.

De achterkant van Eindhoven is nog tot en met zaterdag 21 september 2019 te zien in het Parktheater (er zijn nog kaarten!). Daarna reist ‘De achterkant van…‘ verder naar Roosendaal, Den Bosch, Zeeland en Breda.

Heb jij weleens een toneelvoorstelling bezocht die je echt even moest laten bezinken, of die je op een of andere manier aan het denken heeft gezet?

*Disclaimer

Geen reacties

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.