Als ik één cabaretier of cabaretière moet noemen waarbij ik binnen drie zinnen in een deuk lig is het Brigitte Kaandorp. Ik was dan ook razend benieuwd naar haar nieuwe programma: ‘Eh…’. Mijn moeder, eveneens groot fan, gaat maar al te graag met me mee. Als ik bij het Parktheater aan kom fietsen staat ze me al op te wachten aan de rode loper. Mijn moeder dan hè, niet Brigitte.
We zitten op rij zes, zo’n beetje precies in het midden. Soms lijkt het gunstig om helemaal vooraan te zitten, maar een paar rijen naar achteren vind ik persoonlijk veel prettiger. En, laten we eerlijk zijn, bij sommige cabaretiers (ik noem geen namen) wíl je niet eens op rij één zitten…
Heerlijk herkenbaar
‘Het is nooit af en het is altijd wat’, met het openingslied zet Brigitte meteen het thema van de voorstelling neer. Het is zo’n beetje haar vaste lijfspreuk in al haar voorstellingen. Want je bent ergens nog niet aan begonnen, of het loopt alweer anders dan je dacht. De herkenbaarheid is meteen voelbaar in de zaal. De gezelligheid trouwens ook. Brigitte weet meteen een goede sfeer neer te zetten. Ondanks dat ze geen decor heeft. Wat, zeker vergeleken met haar vorige voorstellingen, wel even wat anders is. Het enige dat ze heeft meegenomen is een grote kist met een vreemd opblaasbaar object. Het blijkt een miskoop van AliExpress.
Onverwachte plotwendingen
Uitgangspunt van de voorstelling zijn de onverwachte plotwendingen van het leven. Van de zorg voor je kleine kinderen, sta je op eens voor de taak je bejaarde ouders te verzorgen. De scène waarin Brigitte haar ouders meeneemt naar een tuincentrum is zowel hilarisch als aandoenlijk. Over haar eigen aftakeling heeft ze ook wat te zeggen. Haar monoloog over de perikelen van de overgang doet me niet bepaald uitkijken naar die periode… Ik vind het enorm knap dat ze van de meest tragische situatie een ontzettend komische weet te maken. Dat is echt haar kracht.
Mijn moeder zit net zo hard te lachen als ik en zie ik regelmatig vol herkenning knikken als Brigitte weer eens een uit het leven gegrepen situatie beschrijft. Groot komisch hoogtepunt van de voorstelling vinden wij het stuk over het staatsbanket bij Koning Willem-Alexander en koningin Máxima op het Paleis op de Dam, waar Brigitte en haar man Jan plotseling voor worden uitgenodigd. De tranen rollen over mijn wangen van het lachen.
Prachtige liedjes
Niet bij alle cabaretiers zit ik per se te wachten op een lied, maar bij Brigitte zeker wel. Met haar zuivere stem zingt ze in deze voorstelling een paar prachtige liedjes, begeleid door pianist Bernd van den Bos. Na het eindapplaus is het nog tijd voor een toegift en zingt ze het welbekende ‘Ik heb een heel zwaar leven’.
Na afloop drinken mijn moeder en ik nog een lekker biertje in Smaaktheater Dertien en praten we na over de voorstelling. Het nieuwe theaterseizoen kon voor mij niet beter beginnen! Dus, wie ook fan is van Brigitte: ga deze voorstelling zien! En hou je van cabaret in het algemeen? Er staan voor de komende maanden nog heel veel andere leuke cabaretvoorstellingen in het Parktheater op het programma.
Welke cabaretier of cabaretière is jouw favoriet?
Geen reacties