Iets meer dan een blokje om

Wandelen heeft naar mijn idee best een geitenwollensokkenimago. Toch heb ik het de afgelopen week twee keer gedaan. En dan niet zomaar een half uurtje een blokje om, nee twee best serieuze tochten. En ik kan niet anders zeggen dan dat ik het heel heel erg leuk vond (en alles behalve suf).

Afgelopen zondag hadden manlief en ik helemaal niets gepland. Heerlijk een dagje niksen op z’n tijd klonk goed, maar aan de ontbijttafel waren we toch plannen aan het maken om erop uit te gaan. Omdat het zonnetje scheen, stelde ik voor om naar het bos te gaan. Manlief kwam toen op het idee om weer eens te gaan Geocachen. Geo-wat? Mocht je het niet kennen, lees dan hier wat het inhoudt. Onze eerste poging tot Geocachen was vorig jaar finaal mislukt. De schat bleek onvindbaar. Het was daarom hoog tijd voor een nieuwe poging.

Na ruim drie uur ploeteren door de modder, klimmen over boomstammen en bramenstruiken en ruzie met het gps-kompas op onze iPhone was ik het die de ‘cache’ vond. Een tupperware doosje met witte deksel met daarin wat kleinigheidjes die als ruilmiddel dienen en een logboekje waar we onze naam in moesten schrijven. We namen een kleinigheidje mee en legden er eentje voor in de plaats en liepen vervolgens over een recht, droog, niet door boomstammen versperd pad, terug naar de auto. Tja, als je dat van tevoren weet is er niks aan natuurlijk… 🙂

Gisteren was het tijd voor de tweede wandeling. Samen met vriendin S. nam ik deel aan een georganiseerde wandeltocht met de niet zo toepasselijke naam ‘Lentewandeling’. Maandag kocht ik nog snel een paar goedkope wandelschoenen bij Scapino, omdat het me toch wel slim leek om niet op mijn gympies het bos in te gaan. Bovendien bleken de laarzen die ik zondag aanhad na een uur ook niet zo comfortabel meer te zitten.

Het weer was er natuurlijk totaal niet naar en even twijfelden we of we wel moesten gaan, maar ik ben heel blij dat we het uiteindelijk toch gedaan hebben. Drieeënhalf uur en 13 kilometer later, met schoenen onder de modder en verkleumde benen, kwamen we weer terug bij het startpunt. Ondanks het weer was de natuur prachtig en hebben we onderweg fijne gesprekken kunnen voeren en ook nog wat foto’s gemaakt. Ja, we vonden het allebei zeer zeker voor herhaling vatbaar!