ER OP UIT

Een weekendje weg in Zuid-Limburg *

28 november 2019
heuvels zuid-limburg tijdens weekendje weg in zuid-limburg

Naar buiten lopen, frisse lucht inademen en genieten van de stilte. Of ’s avonds naar de lucht kijken en honderden, misschien wel duizenden sterren zien. Dat is hier in de stad niet vanzelfsprekend. Begrijp me niet verkeerd, ik hou ontzettend van het stadse leven, maar zo nu en dan moet ik er even weg. Even opladen in een rustige en meer natuurlijke omgeving. Zo ging ik vorige week met mijn ouders en de kinderen een weekendje weg naar een natuurhuisje in Zuid-Limburg. Waar het ’s nachts nog echt donker is en je, als je even stil bent, niets anders hoort dan natuurgeluiden.

Het is vrijdagmiddag. Ik haal eerst Lise uit school en samen gaan we Quinn ophalen bij de peuterspeelzaal. Die ochtend heb ik al zo goed en zo kwaad als het ging alle spullen bij elkaar verzameld. Want ook al ga je ‘maar twee nachtjes’, met kleine kinderen sjouw je toch al gauw veel mee. Een half uur nadat we thuis arriveren komen mijn ouders binnen. Ik ren nog een paar keer naar boven om de laatste spulletjes waar ik aan denk bij elkaar te rapen en dan kunnen we de auto in. Op naar Zuid-Limburg!

Het verkeer zit gelukkig mee en na iets meer dan een uur rijden, arriveren we bij de Keutenberg. De berg waarop ons vakantiehuisje gelegen is. De navigatie van papa’s auto stuurt ons over onverharde wegen dwars door weilanden de berg op. Wel avontuurlijk, niet heel handig. Ik kan me niet voorstellen dat er geen gemakkelijkere weg naar boven is. Tegelijkertijd vind ik het ook wel wat hebben. We gaan immers naar een huisje in de natuur. Boven aangekomen is het even zoeken welke boerderij we moeten hebben. Er staan niet veel huizen aan het weggetje, maar we moeten wel het juiste erf op rijden natuurlijk. Al snel zie ik dat we voor nummer 9 staan en weet ik dat we onze bestemming hebben bereikt. Eigenaresse Mariet loopt ons al tegemoet en wijst ons de weg naar ons verblijf voor de komende twee nachten.

Weekendje weg in Zuid-Limburg

Het is eind november, dus als we rond vijf uur bij het huisje komen is het al helemaal donker. Jammer, want nu kunnen we het mooie uitzicht niet bewonderen. Maar des te groter is de verrassing de volgende morgen, merkt mijn vader terecht op. Mariet geeft een korte rondleiding door het huisje, dat er netjes en veel ruimer uitziet dan ik had verwacht. De slaapkamers zijn lekker groot, maar ook de woonkamer met aansluitend de keuken is meer dan ruim genoeg voor ons vijven. Hier zullen we ons wel vermaken de komende dagen! Op tafel staat een heerlijke Limburgse vlaai voor ons klaar. Dat is wat je noemt een warm welkom!

Het huisje

Het huisje is geschikt voor zes personen. Het heeft geen verdieping, dus alle ruimtes bevinden zich op de benedenverdieping. Er zijn drie ruime slaapkamers met elk een tweepersoonsbed. Een van de slaapkamers heeft aansluitend een badkamer (die slaapkamer claimen Lise en ik meteen, want hoe gaaf is dat?). En dan is er nog een aparte (grotere) badkamer in de buurt van de andere twee slaapkamers.

De leefruimte bestaat uit een zitgedeelte en een keuken met eethoek. De keuken is trouwens van alle gemakken voorzien, denk aan een vaatwasser, combi-oven, koffiezetapparaat, waterkoker en ruime koelkast. Vanuit het zitgedeelte heb je via de grote glazen pui aan de achterkant van het huisje een prachtig uitzicht over het Geuldal. Buiten bevindt zich nog een terras met zitje, maar daar is het in deze tijd van het jaar helaas iets te koud voor…

Het huisje is gelegen op het erf van een boerderij. Peter en Mariet houden daar een aantal vleeskoeien, die we de volgende dag in de stal bewonderen. Quinn vindt het eerst heel spannend, maar is al snel niet meer bij de koeien weg te slaan. ‘Koeien kijken!’, roept hij meerdere keren op een dag. Hij vindt het maar wat interessant allemaal. De kinderen mogen vrij op het erf spelen, waar ook wat speeltoestellen staan, zoals een trampoline, glijbaan en schommel.

Uitstapjes in de omgeving

In en rond het huisje is het prima vertoeven, maar het is natuurlijk ook wel leuk om er even op uit te gaan en de omgeving te verkennen. De eerste dag doen we Valkenburg aan waar het, vanwege de pas geopende kerstmarkten, erg druk is. We vermijden de drukke grotten (waar de kerstmarkten te vinden zijn) en struinen wat door het plaatsje. We eten een pannenkoek, kopen een leuk kerstboompje van mergel voor de kinderen als souvenir en doen wat boodschappen.

Zondag is de laatste dag van ons weekendje weg in Zuid-Limburg. Er worden geen nieuwe gasten verwacht, dus mogen we zo laat uitchecken als we willen. Dat is toch wel heel erg luxe! Mijn vader rijdt nog even naar de bakker in het dorp om verse croissants en broodjes te halen en ondertussen ruimen mijn moeder en ik al zoveel mogelijk op. Ik twijfel een beetje over wat ik die dag nog wil gaan doen. Het is prachtig zonnig weer, dus een binnenspeeltuin vind ik wat zonde. Gaiazoo is een aanrader, maar ik vind dierentuinen als het koud is toch net wat minder leuk dan met lekker weer.

En dan zie ik op tafel een folder staan over Vaals en het drielandenpunt. Daar was ik al in geen jaren geweest en dat leek me ook wel leuk voor Lise om eens te zien. Het is een erg toeristische plek, maar vanwege het seizoen is het er vrij rustig.

Lise in drie landen tegelijk!

We beklimmen de Wilhelminatoren (een nieuwere en mooiere toren dan de uitzichttoren bij het drielandenpunt zelf en met een heuse skywalk!), de kinderen spelen in de speeltuin die oprecht heel leuk is, sjouwen wat met stokken in het bos en na een paar foto’s bij het punt waar de drie landen samenkomen, rijden we naar Vijlen voor onze laatste stop: een hapje en een drankje bij ’t Hijgend Hert. Daar is het overigens wél enorm druk, maar heel gezellig. Met een haardvuurtje in onze rug.

Tot slot

We hebben allemaal enorm genoten van ons weekendje weg in Zuid-Limburg. De omgeving is zo anders dan hier dat het voelt alsof je in het buitenland bent. En dat draagt alleen maar bij aan het vakantiegevoel, dat zeer zeker aanwezig was. Quinn heeft het nu, dagen later, nog steeds over ‘het huisje’ en ook Lise zegt dat ze het mist. Het was voor mij de eerste keer in een huisje op het erf van een boer in plaats van op een grootschalig vakantiepark en ik moet zeggen dat het me heel goed is bevallen. We gaan dit zeker vaker doen!

Welke streek in Nederland bezoek jij het liefst om even helemaal tot rust te komen?

*Disclaimer

Geen reacties

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.