Quinn ging een paar maanden geleden met zijn klas naar een theatervoorstelling en heeft het er nu nog over. Ik wist daarom zeker dat hij het geweldig zou vinden om dit keer samen met mij naar een voorstelling te gaan. Plasticsoep van de Klimaatjes, dat leek me helemaal iets voor hem. Twee weken geleden stond deze voorstelling bij Parktheater Eindhoven op het programma, maar kon hij wegens ziekte niet doorgaan. Gelukkig voor ons werd de voorstelling verplaatst naar afgelopen weekend!
Samen op pad
Het is zondag. Na een ochtend zwemmen en een snelle tosti haasten we ons op de fiets naar het Parktheater. De voorstelling is in de Philipszaal. Als we naar binnen lopen roept Quinn enthousiast dat dit ook de zaal is waar hij toen met zijn klas geweest is. Als we plaatsnemen op onze stoelen zie ik dat hij al helemaal zit te glunderen.
Plasticsoep – het verhaal
De Klimaatjes genieten van de zon en de zee. Als Kikker een frisse duik neemt, komt hij boven water met een plastic zak op zijn hoofd. Vos moet erom lachen. Kikker lijkt wel een zeemonster! Maar de plastic zak is niet het enige wat op het water drijft. Wat doet al dat plastic in de zee?
De voorstelling is gebaseerd op het gelijknamige boek en richt zich op het jonge kind van 4 t/m 8 jaar.
Vrolijke voorstelling met educatieve boodschap
Wat mij direct opvalt is het vrolijke, frisse decor. Als de Klimaatjes, zeven dierenvrienden in de vorm van poppen, even later tevoorschijn komen wordt het helemaal leuk. Het briljante poppenspel door Kaylee Hotinga, Yuri Dusseldorp en Ramon Chatrer, de humor en de interactie met het publiek zorgen er samen voor dat niet alleen de kinderen maar ook de aanwezige volwassenen geamuseerd zitten te kijken. Quinn zit vanaf het eerste moment helemaal in het verhaal. Op het puntje van zijn stoel zit hij alles te volgen.
Een voorstelling met muziek doet het altijd goed. Helemaal als het Quinn betreft, want hij houdt enorm van liedjes. De voorstelling bevat vier speciaal voor deze voorstelling geschreven en gecomponeerde liedjes, waaronder ‘de Rommelrap’. Uitbundig meedansen doet Quinn niet, maar hij zit wel zichtbaar te genieten en klapt lekker mee. Ondanks al deze vrolijkheid heeft de voorstelling natuurlijk een belangrijk, serieus en urgent thema: de plasticsoep in de wereldzeeën. De Klimaatjes maken dit thema behapbaar en bespreekbaar voor kinderen. Het probleem wordt aangestipt, maar ligt er wat mij betreft niet te dik bovenop. Het verhaal, de lol en de vriendschap tussen de dieren hebben minstens zoveel nadruk. Hierdoor is het geen ‘zwaar’ verhaal, maar eigenlijk juist een heel speelse voorstelling met een serieuze noot.
Leuke nazit
De voorstelling duurt een klein uur en dat is voor de leeftijd van de meeste kinderen perfect. Quinn heeft trouwens geen enkele keer gevraagd hoe lang het nog duurde of wanneer het afgelopen was, best een unicum, want meestal komt die vraag toch wel een keer voorbij. We lopen naar de foyer en zien daar op een stand alle boeken van de Klimaatjes liggen. Quinn mag er van mij eentje uitzoeken en kiest zonder te twijfelen voor het boek Plasticsoep. Goede keuze! De schrijvers en illustrator zijn aanwezig om het boek na aankoop te signeren. Supertof! Quinn mag zeggen welke van de Klimaatjes hij het leukst vindt en dat dier wordt vervolgens door illustrator Nynke Mare Talsma in het boek getekend. Hij kiest voor Kikker en dat blijkt een zeldzame keuze, want volgens Nynke kiezen de meeste kinderen voor Muis 🙂
Als we daarna gezellig aan een appelsap (hij) en cappuccino (ik) zitten, komen de acteurs met de poppen ook nog even de foyer in en maken met iedereen die daar zin in heeft een praatje. Quinn vindt dat een beetje spannend en wil liever niet met ze op de foto, maar zo van een afstandje vindt hij het toch wel leuk om naar te kijken.
De Klimaatjes en andere jeugdvoorstellingen
Wil je Plasticsoep van de Klimaatjes nog gaan zien, kijk dan hier voor de speeldata. In het Parktheater staan de komende maanden nog een heleboel andere leuke jeugdvoorstellingen op de agenda. Kijk maar eens naar het programma voor de jeugd. Quinn heeft geluk, want met hem ga ik 25 februari naar De Onzichtbare Man. Iets heel anders, maar dat lijkt me ook weer zo leuk!
Geen reacties