Voor het eerst in drie jaar is er dit jaar weer zoals vanouds een Kerstwintercircus bij Parktheater Eindhoven. We weten allemaal waarom dat de afgelopen twee jaar niet door kon gaan en aan alles voelde je de blijdschap dat het nu weer ‘gewoon’ kan. De middag belooft trouwens alles behalve gewoon te worden, want met deze jubileumeditie viert het Parktheater 50 jaar Kerstwintercircus! Lise, Quinn en ik kunnen niet wachten en maken ons op voor een middag circusspektakel in de Hertog Jan-zaal van ons vertrouwde theater.
Lise is al eens met me mee geweest naar het Kerstwintercircus, maar voor Quinn is het de eerste keer. Hij is pasgeleden wel met zijn klas naar een kindervoorstelling geweest in het Parktheater, was daar erg enthousiast over, en gaat er volgens mij een beetje vanuit dat dit weer zoiets gaat zijn. Ik ben heel benieuwd wat hij van het circus zal vinden!
Vermaak, ook buiten de piste
Een uur voor aanvang van de voorstelling lopen we het theater binnen. Dat we zo vroeg zijn komt goed uit, want er is buiten de piste al van alles te doen. Zo kunnen de kinderen zelf de circusartiest uithangen, kun je gezellig wat eten en drinken bij verschillende kraampjes en staat er in de grote foyer zelfs een draaimolen. Er is ook een photobooth, maar die hebben wij helaas gemist. Wel gaan de kinderen los in de circushoek en maakt Lise nog een rondje in de draaimolen. Als we daarna wat rondlopen zien we dat de zaal al open is. Voor de kinderen de uitgelezen kans om even op het podium te klimmen en aan te voelen hoe het is om in zo’n grote piste te staan. We kijken ook alvast waar onze plaatsen zijn. Die zijn geweldig, namelijk in de pistebakjes tegen de piste aan. Zo kunnen we alle acts straks van wel heel dichtbij bekijken!
Hooggeëerd publiek
Even voor aanvang van de show nemen we plaats op onze stoelen. De kinderen vooraan en ik erachter, met werkelijk een geweldig zicht op de piste. Doordat je letterlijk op het toneel zit krijg je een idee van hoe het voor artiesten moet zijn om te spelen voor een volle zaal. Die zaal vol publiek kijken wij namelijk ook in. Het geheel is prachtig aangekleed waardoor het echt die sfeer ademt die je bij een circus verwacht. Spreekstalmeester Arjan Smit presenteert de show en praat de verschillende acts op een enthousiaste manier aan elkaar. Hij warmt ons goed op voor wat komen gaat en stelt ook het orkest aan ons voor dat de hele show muzikaal omlijst.
Klamme handjes
De ene na de andere toffe act passeert de revue. Van acrobaat tot jongleur en van diabolokunstenaar tot clown. Een van de acts die er voor mij uitspringt is de balansact van Stefan Dvorak uit Oostenrijk. Hij krijgt het voor elkaar om op grote hoogte op allerlei cilinders en buizen te gaan staan balanceren. Al balancerend bouwt hij de stapel steeds hoger. Je ziet dat het hem veel moeite kost om in balans te blijven en omdat we er zo dicht op zitten krijg ik er gewoon klamme handen van. De hele tijd denk ik: ‘niet vallen!’ Maar het gaat goed en als hij uiteindelijk behendig van de stapel springt, volgt een keihard en welverdiend applaus.
Op grote hoogte
Na een klein uur is er een pauze. Tijd om even de benen te strekken, te kletsen over wat we tot dan toe gezien hebben en in de foyer wat te drinken te halen. Lise maakt ondertussen nog een tweede ritje in de draaimolen. Met een bak popcorn lopen we daarna terug naar de zaal voor het tweede deel van de show. Bij binnenkomst zien we dat er een groot net boven de piste is gespannen. Het is tijd voor de trapeze-act! Die mag in een circus natuurlijk niet ontbreken. Op grote hoogte wordt er van de ene naar de andere trapeze gevlogen alsof het niets is. Erg mooi om te zien. De kinderen zitten ademloos toe te kijken. Als de piste daarna weer is vrijgemaakt volgt een ontzettend grappige act van clown Toto Castiñeiras uit Argentinië die ons als publiek niet spaart. Gelukkig hoef ik zelf het podium niet op 😉 Kleinere en grotere acts wisselen elkaar mooi af en hoewel het toch heel verschillende disciplines zijn, past het wel bij elkaar en vormt het dus toch één mooi geheel. Aan het eind komen alle artiesten nog één keer op het podium voor een mooi eindapplaus en staande ovatie.
De traditie van het Kerstwintercircus
Wat me opvalt is dat er veel families in de zaal zitten bestaande uit meerdere generaties. Opa’s en oma’s, vaders en moeders en (klein)kinderen. Ik kan me helemaal voorstellen dat mensen die twintig jaar geleden als kind met hun ouders meegingen naar het circus, nu hun eigen kinderen (en ouders) meenemen. Zo wordt de traditie van generatie op generatie doorgegeven. Niet verwonderlijk, want het circus spreekt een heel breed publiek aan, van jong tot oud. En ik denk dat dát juist een van de redenen is dat het al 50 jaar zo’n groot succes is. Wat ons betreft zijn wij er volgend jaar dus zeker weer bij!
Ben je dit jaar nog niet komen kijken, maar ben je wel nieuwsgierig geworden? Er zijn nog voorstellingen tot en met 31 december 2022. Kaarten zijn nog maar beperkt beschikbaar, dus check even in de online kaartverkoop wanneer er nog plek is. Lukt het je dit jaar niet meer om te komen kijken, zet dan voor volgend jaar zeker alvast een reminder in je agenda zodat je het niet mist!
Geen reacties