Game, set & match

De voorjaarscompetitie van tennis is vorige week van start gegaan. Aangezien ik toen in Amsterdam was, speelde ik vandaag mijn eerste competitiewedstrijden van het seizoen. Ik had van mijn teamgenoten al gehoord dat het niveauverschil behoorlijk groot was, in ons voordeel gelukkig, en dat was bij dit team weer het geval. Toch ben ik erg blij dat ik zowel de damesdubbel als de mix dubbel met broerlief heb weten te winnen.

Het heerlijke voorjaarszonnetje zorgde er ook nog eens voor dat het alles behalve een straf was om de hele dag op en rond de tennisbaan te zijn. Meer mensen hadden vanochtend het idee een balletje te slaan, want het was druk. Te druk voor het aantal banen dat beschikbaar is. En dat leidt dan tot frustraties. Toen er ook nog eens geen bardienst aanwezig bleek te zijn, besloot een groepje ietwat zwaarlijvige mannen, hun frustratie op mij af te reageren. Ik was op dat moment de enige van mijn team die niet op de baan stond, dus blijkbaar werd ik gezien als het aanspreekpunt als het ging om de verdeling van de banen.

Ik probeerde de beste man uit te leggen dat er nu eenmaal competitie is op zondag en dat dat betekent dat er sowieso vier banen in gebruik zijn. Hij beweerde dat wij te vroeg waren begonnen en dat we sowieso het recht niet hadden om vier banen te claimen. Ik had kwaad kunnen worden, het scheelde niet veel. Maar het mooie weer, mijn relaxte zondag en het feit dat ik geen zin heb om energie te verspillen aan zo’n triest persoon, deden mij besluiten met opgeheven hoofd weg te lopen. Niet lang daarna ging de meneer naar huis. Stiekem hoop ik dat ‘ie nog steeds een beetje gefrustreerd is… :’)