Adem in, adem uit… Mijn pechdag in vogelvlucht

Gistermorgen wilde ik graag gaan sporten. Het is altijd even haasten om Lise dan op tijd ontbijt te geven en ook nog te zorgen dat ik zelf wat binnenkrijg voor we de deur uit moeten. Snel checkte ik op mijn telefoon mijn mail en blog. Tot mijn grote schrik zag ik dat die laatste uit de lucht was! Er stond een melding in beeld waaruit ik opmaakte dat ik over een of andere datalimiet zou zijn gegaan.

Op dat moment kon ik niet ingrijpen, want ik moest naar de sportschool. Je zult wel raden dat ik die hele sportles aan niets anders heb kunnen denken. Ik zal je verder niet vervelen met de technische kant van het verhaal, maar het kwam erop neer dat mijn blog in korte tijd zo hard gegroeid is qua bezoek, dat mijn hostingpakket daar niet tegen opgewassen is. En blijkbaar kan het dan dus gebeuren dat je website dan zomaar offline gaat.

Thuisgekomen wilde ik mijn MacBook opstarten. Een grijs scherm met een appeltje was het enige dat er gebeurde. Nou, dat kon er ook nog wel bij! Maar we zijn er nog niet… Een uurtje of wat later hoorde ik de brievenbus. Er lag een brief van het NTI, het opleidingsinstituut waar ik mijn studie volg. Mooi, dacht ik nog, dat zal het antwoord zijn op mijn vrijstellingsverzoek dat ik laatst heb ingediend. Maar nee, het was de aankondiging dat ze binnenkort lesgeld van mijn rekening zouden afschrijven. Lesgeld wat ik helemaal niet hoef te betalen!

Ik haalde diep adem en besefte me dat ik niet alles in één keer kon oplossen. Stap 1 was mijn blog. Ik stuurde een mail naar de hostingprovider en gelukkig was Moonoloog.nl in de loop van de middag weer on air. Wat een opluchting! Samen met M heb ik vanavond het een en ander uitgezocht en besloten over te stappen naar een andere hostingprovider met meer bandbreedte en webruimte. Want dit mag niet nog eens gebeuren!

Stap 2 was het NTI. Ik belde met een van de mentoren, werd teruggebeld en kreeg godzijdank te horen dat de rekening gecrediteerd wordt en ik de brief als niet verzonden mag beschouwen. Pfieuw!

Tijd voor stap 3, mijn MacBook. Na enkele pogingen had ik het opgegeven, maar meteen nadat M uit z’n werk kwam ging hij aan de slag. Er leek niets anders op te zitten dan OS X, het besturingssysteem, opnieuw te installeren. Even was ik bang dat ik al mijn bestanden en mail kwijt zou zijn, maar gelukkig ging er vandaag toch nog iets goed. Hij doet het weer en alles staat er nog op.

Jij hebt dat vast ook weleens toch? Zo’n dag dat er meteen als je opstaat iets fout gaat en dat de rest van de dag bestaat uit allemaal andere dingen die fout gaan? Dat je net bezig bent het ene op te lossen, maar er tegelijkertijd van verschillende kanten andere problemen opdoemen? Gelukkig heb ik ze bijna nooit, maar gisteren kan toch wel de boeken in als pechdag eerste klas. Wel fijn dat alles uiteindelijk goed is gekomen en ik met een gerust hart kon gaan slapen na alles even heerlijk van me af te hebben geschreven.

Wat doe jij als er van alles mis gaat? Blijf je rustig of raak je in paniek? Laat het me weten in een reactie!