Grappig. De laatste tijd heb ik met verschillende mensen ongeveer hetzelfde gesprek gevoerd. De een heeft drie kleine kinderen gaat dit jaar bewust niet op vakantie, een ander kwam er vermoeid van terug. Je gaat je bijna afvragen: vakantie met kleine kinderen, is dat eigenlijk wel vakantie? Of is het gewoon de toch al hectische thuissituatie verplaatsen naar een andere omgeving waar je minder bij de hand hebt en er minder structuur is?
Ik wil niet beweren dat mijn vakanties sinds ik kinderen heb er hetzelfde uitzien als daarvoor. Nee, eigenlijk lijken ze er in de verste verte niet op. Ik kan namelijk erg genieten van een halve dag op het strand liggen met een boek en lekkere hapjes en drankjes binnen handbereik. Ik vind het ook heel leuk om stadjes en dorpjes te bezoeken, te winkelen tot ik erbij neerval en tot laat in de avond ergens te gaan dineren. Allemaal dingen die met kleine kinderen niet, of alleen in aangepaste vorm, mogelijk zijn.
Of ik dan wel geniet van de vakanties zoals ik ze de laatste zes jaar vier? Jazeker! Het mooie is dat je kinderen je leren de dingen door hun ogen te bekijken. Zie ik ergens een toffe speeltuin, dan denk ik: JA, daar moeten we naartoe! Net zoals er geen shopsessie op kan tegen hun glunderende snoetjes als ze een ijsje mogen uitzoeken. MAAR. Natuurlijk vind ik het ook af en toe zwaar, is van uitslapen geen sprake, slaap ik sowieso minder goed dan thuis, ruziën mijn kids elkaar weleens letterlijk de tent uit en vind ik het jammer dat even rustig een boek lezen er nog niet zo vaak in zit.
Maar dan denk ik ook weer dat deze periode tijdelijk is en te snel voorbij gaat. Dat mijn kinderen over een jaar of tien misschien niet eens meer mee willen op vakantie en ik ze dan enorm ga missen. En dus probeer ik te focussen op wat wel fijn en waardevol is. De herinneringen die we samen maken. De kleine dingen die voor hen nog zo bijzonder zijn (kijk mama, een vuurtoren!) en de spaarzame momentjes dat ik ze van een afstandje samen zie spelen. Om vervolgens het huisje voor de tiende keer die dag van zand en kruimels te ontdoen, een pleister te plakken op een geschaafde knie en tranen weg te vegen. Vakantie met kleine kinderen is misschien geen pure ontspanning, het is wel puur genieten. Ik leg de verbandtrommel alvast klaar.
Geen reacties