Een aantal van mijn bloggende collega’s bedacht een tag over borsten. Helemaal actueel, omdat Pink Ribbon deze maand weer extra aandacht vraagt voor borstkanker. Een vreselijke ziekte die ik hoop nooit te krijgen, maar waarvan ik weet dat het net zo goed mij kan overkomen. Ik heb in mijn omgeving veel mensen zien strijden tegen de ziekte. Velen gelukkig met een goede afloop, een enkele helaas met een slechte. Des te belangrijker vind ik het dat er nog meer aandacht komt voor en onderzoek naar deze ziekte. De tag werd bedacht door Gwen, Simone, Saskia, Joyce, Josan, Meike, Fleur, Judith, Angela, Jess, Lieke, Geertje en Minke, van wie ik de tag doorgegeven kreeg.
Zou je ooit iets aan je borsten willen laten veranderen? Plastische chirurgie?
Ik ben in principe geen voorstander van een medische ingreep zonder dat daar een medische reden voor is. Toch sluit ik niet uit dat ik ooit iets aan mijn borsten laat doen. Ze zijn vrij groot en zwaar en soms heb ik daar best wel last van. Vooral als ik lang moet staan. Dan is het misschien toch wel weer een medische reden… Maar ik laat sowieso nog niets aan mijn borsten doen zolang ik een kinderwens heb. Ik ben namelijk nog steeds van plan borstvoeding te geven en weet natuurlijk nog niet wat dat met de vorm en grootte van mijn borsten gaat doen.
Wat is jouw favoriete kleur bh?
Zwart! En dan het liefst met een kanten randje of een half doorschijnend stofje. Ja, dat vind ik het mooist. In de zomer draag ik ook veel huidkleurige bh’s, omdat je die niet ziet onder lichte topjes en shirts.
Controleer jij je borsten weleens?
Nee. Slecht he? Ik weet hoe belangrijk het is en hoe het, zeker bij grotere borsten, lastiger te ontdekken is waardoor zelfcontrole nog belangrijker is. Maar om de een of andere reden vind ik het eng om mogelijk iets te voelen wat een knobbeltje zou kunnen zijn. Blijkbaar los ik dat op door het dan maar helemaal niet te doen… Kop in het zand principe.
Komt er borstkanker voor in jouw familie?
Ja, helaas wel. Mijn moeder kreeg het 6 jaar geleden, is toen bestraald en geopereerd en inmiddels ‘schoon’ verklaard. En haar zus, mijn tante, had een voorstadium van borstkanker en heeft ervoor gekozen beide borsten te laten weghalen. Heel dapper en knap en iets wat ik ook zou overwegen als er bij mij iets gevonden zou worden. Al lijkt het me, zeker op jonge leeftijd, enorm heftig en verdrietig. Overigens is vastgesteld dat het niet om een erfelijke vorm van borstkanker gaat, maar toch ‘mag’ ik me al vanaf mijn 35e laten testen door middel van een mammografie. Dat ga ik zeker doen!
Indien van toepassing, zijn je borsten veranderd tijdens of door de zwangerschap(pen)?
Jazeker. Tijdens de zwangerschap werden ze nog een slagje groter (daar werd ik echt niet blij van!) en inmiddels zijn ze weer op het formaat van voor de zwangerschap. Wel zijn ze wat meer gaan hangen en dus wat minder stevig dan voorheen. Tja, dat hoort er nu eenmaal bij vrees ik.
Heb jij en of je man een naam voor je borsten?
Haha, nee! Geen behoefte aan ook.
Ken je de stichting Pink Ribbon?
Jazeker! Het herkenbare roze lintje is het eerste waar ik dan aan denk. En de bekende Nederlanders die zich elk jaar in oktober inzetten om aandacht te vragen voor meer onderzoek naar borstkanker. Ook het tijdschrift, de sleutelhangers en armbandjes die Pink Ribbon voor dit goede doel verkoopt, ken ik goed. Ik vind het heel goed dat er een stichting in het leven is geroepen en hoop dat dit uiteindelijk heel veel mensen(levens) gaat redden.
Wat is het eerste wat in je opkomt als je aan borstkanker denkt?
Een vreselijk nare, slopende ziekte waarmee veel vrouwen (helaas) ooit in hun leven te maken gaan krijgen. Angst ook, omdat je als je de diagnose borstkanker krijgt, geen idee hebt hoe dit voor je gaat aflopen. Gelukkig is de ziekte tegenwoordig voor veel vrouwen niet levensbedreigend meer, maar niet iedereen heeft dat geluk. Het lijkt me een heel onzekere tijd en ook voor de omgeving van de zieke enorm verdrietig.
Ik schreef wel dat ik mezelf niet of nauwelijks controleer, maar ben vastbesloten dit wel te gaan doen. En ik wil alle vrouwen oproepen dit ook te gaan doen. Het vroeg ontdekken van een ziekte als borstkanker vergroot immers de kans op genezing en is dat niet juist wat we willen?
We hopen natuurlijk dat zo veel mogelijk mensen de tag overnemen om op deze manier aandacht te vragen voor borstkanker. Wij zijn ook erg benieuwd naar jouw antwoorden! Dus neem de tag over op je blog en vermeld dan onze namen (zie de intro). Op social media kan je deze tag vermelden met de hashtag #mybreastfriendstag.
Heb jij (in je omgeving) te maken gehad met borstkanker?
8 Comments
Helaas wel. Mijn moeder komt uit een familie met 5 dochters, 3 daarvan hebben borstkanker (gehad), waarvan 1 is overleden. Gelukkig is het mijn moeder tot nu toe bespaard gebleven, maar op een of andere manier ben ik er vrij zeker van dat zij, mijn zus of ik het wel zullen gaan krijgen. Of het slaat een generatie over en een van mijn dochters wordt getroffen. Een vreselijk enge gedachte!
Ik heb nog niet te horen gekregen dat ik vanaf mijn 35e ook getest mag worden, maar ik hoop het wel.
Alhoewel het soms niet uitmaakt. Mijn peettante had het, was 2 jaar later in september nog steeds schoon en is die december alsnog overleden aan uitgezaaide borstkanker…
Leuk dat je de tag hebt overgenomen. Mooie antwoorden. Verschrikkelijk om deze ziekte van zo dichtbij te moeten meemaken.
Wat leuk dat je de tag hebt overgenomen. Lijkt me zo naar dit van dichtbij mee te maken :(.
Leuk dat jij deze tag ook hebt overgenomen. Het lijkt me best heftig om dit van zo dichtbij mee te maken. Wat fijn dat het toch uiteindelijk goed lijkt te komen met je moeder en tante.
Leuke tag, gelukkig ken ik niemand die borstkanker heeft gehad..
Liefs Irene
Wat leuk dat je hem hebt overgenomen! Wat ontzettend erg dat je het zo dichtbij hebt meegemaakt.
Je kan inderdaad beter wachten totdat je geen kinderwens meer hebt met een borstverkleining, ik heb het namelijk wel gedaan en daardoor heb ik Mason helaas niet (volledig) bv kunnen geven..
Helaas ook in mijn omgeving meerdere vrouwen met borstkanker. Helaas is de moeder van onze oppas onlangs heel snel na de diagnose overleden. Veel te jong. En 2 mensen zijn nu in behandeling. Een hele nare rotziekte vind ik het! Wist je trouwens dat het doodsoorzaak nummer 1 is onder vrouwen tussen 35-55 jaar? Ik schreef er laatst ook een blogje over…
Leuk dat je hem hebt overgenomen! Wat lijkt me dat heftig om van dichtbij mee te maken.