Als kind waren mijn ogen prima. Althans, ik doorstond elke oogtest en merkte eigenlijk nooit dat ik dingen minder goed kon zien dan anderen. Toen ik op mijn 18e begon met rijlessen en ik een kentekenplaat op afstand toch niet helemaal goed kon lezen werd me vriendelijk verzocht mijn ogen eens te laten opmeten.
Mijn ogen hadden weliswaar een kleine afwijking (ik geloof -0.75 aan de ene kant en -0,5 aan de andere), maar met de bril die ik aangemeten kreeg kon ik opeens wél dingen van een flinke afstand lezen zonder me daar enorm voor te hoeven inspannen. Eerst gebruikte ik de bril alleen bij het rijlessen (en later autorijden) maar ik begon hem ook tijdens colleges steeds vaker te gebruiken.
Toen bij een volgende meting bleek dat mijn ogen een beetje achteruit waren gegaan, besloot ik lenzen te nemen. Ik wilde de hele dag door alles scherp kunnen zien, maar elke dag een bril zag ik niet zo zitten. Lenzen was dus een prima optie. En een bril voor erbij als ik eens een ‘lensloos’ dagje wilde.
Ik draag nu denk ik een jaar of acht maandlenzen en eigenlijk bevalt me dat best goed. Last heb ik er niet van, behalve als ik ze te lang achter elkaar in heb. Het enige dat me wel stoort is dat ik ze elke ochtend in moet doen en elke avond weer uit. Ik moet ze schoonmaken en vloeistof in het doosje doen om ze netjes te bewaren. Ik weet dat het inmiddels routine is geworden en het zal me per dag misschien hooguit een minuut of drie kosten, maar toch. Het idee dat ik dat mijn hele leven nog zal moeten doen…. ik word al moe bij het idee.
Ooglaseren, durf ik het aan?
Behalve overstappen op de bril (waar mijn voorkeur nog altijd niet naar uit gaat), is er tegenwoordig natuurlijk de optie ooglaseren. Ik wist daar eigenlijk niet zoveel van maar ben me er laatst eens wat in gaan verdiepen. In een ooglaserkliniek wordt door middel van laser de bolling van je ogen gecorrigeerd. Hierdoor valt het licht weer op de juiste manier op het netvlies en is je zicht weer scherp. Je hebt dan dus geen lenzen en/of bril meer nodig. Je krijgt eerst een uitgebreid vooronderzoek waarbij wordt gekeken of je ogen geschikt zijn voor de behandeling. De behandeling zelf is pijnloos en duurt in veel gevallen maar 5 minuten.
Klinkt goed toch? Ja, op zich wel maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er nog niet uit ben. Los van de kosten, die lopen toch al gauw op tot 1.000 euro per oog, vind ik het nog steeds een eng idee als er iets met mijn ogen gebeurt. En ik dacht ook eigenlijk dat het wel pijn doet, maar dat blijkt dus onterecht. Je ogen worden door middel van speciale oogdruppels verdoofd zodat je geen pijn voelt maar hooguit wat druk tijdens de behandeling.
Draag jij een bril of lenzen en heb je ooglaseren weleens overwogen? Of heb jij het zelfs laten doen? Ik ben benieuwd!
4 Comments
Ik zit altijd te knoeien met lenzen en een bril. Maar mijn ogen laten laseren vind ik erg duur en ook wel een beetje eng.
Ik draag daglenzen en zal niet zo snel voor laseren kiezen. Ik heb namelijk een bindweefselaandoening en dan bestaat er de kans dat je na een tijdje weer terug bij af bent. Beetje zonde van het geld dan. 😉
Ik heb sinds 3,5 maand lensimplantaten na 18 jaar lenzen dragen en ik had het veel eerder moeten doen. Zo blij ben ik er mee.
Ik had een hele hoge sterkte waardoor ik al niet voor laseren in aanmerking kwam maar ook door het feit dat ze bij laseren echt iets weghalen en een lensimplantatie in principe omkeerbaar is koos ik voor die optie. Duur is het zeker maar ik mijn leven is er nu al een stuk makkelijker op geworden en hopelijk is dit voor heel mijn leven het geval.
Als je meer wilt weten dan mag je me altijd een bericht sturen.
Hmmm ik zit er wel al een tijdje over na te denken, maar buiten de hoge kosten vind ik het toch ook wel weer en eng idee.. Juist omdat het je ogen zijn en met een bril of lenzen heb je het nog altijd zelf in de hand.. Als het nou goedkoper was geweest, haha!