Dick Bruna, bedenker en ‘geestelijk vader’ van Nijntje is gisteren op 89-jarige leeftijd overleden. Ik las het bericht gistermiddag op mijn smartphone en wist meteen dat ik er een artikel aan wilde wijden. Als een soort klein eerbetoon aan de man die zoveel betekent voor kleine kinderen en dat voor altijd zal blijven doen.
Ik bedoel, wie kent Nijntje niet? Wie heeft er niet een van die dunne vierkante boekjes in de boekenkast staan? Of wie is er niet groot geworden met een Memory- of Kwartetspel met de figuurtjes van Dick Bruna. Tegenwoordig kun je de avonturen van Nijntje zelfs op Netflix bekijken.
Wat ik zelf zo prachtig vind is de eenvoud. Zowel in de tekeningen als in de verhaaltjes. Korte tekstjes op rijm, figuurtjes die zo zijn getekend dat ze onmiskenbaar herkenbaar zijn maar zonder tierelantijntjes. En het gebruik van enkel de kleuren geel, blauw, groen en oranje. Als je een tekeningetje ziet herken je het direct als afkomstig van Dick Bruna.
Lise en Nijntje
We zijn Lise gaan voorlezen toen ze ongeveer drie maanden oud was. Begrijpen deed ze de verhaaltjes toen natuurlijk nog niet, maar ze vond het prachtig om naar de tekeningen te kijken en te luisteren naar hoe we het verhaaltje vertelden. We hebben altijd veel Nijntje voorgelezen en nu pakt ze er af en toe nog steeds boekjes van Dick Bruna bij om uit voorgelezen te worden. En natuurlijk zullen we ook Quinn bekend maken met de verhaaltjes van Nijntje en haar vriendjes.
Op de foto hierboven is Lise 10 maanden en zijn we op vakantie. Ik lees haar voor uit ‘Nijntje op de boerderij’, een voelboek dat we kochten toen we die middag een stad bezochten. Ik moest gelijk aan deze foto denken toen ik op het idee kwam dit artikel te schrijven.
Dick Bruna leeft gelukkig voort in alle boekjes, tv-series, spellen en andere dingen die er van Nijntje en haar vriendjes op de markt zijn gebracht. En natuurlijk is er het Nijntje Museum, waar we nog maar pasgeleden voor het eerst zijn geweest.
Zijn jullie (en jullie kids) ook zo’n fan van Nijntje?
4 Comments
Fay kijkt Nijntje vooral op de tablet. Vind ze geweldig. De boekjes leest ze nu bijna niet meer maar onze aanstaande telg gaat dat natuurlijk wel weer fijn doen. Wij gaan komende vrijdag naar het museum. Stond al gepland en nu extra “fijn” om te kunnen doen. Als soort van eerbetoon!
Dat weet ik wel zeker! Veel plezier alvast in het museum, echt de moeite waard en nu helemaal speciaal inderdaad.
Dat gevoel had ik gister ook, dus ben ook in de pen geklommen voor een Nijntje blog.
Leuk! Ik ga kijken 🙂