BABY OPVOEDING OUDERSCHAP

‘Nederlandse baby ziet ouders doordeweeks bijna nooit’

24 april 2015

baby

Een tijdje terug las ik op Nu.nl een op het eerste gezicht verontrustend bericht. Vergeleken met de rest van Europa zien Nederlandse baby’s hun ouders het minst tijdens werkdagen. Dat zou blijken uit onderzoek van Eurostat, het statistisch bureau van de Europese Unie (cijfers 2013).

In Nederland wordt 29 procent van de kinderen jonger dan drie jaar enkel door hun ouders verzorgd. Dat betekent dus dat 71 procent van deze groep gebruikmaakt van een vorm van kinderopvang. Dat kan zijn een kinderdagverblijf, gastouder, opa en oma, of een oppas. Ter vergelijking, bij onze zuiderburen ligt het percentage op 40 procent en in Duitsland wordt 60 procent van de kinderen tot drie jaar uitsluitend door de ouders verzorgd.

Toen ik de kop van het bericht de eerste keer las, was ik verontwaardigd. Waarom kiezen zoveel Nederlandse ouders ervoor kinderen te krijgen, om ze vervolgens de hele week door een ander te laten verzorgen? Later bedacht ik me dat de meeste moeders (gelukkig) part-time werken en dat veel mensen om financiële redenen gewoonweg de keuze niet hebben om voor de kinderen thuis te blijven.

Bovendien vind ik de titel ‘Nederlandse baby ziet ouders tijdens werkdagen bijna nooit’ niet helemaal kloppen. Die 71% maakt dan wel gebruik van een vorm van kinderopvang, maar natuurlijk niet per se alle werkdagen van de week. Veel kindjes van die 29 procent zien (een van) hun ouders dus misschien wel twee of drie werkdagen per week en de andere twee of drie dagen brengen ze door op de opvang.

Thuisblijfmoeder

Ik ben absoluut niet tegen werkende moeders (en vaders). Laat ik dat voorop stellen. Ik kan me goed indenken dat je voldoening haalt uit werken buiten de deur en ook behoefte hebt aan het sociale contact en de rol in de maatschappij. Toch denk ik dat de thuisblijfmoeder, dus de moeder (of vader) die er bewust voor kiest thuis te blijven bij de kinderen, in Nederland veel te weinig erkenning ontvangt. Ik zou het goed vinden als daar eens verandering in komt, want nu ik zelf thuis ben (dat ik studeer laten we even buiten beschouwing) merk ik dat er toch vaak veel onbegrip is. Naar mijn idee wordt het toch gezien als iets van vroeger, dat niet meer bij deze tijd past waarin vrouwen toch zeker voor een deel (financieel) onafhankelijk moeten zijn.

Wat vind jij van het nieuwsbericht? En hoe denk jij over thuismoeder(/vader)schap? 

11 Comments

  • Reply zomersproetje 24 april 2015 at 07:23

    Als het kon zou ik ook thuisblijfmoeder willen zijn…Maar dat is op het moment financieel niet te doen voor ons. Dus ben ik druk op zoek naar een baan, liever niet meer dan 32 uur in de week en zou het dan fijn vinden als ik de uren ook op een avond of zaterdag kan maken zodat Ruud er dan voor haar kan zijn. Eline zal straks best weer even moeten wennen om naar de opvang te gaan maar eenmaal daar vermaakt ze zich altijd goed met de andere kinderen. Dus daar hoef ik me weinig zorgen over te maken. Van de tijd die we dan wel samen hebben zou ik alleen maar extra van genieten.

  • Reply Tamara 24 april 2015 at 10:04

    Ik ben het heel erg met je laatste stukje eens. Ik ben ook bewust thuisblijfmoeder en ik loop altijd tegen heel veel onbegrip op. Mensen die denken dat je niks doet de hele dag en ik heb zelfs eens de opmerking gehad niks bij te dragen aan de maatschappij. Nou en bedankt! Toch realiseer ik me dat ik dankbaar mag zijn dat ik gewoon thuis kan blijven. Ookal zou ik heel graag ooit weer aan het werk gaan.

  • Reply Daantje 24 april 2015 at 10:34

    Ik ben ook thuisblijfmoeder en ben daar heel erg blij mee. Wat andere mensen doen dat moeten ze natuurlijk zelf weten 🙂 Ik kan niet in andermans portemonnee kijken, maar soms ben ik wel benieuwd waarom het dan niet kan financieel…. Wij hebben wel flink wat stappen terug moeten zetten op geldgebied, maar het lukt uiteindelijk wél…

  • Reply Kelly 24 april 2015 at 12:28

    Ik ben een werkende moeder, werk 32 uur. Ik zou niet willen “teren” op de zak van mijn man, dus helemaal niet werken zou sowieso niets voor mij zijn. Minder werken zou ik wel fijn vinden, 24 uur bijvoorbeeld. Het “niet kunnen” zou vast onzin zijn, maar ik zou niet zoveel stappen terug willen doen en nooit iets leuks kunnen doen omdat ik perse thuis wil blijven. Momenteel gaat mijn dochtertje 1 dag per week naar de opvang, 2 dagen naar oma en 2 dagen passen wij doordeweeks zelf op. Het weekend is voor ons gezinnetje =). Natuurlijk kies je bewust om moeder te worden en een kindje te nemen, maar ik ben echt van mening dat het ten eerste goed is voor de ontwikkeling van het kind om met andere kinderen te zijn en ten tweede het idee dat ik haar alles kan geven wat ik wil vind ik ook erg fijn. Hoe hip en happening kringloop nu ook is 😉 hihi

  • Reply Tamara 24 april 2015 at 13:28

    wij werken allebei onregelmatig dus de meeste van de dagen van de week is er 1 van ons thuis. De woensdag, en dagen dat wij beide moeten werken, is Zoë bij opa en oma waar ze zich ontzettend vermaakt.

    Ik denk steeds vaker dat ik best een thuisblijfmoeder wil zijn, maar geld technisch is dit gewoon echt niet te doen.

  • Reply Het Sushimeisje 24 april 2015 at 14:07

    Ik denk dat dit heel erg te maken heeft met je visie op opvoeden. Ik vind juist dat de opvoeding iets is wat niet enkel bij de ouder gebeurt maar ook daarbuiten. Dus dan is het kind in ieder geval 1 dag bij jou, 1 dag bij de eventuele partner, 1 dag op de opvang, 1 dag bij opa en oma en de laatste dag mag je zelf invullen 😉
    Zo leert je kind ook andere mensen en kinderen kennen waardoor het hieraan gewend raakt, met andere culturen en persoonlijkheden in aanraking komt, het tijdens het spelen voor zichzelf leert opkomen etc.

    Maar zo vaak van de ouders weg moet niet te vroeg gebeuren. Anders kan de hechting tussen jou en je kind slecht worden en dit beïnvloedt de mate waarop jouw kind later intiem contact met anderen kan leggen en mensen kan vertrouwen.

  • Reply iooon 24 april 2015 at 14:16

    Ik had voor mezelf als toekomstbeeld dat ik een werkende moeder zou zijn voor 3 á 4 dagen. Dan zou Stefan ook 4 dagen gaan werken of in ieder geval 1 dag thuis. En de andere dagen zouden we kiezen voor opvang waardoor je kindje toch het grootste deel van de tijd thuis is met een ouder en verder veel nuttige lessen haalt uit een kinderopvang.

    Maar zo liep het dus niet en nu ben ik vrijwel altijd thuis met mijn zoon. Ik vind het fijn maar denk dat het ook goed voor hem zou zijn om meer in contact te zijn met andere kindjes. Dat kan ik hem nu niet bieden. En zolang kinderopvang zo duur is, zal daar ook weinig verandering in komen.

    • Reply Annemiek 10 juli 2015 at 11:02

      Peuterspeelzaal misschien? Hoef je volgens mij niet volledig zelf te betalen.

  • Reply janske 24 april 2015 at 17:04

    Ik werk 27 uur per week (3 lange dagen) en ik zou graag een dagje minder willen werken. Alleen scheelt ons dat gewoon een hoop geld en kunnen we nu fijner leven met dit extraatje. Misschien dat ik in de toekomst minder ga werken maar voor nu doen we het even zo.

    Ik vind dat iedereen zelf moet/mag weten hoeveel hij of zij werkt of juist thuis is…al zou ik er zelf nooit voor kiezen om beiden fulltime te blijven werken…thuisblijfmama zijn lijkt me heerlijk al zou ik dan daarnaast ook iets anders willen doen voor mijzelf…al is het maar een etsy shopje ofzo…dat ik zeg maar naast “mama-zijn” soms ook even mijn eigen ding kan doen.

  • Reply Susanne 30 april 2015 at 09:13

    Ik ben het met je eens dat er veel onbegrip is voor thuisblijfmoeders, onterecht in mijn ogen. Mensen denken dat je altijd vakantie hebt maar het is hard werken.

    Aan de andere kant, is er ook onbegrip voor moeders die de hele week werken, zo blijkt uit je tekst. Ik werk fulltime met een dochter van 15 maanden. En ondanks dat ik me hier niet voor zou hoeven verantwoorden, doet het me toch pijn. Ik denk dat mensen snel hun oordeel ‘slechte moeder’ of ‘egoistisch’ klaar hebben.

    Realiseer je, dat het niet altijd een makkelijke keuze is. Ik raakt mijn baan kwijt door mijn zwangerschap en heb thuis gezeten totdat Lise 10 maanden was. Vanaf mijn 14e heb ik altijd gewerkt maar nu lukt het niet, de banen liggen in deze markt niet voor het oprapen. Uiteindelijk solliciteerde ik op een baan voor 32 uur waarbij het in de procedure om 40 uur bleek te gaan. Het is wel een baan met onzettend veel toekomstperspectief en uiteindelijk de mogelijkheid om minder te gaan werken. Ik heb lang getwijfeld en vond het onzettend moeilijk maar heb het wel gedaan. Ook voor de toekomst van mijn dochter. En ja, ik mis haar ontzettend en vind het iedere dag moeilijk. Ik kan niet wachten tot ik minder kan gaan werken en meer tijd met haar kan doorbrengen. En voor nu maak ik er het beste van en ben ik blij dat ze het ontzettend naar haar zin heeft bij de oma’s, het kinderdagverblijf en op de papadag met mijn vriend. Het grote voordeel; de tijd die ik nu met haar doorbreng, is kwalitatief heel veel beter dan toen ik nog fulltime thuis was. Ik geniet nu van iedere minuut!

    • Reply Monique 30 april 2015 at 09:38

      Bedankt voor je uitgebreide reactie Susanne! Laat ik beginnen te zeggen dat ik respect heb voor je keuze. Als de mogelijkheden niet voor het oprapen liggen, zul je concessies moeten doen. De insteek van mijn bericht was dat ik de ontwikkeling in z’n algemeenheid verontrustend vind, maar in een specifiek geval zoals het jouwe kan ik heel goed begrijpen dat je bepaalde keuzes (hoe moeilijk ook) maakt. En het feit dat je getwijfeld hebt, maar het uiteindelijk toch hebt gedaan, óók voor je dochter, maakt jou wat mij betreft een topmoeder!

    Laat een reactie achter

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.