Zoals je wellicht zo onderhand wel zult weten ben ik voor de tweede keer zwanger. Laatst stelde iemand me de vraag: is dat nu heel anders, zo’n tweede zwangerschap? Als in: anders dan de eerste? Omdat er op sommige punten zeker verschillen zijn, maar ook veel overeenkomsten, leek het me leuk dat eens voor je op een rijtje te zetten. Let wel: dit is puur gebaseerd op mijn eigen ervaringen en kan bij jou dus compleet anders zijn. Maar ik ben toch benieuwd of jij het op dezelfde manier ervaart of hebt ervaren.
Overeenkomsten
Moe, moe, moe… – Tja, helaas is dat de tweede keer net zo erg als bij mijn eerste zwangerschap. Vooral de eerste weken kon je me opvegen, eigenlijk al zo’n beetje nadat ik ’s morgens was opgestaan. En na een drukke dag kan ik weinig anders dan de avond op de bank spenderen.
Cravings – Ja hoor, ze zijn er weer! Terug van weggeweest. De bijna niet te houden zin in yoghurt-fruit combi’s, verse vruchtensapjes, boterhammen met KAAS en chips. En als sneeuw voor de zon verdween mijn koffieverslaving en niet te stoppen zin in chocolade. De tweede keer zo’n beetje exact dezelfde dingen als de eerste.
De buik – Ja duh, natuurlijk is die er de tweede keer weer. Maar waar ik verwachtte dat het de tweede keer veel harder zou gaan met het groeien van da belly, blijkt dat vooralsnog best wel mee te vallen. Ja, hij is inmiddels aanwezig maar dat was hij de vorige keer ook. Benieuwd hoe dit zich verder ontwikkelt!
Onzekerheid – Man, man, wat was ik tijdens mijn eerste zwangerschap onzeker of alles wel goed zou zijn met de baby. Vooral het eerste trimester, toen ik behalve de moeheid nauwelijks ergens last van had leek het soms alsof ik helemaal niet zwanger was. Ik verwachtte dat ik de tweede keer vast minder onzeker zou zijn, maar helaas… Ook nu weer vond ik elke echo megaspannend en heb ik me met mijn handen op mijn buik al tig keer afgevraagd of alles wel goed zou zijn met het kleintje.
Verschillen
Misselijkheid – Mijn eerste zwangerschap had ik naast de (soms intense) moeheid nergens last van. Ik had medelijden met mede-zwangeren die wel misselijk waren, maar kon me gelukkig niet voorstellen hoe het was. Zo anders was dat de tweede keer. Al vrij snel na de positieve test kwamen de eerste golven van misselijkheid en helaas ben ik er nog steeds niet helemaal vanaf. Ik weet overigens dat het stukken erger kan dan de misselijkheid die ik heb ervaren, dus ik mag nog altijd niet klagen.
Druk, druk, druk – Student was ik, tijdens mijn eerste zwangerschap. Ik volgde afstandsonderwijs, dus kon het meeste vanuit huis doen en mijn eigen studietempo bepalen. Daarnaast deed ik een paar uurtjes per week vrijwilligerswerk voor de Kindertelefoon. Maar dat was het dan ook. Als ik er nu aan terugdenk klinkt het echt als een hemelse rust. Maar ook eentje die ik niet meer terug zou willen. Ik ben nu namelijk moeder. De belangrijkste taak van mijn leven die ik trouwens voor geen goud meer kwijt zou willen. Student ben ik ook nog, inmiddels gelukkig wel min of meer in de afrondende fase van de studie. En daarnaast werk ik ook nog drie middagen in de week. Werk dat ik ontzettend leuk vind om te doen. En in de tijd die overblijft blog ik ook nog, maar dat is (meestal) pure ontspanning. Anders dus, maar op dit moment nog niet per se enorm veel zwaarder. Al zorgt het er wel voor dat ik minder met de zwangerschap bezig ben, omdat ik er gewoonweg minder tijd voor heb.
Google – …was mijn beste vriend tijdens mijn eerste zwangerschap. Elk dingetje dat ik niet direct kon plaatsen, plakte ik in de zoekbalk achter … weken zwanger en voilà, er waren meiden die hetzelfde hadden. Fijn en herkenbaar, maar soms lees je ook dingen die je onnodig ongerust kunnen maken. Ik Google deze tweede zwangerschap heus nog wel, maar echt stukken minder dan de eerste.
Baby voelen – Tijdens mijn eerste zwangerschap voelde ik de baby voor het eerst ergens in de zeventiende week. Dit keer was ik net dertien weken zwanger toen ik de eerste kriebeltjes dacht te voelen. Inmiddels ben ik vijftien weken zwanger en echt overduidelijk zijn ze nog niet, maar ik kan nu toch wel met zekerheid zeggen dat het de baby is die ik voel. Een van de leukste en meest bijzondere dingen aan zwanger zijn!
Verschilde jouw tweede (of latere) zwangerschap erg van de eerste en welke dingen waren er dan anders?
3 Comments
Qua misselijkheid is het bij mij net andersom: 1e zwangerschap erg misselijk en dagelijks overgeven tot eind van de vierde maand, nu bij zwangerschap twee enkel de tweede en nog beetje derde maand last gehad van misselijkheid, maar zonder overgeven. Een hele verbetering dus!
Ook qua belly is het hier niet helemaal zoals bij jou, halverwege nu en mensen vragen echt al soms ‘is het voor binnekort?’ Of ‘hoelang moet je nog?’ En schrikken dan als ik zeg dat ik nog ‘maar’ halverwege zit.
Verder kan ik me wel vinden in jou bevindingen! 🙂
Jaaaa, ik schreef een tijd terug ook zo’n artikel! Mijn tweede zwangerschap is vooral anders omdat ik Noor van anderhalf nu heb rondlopen. De vermoeidheid die tijdens mijn eerste zwangerschap bij een week of 16 weg ging, is er nu bij week 32 nog steeds, blehhh. Maar nu gelukkig vrijwel geen bekkenpijn terwijl ik de vorige keer bij 18 weken compleet mank liep. Zeker een verschil dus!
Balen joh, van die vermoeidheid. Ik merk dat het hier wel echt minder wordt, maar het is toch heel anders als je al een kleintje hebt rondlopen. Fijn dat je nu in elk geval vrijwel geen bekkenpijn hebt!